Κυριακή, Δεκεμβρίου 15, 2013

ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ Μπορις Βιάν (1946)

Ξεσκόνιζα τα παλιά ραφια πρόσφατα και έπεσε στα χέρια μου το εν λόγω βιβλίου του Γάλλου συγγραφέα σε έκδοση "γράμματα" του 1990 
Δεν έιχα διαβάσει τότε , και κακώς, στό πίσω εξώφυλλο ότι το "Θα φτύσω στους τάφους σας" πρωτότυπο, "J'irai cracher sur vos tombes" υπήρξε το πρώτο βιβλιό του ανήσυχου συγγραφέα με το ελεύθερο πνέυμα του δρόμου , κατά τα πρότυπα του Κέρουακ . Οχι άδικα ονομάστηκε και ο Ευρωπαίος Κέρουακ . 
Αντιγράφω εδώ λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια, τί δεν διάβασα τότε ....

Αρχείο:Boris Vian.jpg

"Ο Μπορίς Βιάν γεννήθηκε το 1920 στη Βιλ ντ'Αβραί και σπούδασε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών, από όπου πήρε πτυχίο μηχανικού το 1942. 
Μιά σύντομη δημοσιουπαλληλική καριέρα (1942-6) και ένας χρόνος εργασίας σε μιά μεγάλη χαρτοποιία, έκλεισαν το 1947 με την έκδοση του πρώτου του βιβλίου "Ο αφρός των ημερών" 
Με το ψευδώνυμο "Βέρνον Σάλλιβαν" πρωτοεμφανιστηκε την ιδια χρονιά (1947) υπογράφοντας το "Θα φτύσω στους τάφους σας " που έγινε κινηματογραφική ταινία το 1959 . Ακολούθησαν και άλλα "σκληρά" μυθιστορήματα αμερικάνικου τύπου που τον έκαναν δίασημο ως "Σάλλιβαν" αλλά τα βιβλία που δημοσίευσε με το δικό του όνομα δεν γνώρισαν ιδιάιτερη επιτυχία.
Το 1959 απογοητευμένος και σε οικονομικό αδιέξοδο, εγκατέλειψε οριστικά το γράψιμο. Είχε προλάβει ωστόσο να δημιουργήσει μια ποιητική συλλογή και δύο θεατρικά έργα.
Ως το 1959 που πέθανε έζησε με τον τρόπο που πάντοτε ονειρευόταν : έπαιξε στον κινηματογράφο, έγινε κριτικός της τζαζ , και έκανε περιοδείες στην επαρχία, τραγουδώντας δικά του τραγούδια. 

" Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή , είναι να βγάζεις βιαστικά τα συμπεράσματά σου, ανάλογα με την περίσταση. Γιατί είναι γεγονός ότι τα άτομα έχουν πάντα δίκιο- και οι μάζες πάντα άδικο. 
Προσοχή όμως : δεν πρέπει να δούμε στη στάση αυτή κάποιους κανόνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. οι κανόνες δεν χρειάζεται να είναι γραπτοί για να τους ακολουθήσουμε. Μόνο δύο πράγματα έχουν σημασία: Ο έρωτας , κάθε είδους έρωτας , με κάθε είδους ωραία κορίτσια , και η μουσική του Ντιούκ Ελλινγκτον , ή η παραδοσιακή τζαζ. Τίποτ' άλλο δεν μετράει , γιατί τα υπόλοιπα είναι "άσχημα" . 
Οι σελίδες που ακολουθούν είναι απλώς ένα παράδειγμα των όσων είπα. Η δύναμή τους πηγάζει από την αλήθεια τους, και είναι αληθινές επειδή τις έχω κατασκευάσει εγώ, απ'αρχής μέχρι τέλους..."

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 11, 2013

«Because who is perfect?»

Disabled mannequins will be eliciting astonished looks from passers-by on Zurich's Bahnhofstrasse today. Between the perfect mannequins, there will be figures with scoliosis or brittle bone disease modelling the latest fashions. One will have shortened limbs; the other a malformed spine. The campaign has been devised for the International Day of Persons with Disabilities by Pro Infirmis, an organisation for the disabled. Entitled "Because who is perfect? Get closer.", it is designed to provoke reflection on the acceptance of people with disabilities. Director Alain Gsponer has captured the campaign as a short film.

See our former TV-Spots under:

Bear: http://youtu.be/zFWr-CKMWGY
Gianni Blumer: http://youtu.be/Qr-xnqgpin8

Music: Lost At Sea by Dave Thomas Junior

Τρίτη, Δεκεμβρίου 10, 2013

Η ευτυχία έρχεται ΚΑΙ με αμαξίδιο! ( Η ιστορία της Χριστίνας)


http://www.eimaimama.gr/2013/12/i-eutuxia-erxetai-kai-me-amaksidio.html
Γνώρισα τον άντρα μου 1 χρόνο πριν «τα φτιάξουμε» και οι 2 ώρες που πέρασα μιλώντας μαζί του μου άλλαξαν την ζωή. Τα λέγαμε στη βεράντα μιας κοινής φίλης που μας έκανε barbeque ,γελάσαμε απίστευτα και τον παράτησα λέγοντάς του «Συγνώμη, πρέπει να φύγω, να τηλεφωνήσω στο αγόρι μου!»
Πήγα στο σπίτι και «το αγόρι μου» (τέως τέως τέλος) άρχισε την συνηθισμένη του γκρίνια: η δουλειά του που δεν τον ικανοποιεί, το σπίτι του που δεν του αρέσει, oi γείτονές του που του σπάνε τα νεύρα, η Ελλάδα που έχει γίνει αηδία, τα οικονομικά, η κρίση (που πλησίαζε απειλητικά, τότε) και τέλος, το γόνατό του που τον πονάει και τα αντικαταθλιπτικά του που δεν κάνουν δουλειά… Τον χωρίζω με συνοπτικές διαδικασίες λέγοντάς του λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο
«Θα έπρεπε να ντρέπεσαι! Ήμουν με 1 παιδί, πριν από λίγο, που δεν μπορεί να περπατήσει και ήταν η χαρά της ζωής κι εσύ γκρινιάζεις για την κάθε λεπτομέρεια της ζωής σου! Δεν μπορώ άλλη μιζέρια… Γεια!»
Καλά, περιττό να πω το πώς με «στόλισε» αλλά δεν με ένοιαξε καθόλου!
Τον Μάρκο (τον άντρα μου) δεν πίστευα πως θα τον ξαναδώ γιατί είχαμε συζητήσει πως ήταν κάτοικος Βελγίου, με καλές αποδοχές αναπηρίας, σε ένα κράτος πρόνοιας, με φίλους, συμμαθητές κλπ κλπ.. Σιγά μην ερχόταν Ελλάδα! Μου είπε πως ο μπαμπάς του είναι Έλληνας και γι’ αυτό έρχονται τα καλοκαίρια να κάνουν διακοπές. Του κάνω αίτημα φιλίας στο facebook, με γράφει κανονικά και με συνδέει με Κάιρο… (αργότερα μου είπε πως δεν το είδε ποτέ αυτό το αίτημα φιλίας, το κουνάβι..)
Περνά ο καιρός, μήνες, μισός χρόνος και μου λέει η κοινή μας φίλη πως ο μπαμπάς του Μάρκου ψάχνει να νοικιάσει σπίτι στην περιοχή μας γιατί σε λίγο καιρό συνταξιοδοτείται και θα έρθει μόνιμα Ελλάδα. Έψαχνε 2 σπίτια… Ο Μάρκος ήθελε να μείνει μόνος του! Έφερα την γη ανάποδα να του βρω στην πολυκατοικία μου! Ήθελα να είμαστε κολλητοί! Σκέφτηκα πως θα είχε ανάγκη και κάποιον να μένει κοντά του και να του μαγειρεύει, να του καθαρίζει.. Ήθελα να παίζουμε μαζί playstation, να τον πάω συναυλίες, να πηγαίνουμε σινεμά, να παίζουμε επιτραπέζια, να μιλάμε, να γελάμε..Ήθελα να τον έχω δίπλα μου!
Επειδή, μια ζωή, οι σχέσεις μου ήταν «δράμα, τραγωδία, θρίλερ, κλάμα, πάτωμα, σκατά» δεν θεώρησα ότι τον είχα ερωτευτεί.. Νόμιζα πως ο έρωτας είναι «φλέβα-βελόνα-παραισθήσεις» μόνο. Πρώτη φορά, όμως, κυνήγησα τόσο κάποιον για να τον κάνω κολλητό φιλαράκι..
Σπίτι δεν βρήκα, καθυστερούσε κι η συνταξιοδότηση του μπαμπά του και μια μέρα, 1 χρόνο μετά, πάλι στο σπίτι της κοινής μας φίλης, τον συναντώ ξανά.. Πώς να περιγράψω αυτό το συναίσθημα που είσαι ανάμεσα σε 50 άτομα που χορεύουν, γελούν, πίνουν και μιλούν δυνατά κι εσείς οι 2 έχετε μπει σε μια νοητή σαπουνόφουσκα και δεν βλέπετε ή ακούτε τίποτα και κανέναν άλλο εκτός από τους δυο σας; ΑΥΤΟ! Τα φτιάξαμε την επόμενη μέρα και μείναμε μαζί από το 1ο βράδυ.Βράδυ, που λέει ο λόγος, γιατί είδαμε μαζί την ανατολή του ηλίου συζητώντας. Κοιμηθήκαμε μαζί πολλά βράδια και με σεβάστηκε όσο κανένας! Μου ζήτησε να μην έρθουμε σε επαφή γρήγορα και να δούμε πρώτα «πώς κολλάμε»..
Το 3ο πρωινό της σχέσης μας ξύπνησα γιατί προσπαθούσε να μου περάσει το δαχτυλίδι του στο δάχτυλό μου… Άνοιξα τα μάτια μου και μου είπε: «Θα γίνεις γυναίκα μου!»
Αποφάσισε να έρθει μόνιμα Ελλάδα και συζήσαμε…
Την 3η μέρα της σχέσης μας κάποια γυναίκα πήρε την μητέρα μου στην ΔΟΥΛΕΙΑ της και της είπε «Το ξέρεις ότι η κόρη σου τα έχει με έναν ανάπηρο;» Η μαμά την έβαλε στην θέση της αλλά ξεκίνησε ένας ψυχολογικός πόλεμος άνευ προηγουμένου… Ο μπαμπάς μου μεθυσμένος με δακρυσμένα μάτια μου τραγουδούσε «καλη τύχη, γειά χαρά σου, μην πετάς τα όνειρά σου, μη τα δω ποτέ στο δρόμο και σε λυπηθώ», η μαμά ήταν 1 μέρα θυμωμένη, 1 μέρα κλαμμένη, 1 μέρα απελπισμένη, ο αδερφός μου πίστευε πως είναι ένα καπρίτσιο για να είμαι «όπως πάντα στο επίκεντρο», η γιαγιά με έκλαιγε σαν να πέθανα, όλοι με κλαίγανε, όλοι θεωρούσαν ότι ήμουν πια τόσο απελπισμένη από τους άντρες και τις σχέσεις που έπεσα στον 1ο τυχόντα που θα μου χαντακώσει τη ζωή.. Δεν μπήκε κανένας στον κόπο να τον γνωρίσει κι όλοι νόμιζαν πως θα κάνω την νοσοκόμα μέχρι να πεθάνω.
Ευτυχώς, ο Θεός είχε φέρει ήδη στον δρόμο μας από καιρό έναν πνευματικό, έναν πραγματικό άνθρωπο του Θεού, ο οποίος μαλάκωσε τις καρδιές τους σιγά σιγά. Τους είπα μια και τελευταία φορά «Πού το ξέρετε, ότι αύριο κι όλας, δε με κόβει ένα αμάξι και με αφήνει τελείως ανάπηρη; Δεν θα χαιρόσασταν αν κάποιος με ερωτευόταν και με φρόντιζε;»
Χτύπα ξύλο, χτύπα ξύλο, παιδί μου, είπαν 100 φορές, αλλά δεν χτύπησα ξύλο… Μερικούς μήνες μετά, σκόνταψα κατεβαίνοντας από το τρόλεϋ και έπρεπε να μπω επειγόντως για χειρουργείο: μηνίσκος, χιαστός, πόνος τρελός, μου έβγαινε το γόνατο με το παραμικρό. Μπήκα χειρουργείο και ποιος νομίζετε με φρόντιζε κι έγινε «νοσοκόμα»; Ο ΜΑΡΚΟΟΟΣ.. Δεν είναι τελείως ανήμπορος, αυτοεξυπηρετείται. Μου έκανε κοτόσουπα, μου έφερνε νερό, αναψυκτικά, μου κατέβαζε ταινίες, παίζαμε playstation, μου έφερνε το τηλέφωνο , μου άναβε το τσιγάρο, άδειαζε τα τασάκια… Οι γονείς μου δούλευαν 9 με 9 κι ο αδελφός μου νυχτερινός σχολούσε 3 τα ξημερώματα. Δεν θα πω ψέματα, βέβαια, κουρασμένοι, πτώματα, με έλουσαν και με έκαναν και μπάνιο… Αλλά ο ανάπηρος τώρα, βοηθούσε την ΠΙΟ ΑΝΑΠΗΡΗ κόρη τους!
Φυσικά και παντρευτήκαμε 1 χρόνο μετά… και πιάσαμε παιδί με την 1η!!!!!!! Έχουμε έναν κούκλο, έναν άγγελο, ένα γλυκό ζαχαρωτό μπεμπάκι 2 ετών. Ο Θεός μας έδωσε μεγάλες ευλογίες και δώρα και Τον δοξάζω! Δεν θα πω ότι η ζωή μας είναι εύκολη, το παλεύουμε όπως όλες οι οικογένειες, λίγο το κράτος, οι δυσκολίες, τα πεζοδρόμια… Δεν θα γίνω, όμως, σαν τον πρώην μου! Με τίποτα! Κοιτάμε να κάνουμε την ζωή μας όσο πιο εύκολη γίνεται, να είναι το παιδί μας χαρούμενο και υγιές και να εκτιμούμε αυτά που έχουμε! Θα τσακωθούμε, θα θυμώσουμε, θα γελάσουμε,θα κλάψουμε, θα φοβηθούμε.. οκ, άνθρωποι είμαστε! Εκτιμήσαμε φίλους, γείτονες και συγγενείς, περνάμε καλά και ελπίζουμε..
Έχουμε πολλά κοινά σημεία αλλά έχουμε και αντιθέσεις. Ο ένας ανεβάζει τον άλλον ψυχολογικά. Είναι αισιόδοξος, λογικός και καλοπερασάκιας. Δεν είναι τσιγκούνης!!!! Θεωρεί και πιστεύει ακράδαντα πως είμαι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο, η πιο ερωτική, η πιο σωστή, η πιο καλή μαγείρισσα, η πιο καλή μαμά και δεν έχει τόσο πολλή μυωπία, ούτε είναι ψυχασθενής  (χαχα)!! Είναι ο καλύτερός μου φίλος, ο πιο όμορφος άντρας στον κόσμο, τρώει ό,τι του βάλεις μπροστά του και δεν καταλαβαίνει αν το σπίτι είναι καθαρό ή όχι (μεγάλο προσόν για ένα σύζυγο… καθαρίζω όποτε θέλω και μπορώ!!!)
Οι γονείς μου, ο αδερφός μου, η γιαγιά και όλο το σόι τον αγαπάνε πολύ γιατί με βλέπουν ευτυχισμένη μαζί του. Όταν τσακωνόμαστε παίρνουν το μέρος του! Τους καταλαβαίνω τώρα που έγινα μητέρα… Φοβήθηκαν μέσα στην άγνοιά τους.. Δεν θα την ξεχάσουμε όμως ποτέ αυτή την κυράτσα που πήρε την μαμά μου τηλέφωνο και της είπε «το ξέρεις ότι η κόρη σου τα έχει με έναν ανάπηρο;» Δεν θα τη ξεχάσουμε γιατί είμαστε 99% σίγουροι ΠΟΙΑ είναι και μας έδωσε μάθημα ζωής για την μικροψυχία, την άγνοια και την κατάντια ορισμένων ανθρώπων. Ο κόσμος είναι μικρός και μαθαίνω πως είναι σούπερ δυστυχισμένη.. Ε, με τέτοια μυαλά.. ΠΩΣ ΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΕΙΣ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ;
Χριστίνα

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 02, 2013

Ο Stephen Fry μιλά για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα

Κυρία Ρεπούση... αυτό δεν θα το πιστέψεις ούτε εσύ !

Στην Ιαπωνία έκαναν ένα μνημείο για τα θύματα της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα, το οποίο επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι από όλον το κόσμο, ενώ ... κάθε χρόνο στην επέτειο πήγαινε εκεί ο Ιάπωνας αυτοκράτορας και όλη η κυβέρνηση.
Στη μέση του μνημείου υπάρχει η περίφημη "καμπάνα της Ειρήνης".
Η οποία έχει μια φράση, σε τρείς (3) γλώσσες.
Η μία είναι τα σανσκριτικά,
η δεύτερη τα Ιαπωνικά και
η τρίτη ....μάντεψε!

Πήγαν και έγραψαν στην καμπάνα "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ" !!!
Ακόμη και στη μακρινή Ιαπωνία, ένα πολύ σημαντικό μνημείο, με ένα κορυφαίο για την ανθρωπότητα μήνυμα, έχει επιγραφή στα αρχαία Ελληνικά!
Δες και την ιστορία, γιατί στην ιστορία:
http://en.wikipedia.org/wiki/Hiroshima_Peace_Memorial_Park
Την καμπάνα τη δώρισε η ελληνική πρεσβεία και οι Γιαπωνέζοι με υπερηφάνεια την τοποθέτησαν.
The Peace Bell stands near the memorial to the A-Bomb Children and consists of a large Japanese bell hanging inside a small open-sided structure. Visitors are encouraged to ring the bell for world peace and the loud and melodious tolling of this bell rings out regularly throughout the Peace Park.
The inscriptions on the bell are in Greek, Japanese, and Sanskrit. It is translated as "Know yourself"...

Δες τι λένε αυτοί στο Yale;

Οι Έλληνες θέλουν να διατηρηθεί η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Αλλά αυτή η "ράτσα", "εμβολίασε"  όλο τον πλανήτη!
Δες τι γράφει η είσοδος στο Yale, Πανεπιστήμιο με ιστορία 310 ετών, που βρίσκεται στις "λατρεμένες" μας ΗΠΑ.

Δες κι αυτό:

Πανεπιστήμιο Βαλέττας, Μάλτα:

Δες και αυτό !

Αυτή η φωτογραφία απεικονίζει την είσοδο στο κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου Εδιμβούργου :


Κυρία Ρεπούση δες κι αυτό !


Κι' αυτή κοσμεί την αψίδα σε κεντρική γέφυρα επί του ποταμού Μάϊν, στην πόλη της Φρανκφούρτης, στη Γερμανία, με μετάφραση στη γερμανική γλώσσα, στο πλαϊνό της αψίδας:
«Πλέων επί οίνοπα πόντον επ' αλλόθροους ανθρώπους» ('Ομηρος, Οδύσσεια, Α.183)
(Ταξιδεύοντας σε ξένες θάλασσες με ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες)

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ!!!  



H NANA
Είσαι πολύ αγράμματη κυρά Ρεπούση μου!!!
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ ΚΥΡΑ ΡΕΠΟΥΣΗ ΜΟΥ !!!

Κοίτα κυρά Μαρία μου, όταν τολμάς να ονομάζεις τα αρχαία ελληνικά «νεκρή γλώσσα» είσαι  άσχετη με τον πολιτισμό, τις επιστήμες και τα γράμματα.
Σου συστήνω να δεις τον γιατρό σου, οποιοδήποτε από οδοντίατρο έως τον κτηνίατρο για τα τετράποδα αν έχεις, για να μάθεις ότι οοοοοοολη η ιατρική επιστήμη και η ορολογία της παγκοσμίως βασίζεται σε αρχαίες ελληνικές λέξεις. Ο Ιπποκράτης ,gουγκλαρε να δεις ποιος ήταν, έκανε την πρώτη εγχείριση εγκεφάλου, καθώς ανακάλυψε ότι το κρανίο μπορεί να διαπεραστεί χωρίς να πονέσει ο ασθενής καθώς δεν υπάρχουν πολλά νεύρα στην περιοχή.
Να σου πω και δυο λέξεις για τον Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης λοιπόν ήταν δάσκαλος του Μεγάλου Αλέξανδρου. Ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς στον κόσμο, Μακεδόνας στην καταγωγή , ο οποίος κατέκτησε τον κόσμο και η στρατηγική που ανέπτυξε διδάσκεται στις ανώτατες σχολές πολέμου του πολιτισμένου κόσμου (το πρώτο τάγμα λοκατζήδων ήταν έμπνευση του Μέγα Αλέξανδρου για να καταλάβει το Αφγανιστάν).
ΞΕΡΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΙΑ;
Όταν τον ρώτησε ο Μέγας Αλέξανδρος, ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ του είπε.
«ΤΥΧΗ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ»
Ο Αριστοτέλης διδάσκεται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου ως ο «πατέρας » της ηγεσίας και του management . Ένα κείμενο σώζεται το «περι ηγεσίας» και με αυτό ο Αλέξανδρος έγινε ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
Κυρία Μαρία μου, Έλληνας ανακάλυψε παρατηρώντας τον κορμό μιας ελιάς του τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΤΟΜΟ!!!! Ξέρεις τι σημαίνει άτομο; ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΜΝΕΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ..
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΓΛΩΣΣΑ είναι φιλοσοφία, είναι μαθηματικά, είναι ποίηση, είναι μελωδία.

Στην Δήλο κυρία Μαρία μου, λειτούργησε το πρώτο θέατρο του κόσμου στο οποίο υπήρχε δεξαμενή νερού για να πλένονται τα σκηνικά θεάτρου!!!! ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, στην αρχαία ελληνική μυθολογία , οι ΕΛΛΗΝΕΣ ήταν οι μόνοι στον κόσμο που είχαν δημιουργήσει θεό με ειδικές ανάγκες, τον ΗΦΑΙΣΤΟ, ο οποίος διεκδίκησε την ωραιότερη ''γκόμενα'' που ήταν η Αφροδίτη...Την σημειολογία της ιστορίας πες σε κάποιον που δεν θέλει το κακό σου να σου την εξηγήσει..
Και να σου πω κάτι, επειδή είμαι Ελληνίδα και μάνα, όταν ο γιός μου αποφοίτησε από το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ο πρύτανης ο Γερμανός ξεκινώντας την ομιλία του, στην σχολή καλών τεχνών του Μονάχου, ζήτησε από τους πτυχιούχους να σηκωθούν όρθιοι και να τιμήσουν τον λαό που διέδωσε την γνώση και την επιστήμη στον κόσμο ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!

Αν εσύ έτυχε να είχες ζαβή δασκάλα δεν σου φταίμε εμείς που αρκετά τα νεύρα μας τα έχετε κάνει χορδές με τις βλακείες που αναγκαζόμαστε να ακούμε γιατί δυστυχώς δεν έμαθες ποτέ ότι ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ.
ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΠΕΛΕΞΑΝ.