Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολίτες με αναπηρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολίτες με αναπηρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο, Ιουλίου 26, 2008

Ειδικές θέσεις στάθμευσης. Δεν μας φθάνουν


Σε γνωστό πολυκατάστημα κοντά στο Ελ. Βενιζέλος, υπάρχει τεράστιος χώρος για στάθμευση και άλλος τόσες δεκάδες θέσεις κοντά στην είσοδο του καταστήματος για ειδικές ομάδες πολιτών (ΑμεΑ και οικογένειες με παιδιά κλπ)
Παρόλα αυτά σχεδόν ποτέ δεν βρίσκω θέση σαν ΑμεΑ να παρκάρω. Στις ειδικές θέσεις έχω δει κάθε είδους υπερμεγέθη αυτοκίνητα. Μην περπατήσουν λίγο πάρα πάνω και αδυνατίσει ο πλαδαρός κώλος τους με το συγνώμη δλδ. Ει δυνατόν να τα βάζαν και μέσα στο υπερκατάστημα.
Τυχαίνει να πηγαίνω προς το αυτοκίνητο που ευτυχώς έχω βρει και μία ειδική θέση, και την στιγμή εκείνη ένα Καγιέν πάει να παρκάρει ακριβώς δίπλα μου στην άλλη ειδική. Μολις με βλέπει του πέφτουν τα μούτρα και κάνει πίσω και παρκάρει αλλού. ευτυχώς γιατί γλύτωσε από το ξεμπροστιασμα που τον περίμενε....

Μιά άλλη φορά. Κάνω να παρκάρω και μπροστά μου μου κλέβει την θέση μιά κυρία με ένα τζιπ με την κορούλα της μέσα. Σταματώ λοξά μπροστά τους και τους λέω" το ξέρετε ότι αυτή η θέση είναι ειδική?" Με κοιτούν και οι δύο σαν χάνοι με το στόμα ανοικτό. Αμέσως βάζω όπισθεν και καλά τσαντισμένος κάνω έναν κύκλο και παρκάρω μουρη με μουρη τα δύο αυτοκίνητα μπροστά τους αλλά σε θέση κανονική (τόσο μακρυά ήταν η κανονική ). Η γυναίκα μου κατεβάζει το καρότσι. Η κορούλα έχει κατέβει, και μόλις βλέπει σκύβει και κάτι λέει στη μαμά. Μπουρου μπουρου κάτι λένε, και.... η κυρία κατεβαίνει κλειδώνει και μπαίνουν στο κατάστημα...
Σου λέει αφού την έκανα την μαλακία, ας την τελειώσω....

να ευχαριστήσω την φίλη ΣΟΦΙΑ που ένα σχόλιό της έγινε αφορμή να γράψω το πιό πάνω

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 09, 2007

Ανάπηροι πολίτες ή Πολίτες με αναπηρία?

Οδηγίες άμεσης χρήσης προς Δημοσιογράφους

Οι δημοσιογράφοι όταν παίρνουν συνέντευξη ή έρχονται σε επαφή με έναν άνθρωπο με αναπηρία, καλό είναι να αναφέρουν πρώτα το πρόσωπο και μετά την αναπηρία. (ο κύριος Τάδε με τετραπληγία και όχι ο Τετραπληγικός κύριος τάδε).

Να απευθύνονται απευθείας στον άνθρωπο με αναπηρία και όχι στον συνοδό ή μεταφραστή του.

Να χρησιμοποιούν κανονικό τόνο φωνής και να αποφέυγουν την απλοποιημένη ή συγκαταβατική γλώσσα, σαν να απευθύνονται σε παιδί.

Πρέπει να συμπεριφέρονται φυσιολογικά, να μην "παρακολουθούν" κάθε λέξη ή κίνησή τους, για να μην κάνουν λάθος και να μην νοιώθουν αμηχανία όταν χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως "θα δούμε", όταν απευθύνονται σε τυφλούς, ή "η απόσταση είναι πέντε λεπτά περπάτημα" όταν μιλάνε σε άτομο που χρησιμοποιεί αμαξίδιο.

ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούν συναισθηματικά φορτισμένο λεξιλόγιο, όπως "τραγικό" θύμα, "καθηλωμένος" σε αναπηρικό αμαξίδιο, και χρήσιομ είναι να αποφεύγουν υπερθετικούς χαρακτηρισμόυς του τύπου "ήρωες της ζωής", "άτομα με εξαιρετικές ικανότητες"

Δυστυχώς όμως στις μέρες μας ακόυμε σχεδόν καθημερινά μη αποδεκτές εκφράσεις, όπως "καθυστερημένο άτομο", ή "άτομο με ειδικές ανάγκες", "παραμορφωμένος, κουτσός, σακάτης, σακατεμένος" ενώ πολλές φορές η αναπηρία αποκαλείται λανθασμένα ασθένεια ή αρρώστια.
Η αποφυγή αυτών των εσφαλμένων αντιλήψεων επιβάλλεται να γίνει κατανοητή ως όρος απαράβατος. Η διαρκής αναπαραγωγή τους δεν έχει να κάνει μόνον με την αξιοπιστία των ΜΜΕ απέναντι στον άνθρωπο με αναπηρία, αλλά με την παρεμπόδιση των ατόμων με αναπηρία να ζήσουν και λειτουργήσουν ισότιμα στην κοινωνία

περιοδικό ΙΣΟΤΙΜΙΑ