Τετάρτη, Δεκεμβρίου 23, 2009

Ο Αγιος Βασίλης δάκρυσε..

‘’…Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά.
Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γὶ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε τοὺς φτωχοὺς ποὺ διακονεύουνε, ἐπειδὴς ἔχουνε ἀνάγκη, μ᾿ ὅλο ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.
Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χωριὰ πρόκρινε τὰ πιὸ φτωχά, καὶ τράβηξε κατὰ κεῖ, ἀνάμεσα στὰ ξερὰ βουνὰ ποὺ βρισκόντανε κάτι καλύβια.
Περπατοῦσε νύχτα κι ὁ χιονιᾶς βογκοῦσε, ἡ πλάση ἤτανε πολὺ ἄγρια. Ψυχὴ ζωντανὴ δὲν ἀκουγότανε, ἐξὸν ἀπὸ κανένα τσακάλι ποὺ γάβγιζε.
Ἀφοῦ περπάτηξε κάμποσο, βρέθηκε σ᾿ ἕνα ἀπάγκιο ποὺ ἔκοβε ὁ ἀγέρας ἀπό ῾να μικρὸ βουνό, κι εἶδε ἕνα μαντρὶ κολλημένο στὰ βράχια.
Ὁ Ἅγιος σίμωσε στὸ καλύβι τοῦ τσομπάνου καὶ χτύπησε τὴν πόρτα μὲ τὸ ραβδί του καὶ φώναξε:
«Ἐλεῆστε με, χριστιανοί, γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀποθαμένων σας! Κι ὁ Χριστὸς μᾶς διακόνεψε σὰν ἦρθε σὲ τοῦτον τὸν κόσμο!».
Ἡ πόρτα ἄνοιξε καὶ βγῆκε ἕνας τσομπάνης, παλικάρι ὡς εἰκοσιπέντε χρονῶ, μὲ μαῦρα γένια· καὶ δίχως νὰ δεῖ καλὰ καλὰ ποιὸς χτυποῦσε τὴν πόρτα, εἶπε στὸ γέροντα:
«Πέρασε μέσα στ᾿ ἀρχοντικό μας νὰ ζεσταθεῖς! Καλὴ μέρα καὶ καλὴ χρονιά!».
Αὐτὸς ὁ τσομπάνης ἤτανε ὁ Γιάννης ὁ Μπάικας, ποὺ τὸν λέγανε Γιάννη Βλογημένον, ἄνθρωπος ἀθῶος σὰν τὰ πρόβατα ποὺ βόσκαγε, ἀγράμματος ὁλότελα.
Μέσα στὴν καλύβα ἔφεγγε μὲ λιγοστὸ φῶς ἕνα λυχνάρι. Ὁ Γιάννης, σὰν εἶδε στὸ φῶς πὼς ὁ μουσαφίρης ἤτανε γέροντας καλόγερος, πῆρε τὸ χέρι του καὶ τ᾿ ἀνασπάστηκε καὶ τό ῾βαλε ἀπάνω στὸ κεφάλι του. Ὕστερα φώναξε καὶ τὴ γυναίκα του, ὡς εἴκοσι χρονῶ κοπελούδα, ποὺ κουνοῦσε τὸ μωρό τους μέσα στὴν κούνια. Κι ἐκείνη πῆγε ταπεινὰ καὶ φίλησε τὸ χέρι τοῦ γέροντα, κι εἶπε:
«Κόπιασε, παπποῦ, νὰ ξεκουραστεῖς».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης στάθηκε στὴν πόρτα καὶ βλόγησε τὸ καλύβι κι εἶπε:
«Βλογημένοι νά ῾σαστε, τέκνα μου, κι ὅλο τὸ σπιτικό σας!!».
Ὁ Γιάννης ἔβαλε ξύλα στὸ τζάκι καὶ ξελόχισε(4) ἡ φωτιά. Ὁ Ἅγιος ἀπίθωσε σὲ μία γωνιὰ τὸ ταγάρι του, ὕστερα ἔβγαλε τὸ μπαλωμένο τὸ ράσο του κι ἀπόμεινε μὲ τὸ ζωστικό του. Τὸν βάλανε κι ἔκατσε κοντὰ στὴ φωτιά, κι ἡ γυναίκα τοῦ ῾βαλε καὶ μία μαξιλάρα ν᾿ ἀκουμπήσει.
Ὁ Ἅγιος Βασίλης γύρισε κι εἶδε γύρω του καὶ ξανάπε μέσα στὸ στόμα του:
«Βλογημένο νά ῾ναι τοῦτο τὸ καλύβι!».
Ὁ Γιάννης μπαινόβγαινε, γιὰ νὰ φέρει τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Ἡ γυναίκα του μαγείρευε. Ὁ Γιάννης ξανάριξε ξύλα στὴ φωτιά.
Μονομιᾶς φεγγοβόλησε τὸ καλύβι μὲ μίαν ἀλλιώτικη λάμψη καὶ ἐφάνηκε σὰν παλάτι. Τὰ δοκάρια σὰν νά ῾τανε μαλαμοκαπνισμένα, κι οἱ πυτιὲς(5) ποὺ ἤτανε κρεμασμένες σὰν νὰ γινήκανε χρυσὰ καντήλια, καὶ τὰ τυροβόλια κι οἱ καρδάρες καὶ τ᾿ ἄλλα τὰ σύνεργα ποὺ τυροκομοῦσε ὁ Γιάννης, λὲς κι ἤτανε διαμαντοκολλημένα. Καὶ τὰ ξύλα ποὺ καιγόντανε στὴ φωτιὰ εὐωδιάζανε σὰν μοσκολίβανο καὶ δὲν τρίζανε, ὅπως τρίζανε τὰ ξύλα τῆς φωτιᾶς, παρὰ ψέλνανε σὰν τοὺς ἀγγέλους πού ῾ναι στὸν Παράδεισο.
Ὁ Γιάννης ἤτανε καλὸς ἄνθρωπος, ὅπως τὸν ἔφτιαξε ὁ Θεός.
Φτωχὸς ἤτανε, εἶχε λιγοστὰ πρόβατα, μὰ πλούσια καρδιά: «Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια!». Ἤτανε αὐτὸς καλός, μὰ εἶχε καὶ καλὴ γυναίκα. Κι ὅποιος τύχαινε νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα τους, ἔτρωγε κι ἔπινε καὶ κοιμότανε. Κι ἂν ἤτανε καὶ πικραμένος, ἔβρισκε παρηγοριά. Γὶ αὐτὸ κι ὁ Ἅγιος Βασίλης κόνεψε στὸ καλύβι τους, ξημερώνοντας Πρωτοχρονιά, παραμονὴ τῆς χάρης του, κι ἔδωσε τὴν εὐλογία του.
Κείνη τὴ νύχτα τὸν περιμένανε ὅλες οἱ πολιτεῖες καὶ τὰ χωριὰ τῆς οἰκουμένης, ἀρχόντοι, δεσποτάδες κι ἐπίσημοι ἀνθρώποι, πλὴν ἐκεῖνος δὲν πῆγε σὲ κανέναν τέτοιον ἄνθρωπο, παρὰ πῆγε στὸ μαντρὶ τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου.
Καθίσανε στὸ τραπέζι καὶ φάγανε, ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος, ἡ γυναίκα του κι ὁ μπάρμπα - Μάρκος ὁ Βουβός, ποὺ τὸν εἶχε συμμαζέψει ὁ Γιάννης καὶ τὸν βοηθοῦσε.
Σὰν τελείωσε τὴν εὐχὴ κι ἑτοιμαζόντανε νὰ πλαγιάσουνε, τοῦ λέγει ὁ Γιάννης :
«Ἐσύ, γέροντα, ποῦ ξέρεις τὰ γράμματα, πές μας σὲ ποιὰ παλάτια ἄραγες πῆγε ἀπόψε ὁ Ἅη-Βασίλης; Οἱ ἀρχόντοι κι οἱ βασιλιάδες τί ἁμαρτίες μπορεῖ νά ῾χουνε; Ἐμεῖς οἱ φτωχοὶ εἴμαστεν ἁμαρτωλοὶ καὶ κακορίζικοι, ἐπειδὴς ἡ φτώχεια μᾶς κάνει νὰ κολαζόμαστε!».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης δάκρυσε…

Φώτης Κόντογλου Το βλογημένο μαντρί

Για την αντιγραφή και τις ευχές
Νικήτας Κανάκης
Πρόεδρος ΓτΚ

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 02, 2009

ΘΕΜΑ!!! Οικιακοί βοηθοί κινητικά πλήρως εξαρτημένων ατόμων

Σαν συνέχεια της ανάρτησής μου στις 27 Νοεμβρίου ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ με αφορμή το ατυχές γεγονός που συνέβη στην Κατερίνα το καλοκαίρι, παραθέτω την συγκροτημένη και πλήρη σκέψεων και προβληματισμών απαντητική επιστολή της ίδιας της παθούσας προς τον κοινό μας φίλο Νίκο Βουλγαρόπουλο. διαχειριστή του πορταλ www.dısabled.gr.

Προχθές προώθησα το γεγονός και σε γνωστό δημοσιογράφο πρωινής ραδιοφωνικής ζώνης και ο οποίος είχε μαζί μου τηλεφωνική επικοινωνία όπου του εξέθεσα και τις δικές μου απόψεις. Δεν ξέρω τί θα γίνει τελικά και αν μπορεί να γίνει, ή ως που μπορεί να πάει το θέμα αυτό που καίει πολλούς εξαρτώμενους συμπολιτες μας, αλλά κάποια στιγμή αν θέλουμε να έχουμε κράτος πρόνοιας θα πρέπει να σταματήσουμε να την εννούμε και να σταματούμε ΜΟΝΟΝ στην παροχή επιδομάτων. Χρειάζονται υποδομές εξειδικευμένης υποστήριξης, από τους οικιακούς βοηθούς, μέχρις τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τις παροχές αναλώσιμων βοηθημάτων ΔΩΡΕΑΝ και χωρίς να σου βγάζουν την ψυχή στη γραφειοκρατία,κλπ. κλπ Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσουμε επι τέλους, αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένη χώρα!!
Τα εμποδιζόμενα άτομα είναι εκεί ΕΔΩ ανάμεσά μας (ίσως και πάνω του 10% του πληθυσμού=
, διψάνε να προσφέρουν ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ στην κοινωνία,
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!

Δίνω όμως τον λόγο στην Κατερίνα μέσω της επιστολής της.

Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι η αποστολέας είναι πολίτης με σοβαρή τετραπληγία πλήρως εξαρτώμενη. Παρόλα αυτά ζω μόνη μου και είμαι αναγκασμένη συχνά να αλλάζω βοηθούς φροντιστές. Το περασμένο καλοκαίρι είχα μια τραυματική εμπειρία όταν η αλλοδαπή βοηθός μου, με εγκατέλειψε αβοήθητη αφού έκλεψε κάποια πράγματα μεγάλης αξίας που υπήρχαν στο σπίτι μου.
Ένα θέμα που απασχολεί ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας και πολύ εύκολα θα μπορούσε ο καθένας να βρεθεί στη θέση αυτή. Είναι οι πολίτες με σοβαρή κινητική αναπηρία. Ο κάθε άνθρωπος που κυκλοφορεί στην πόλη μπορεί από ένα παραπάτημα ή ένα τροχαίο ατύχημα να βρεθεί πλήρως εξαρτημένος. Μετά τί γίνεται; Πώς επανεντάσσεται σε όποιο επάγγελμα κάνει; Πώς συνεχίζει να ζει, όταν χρειάζεται βοήθεια στα πάντα; Και δεν μιλάμε μόνο για την ιατρική αποκατάσταση, αλλά για μια κανονική ζωή ενεργού πολίτη-καταναλωτή-ψηφοφόρου-συντρόφου-γονιού. Γίνεται βάρος στην οικογένειά του;

Στην Ελλάδα το ρολό βοηθού, φροντιστή συνήθως αναλαμβάνουν αλλοδαποί, με μεγάλες πολιτισμικές αποκλίσεις από τις δικές μας, όπου πολλές φόρες δεν έχουν συναντήσει ποτέ ανθρώπους με αναπηρία. Όμως πόσο εύκολα οι μετανάστες μπορούν να αποδεχτούν ως εργοδότες τους ανθρώπους αυτούς; Οι άνθρωποι με αναπηρία, έχοντας σοβαρά προβλήματα, πόσο εύκολο είναι να επιβληθούν ως εργοδότες;

Κάποτε στην Ελλάδα δε θα πρέπει να μιλήσουμε για βοηθούς φροντιστές επαγγελματίες και όχι πια μονό για ανθρώπους χωρίς καμία γνώση; Έχοντας πλήρη σωματική εξάρτηση πόσο μπορείς να κρατήσεις τα όρια του εργοδότη και να μην εξαρτηθείς πλήρως συναισθηματικά και πρακτικά από τον οποιοδήποτε βοηθό;

Είναι γνωστό ότι οι μετανάστες λόγο των οικονομικών και κοινωνικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της απομάκρυνσης από τη χώρα τους, στην πλειοψηφία τους αντιμετωπίζουν προβλήματα κατάθλιψης , άγχους, στρες. Όλα αυτά οδηγούν σε παραβατικές συμπεριφορές και γενικά σε προσωπικότητες που χρειάζονται ψυχολογική στήριξη. Έτσι, πρέπει να συνεργαστούν και να συμβιώσουν δυο ομάδες πληθυσμών ιδιαίτερα ευάλωτες. Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι και πόσο στον αέρα βρίσκεται η ζωή, η επιβίωση, η αξιοπρέπεια του καθενός.

Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε ότι ο οποιοσδήποτε από σας μπορεί να βρεθεί σε αυτήν τη θέση, θα μπορούσατε να διαθέσετε το χρόνο σας κάνοντας ρεπορτάζ και συνεντεύξεις σε επίπεδο πολιτικό και μια οργανωμένη πίεση ανεξαρτήτου πολίτικης τοποθέτησης. Είστε διαθέσιμοι να στηρίξετε μια τέτοια προσπάθεια; Mιας και μέχρι τώρα η προβολή μας από τα M.M.E δεν είναι ικανοποιητική ούτε σε ποιότητα ούτε σε χρόνο.

Μην ξεχνάτε ότι οι καταπιεσμένες μειονότητες κοινωνιολογικά έχουν δύναμη πίεσης. Όμως όλο το σύστημα προσπαθεί να τις αποδυναμώσει από τη δύναμη που έχουν σαν κοινωνική μειονότητα. Περιορίζουν στο ελάχιστο (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) το ενδεχόμενο να συμμετέχουν σε κέντρα αποφάσεων. Βεβαία από το ’80 και μετά αναγνωριστήκαν ως πολιτική δύναμη. Λειτούργησαν ως σημείο αναφοράς στα προεκλογικά και μετεκλογικά κείμενα. Και αυτό γιατί κάποιοι είχαν ήδη οργανωθεί, για παράδειγμα οι τυφλοί, ανεξάρτητοι κινητικά και πιο αποδεκτοί, καθόσον δεν τους διακρίνει καμία δυσμορφία. Άρχισαν έτσι να λειτουργούν σαν πολιτικά υποκείμενα. Έχει να κάνει και το γεγονός ότι, με το να συμπερίλαβες στα κομματικά προγράμματα των κόσμο των αναπήρων, που στην πλειοψηφία ζουν ως εξαρτημένα άτομα, τριπλασιάζεις τις ψήφους σου αθροίζοντας αυτόματα και τα μελή των οικογενειών τους. Όποτε καταλήγουμε ότι συμφέρει η εξάρτηση γιατί φέρνει ψήφους, εκλογική πελατεία. Αν ήμουν ανεξάρτητος πολίτης, κάνεις απ’ την οικογένεια μου δε θα νοιαζόταν για τα προεκλογικά προγράμματα και τις κυβερνητικές πολιτικές.

Προτάσεις που θα μπορούσαν να ξεκινήσουν άμεσα για ανεξάρτητη διαβίωση:

  • Εκπαίδευση των βοηθών-φροντιστών για σωστή αντιμετώπιση και συμπεριφορά
  • Εκπαίδευση στα διάφορα βοηθήματα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με αναπηρία
  • Σεμινάρια ανά την Ελλάδα σε άνεργους πολίτες ώστε μετά την αποφοίτηση να μπορούν να εργαστούν ως βοηθοί με βάρδιες.

Κατερίνα Καστρινάκη
Νοέμβριος 2009

Η Κατερίνα Καστρινάκη είναι απόφοιτη Πολιτικών Επιστημών και Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και τελειόφοιτη στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αυτήν τη στιγμή εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και είναι ιδρυτικό μέλος σε πολλούς φορείς όπως: Σύλλογος Παραπληγικών Ελλάδος, Very Special Art Hellas, Mobility International Hellas, Σύλλογος Αναπήρων Φοιτητών Ελλάδος.
Τηλ επικοινωνίας: 210 8314575, 697 6031 595, email: kastr.k@gmail.com