Σάββατο, Αυγούστου 04, 2007

Στην τσίτα προετοιμασία για... να φύγω λίγο επιτέλους!!

Εχω λίγες μέρες που ουσιαστικά έχω τελειώσει με τις υποχρεώσεις της δουλειάς, και πάνω που λέγαμε να είχαμε ήδη φύγει, άρον άρον τρέχω στο χωριό και φέρνω αυθημερόν τον Πατέρα σε ληθαργώδη κατάσταση και με μεγάλη αδυναμία.
Στα έκτακτα στον Ευαγγελισμό εκει δηλαδή που τον ήξεραν από πέρσι.
Ενας γιατράκος μου λέει
-Καλά τον έφερες στα έκτακτα, απλά για μιά αδυναμία.
Του εξηγώ την κατάσταση.
-Ε και τι περιμένεις να γίνει στην κατάσταση που είναι?
Μα... δεν μπορεί να σηκωθεί! Ο αιματοκρίτης έπεσε στο 25, έστω λίγα ερυθρά κάτι τέλος πάντων!1
-Εγώ δεν μπορώ να πάρω απόφαση αν πρεπει να μεταγγιστεί ή όχι . πάρτε πάνω στην χειρουργική να κατέβει κάποιος και να δούμε

Τελικά μετά από εννιά!! ώρες στα έκτακτα του Ευαγγελισμού (τα είδαμε όλα εκεί), και με τον Πατέρα με την τεράστια υπομονή του πάνω στο φορείο, κατέβηκε ο Θοδωρής, (έτσι τον ξέρουν όλοι εκεί μέσα-όνομα και πράμα) ειδικευόμενος χειρούργος δεξί χέρι του καθηγητή, επικοινώνησε κατ'ευθείαν μαζί του αφού εκείνος έλειπε διακοπές, έκανε δύο σωστές κινήσεις, εκτίμησε την κατάσταση και έκανε στον Πατέρα εισαγωγή.
4 μέρες μέσα άντε τα πηγαινέλα τα περσινά, δύο φιάλες αίμα και παρακολούθηση του αίματος δύο φορές την ημέρα, και τον συνέφέραν τον παππού. Φόρτωσαν οι μπαταρίες, άνοιξε το ματάκι του (να δούμε μέχρι πότε)
Πίσω στο χωριό σήμερα και ξανά Αθήνα το απόγευμα.
Ετοιμασίες, μεσάνυχτα τώρα και ξύπνημα 4,30 το πρωί να φύγουμε για τα σύνορα του Εβρου πριν μας πιάσει η ζέστη και η κίνηση.

Εστω και έτσι στην τσίτα χαιρετώ όλους τους φίλους και σας εύχομαι καλή αντάμωση.

Τώρα αν μπορέσω να ρίξω κανένα ποστ από εκεί που θάμαι , σίγουρα θα το κάνω.
Το σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω αρκετά από τους αγαπημένους bloggers, αφού πιστέυω να υπάρχει χρόνος πολύς εκεί που θα είμαι.

Να προσέχετε όλοι