ΔΑΚΡΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙ (tears on glass)

Ο τίτλος του δεύτερου δίσκου της τρομερής ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑΣ !!! Κατεβάστε
Τι να πει κανείς για αυτό σύνολο. Παίζω και ξαναπαίζω το δίσκο από το μεσημέρι, ακούω και ξανακούω τα δυνατά τραγούδια τους, και όσο τον ακούω τόσο πιό πολύ μου αρέσει. Σπάνιο στις μέρες μας να πετύχεις τέτοια έργα.
Εχοντας στη δισκοθήκη μου και τον πρώτο δίσκο τους και αφου πρώτα τους είχα δει ζωντανά ένα καλοκαίρι στον Λυκαβητό, σε μιά συναυλία για την Σμυρνη μαζί με την Γλυκερία και τον Παντελή Θαλασσινό, αγόρασα και τον δεύτερο με κλειστά μάτια, αλλά περιμένοντας το ίδιο ύφος τον έβαλα κάπου στην άκρη για την κατάλληλη διάθεση να τον ακούσω.
Ακούω μουσική δουλεύοντας στον υπολογιστή μου τόσα και τόσα διαφορετικά πράγματα και στην πορεία του κατεβάσματος από το διαδύκτιο ελέγχοντας καλλιτέχνες, ήχους ποιότητες κλπ όλα πρέπει να γίνονται βάσει της στιγμιαίας διάθεσης. Ετσι κατά την γνώμη μου απολαμβάνεις καλύτερα και τα αυτιά και το μυαλό είναι πιό δεκτικά σε αυτό που πρόκειται να ακούσουν. Η ώρα για την Εστουδιαντίνα ήλθε σήμερα το απόγευμα. Εκπληξη. Ευχάριστη αν μη τι άλλο.
Χωρίς να χάσουν το παραδοσιακό ήχο τους δίνουν χώρο σε πιό λαικές πινελιές και όργανα να χρωματίσουν το έργο, και μάλιστα όπως αναφέρει στο ένθετο ο Γιώργος Νταλάρας (ο οποίος είναι και συμμετέχων) δίνεται ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το συνθετικό ταλέντο και να το παρουσιάσουν εδώ οι ίδιοι οι μουσικοί της Εστουδιαντίνας. Με αυτό τον τρόπο καταδεικνύεται πόσο σημαντικές συνθετικές ικανότητες μπορεί να έχουν οι μουσικοί διαφόρων σχημάτων, αυτοί οι αφανείς ήρωες και που τις πιο πολλές φορές σημαντικότατες συνθέσεις τους παραμένουν στο συρτάρι.
Το αποτέλεσμα όπως προείπα είναι μια απόλαυση και για μένα σήμερα μιά ευχάριστη μουσική έκπληξη. Εκτός του Γιώργου Νταλάρα έχουμε και άλλους σημαντικόυς ερμηνευτές όπως η Γλυκερία, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Δημήτρης Μπασης, ενώ κάνουν αισθητή την παρουσία τους όμορφες φωνητικές παρουσίες όπως η Ελεονώρα Ζουγανέλη, ο Γιάννης Χαρούλης, η Ανδριάνα Μπάμπαλη, και η Αρετή Κατιμέ που ερμηνέυει συγκονιστικά ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου το ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ. ερωτικότατο, σπαραχτικό μιάς πονεμένης καρδιάς που ψάχνει και βρίσκει το χαμένο μονοπάτι να οδηγήσει πίσω το ταίρι που έχει δυό φεγγάρια να φανεί, ενώ οι νύχτες είναι γεμάτες από μοναξιά και στέρηση.

Χωρίς να αδικήσω και τα άλλα τραγούδια θα σταθώ και στα οργανικά, όπως το πρώτο που είναι μιά Αρμένικη Σουίτα, ανατολίτικα μελαγχολική, όπως είναι πάντα οι Αρμένικες μελωδίες, αλλά και το ADAPAZAR FUSION που είναι μιά επίδειξη κράμματος ανατολικών στοιχείων με την σύγχρονη τζαζ. Σκέτη απόλαυση που πρέπει να παίζεται από την Εστουδιαντίνα στα ζωντανά τους και που προσφέρεται για πολλά σόλα και αυτοσχεδιασμόυς, για τους μουσικούς να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ τον ΠΡΩΤΟ (ΣΜΥΡΝΗ)

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ
Μουσική.Ζωή Τηγανούρια
Στίχοι.Σταμάτης Μεσημέρης

Εχω να σε δω δυό φεγγάρια
δυό φεγγάρια έχω να σε δω
Εχω να χαρώ τόσα βράδια
τόσα βράδια έχω να χαρώ

Μάτια μου γλυκά μου μάτια
μ'έχεις κάνει δυό κομμάτια
Δεν αντέχει άλλο η καρδιά να'σαι μακρυά
μάτια μου γλυκά μου μάτια
σου'χω βρει τα μονοπάτια
να σε φέρουν πλάι μου ξανά.

Πώς να σ'αρνηθώ που'σαι χώρια
που'σαι χώρια πώς να σ'αρνηθώ
Εχω στο μυαλό στενοχώρια
στενοχώρια έχω στο μυαλό

Μάτια μου γλυκά μου μάτια.......
.............................................................