Σύντομα περίμενα κι άλλη πρόσκληση για άλλα πέντε
Πάρτε τα λοιπόν. Αν ψάξω υπάρχουν πολλά αχρηστα ίσως για μένα χρήσιμα για σας ¨-)
Με φώναξε η καλή φίλη Ελίνα ή Ελένη -όπως προτιμάτε.
Λοιπόν
Πάρτε τα λοιπόν. Αν ψάξω υπάρχουν πολλά αχρηστα ίσως για μένα χρήσιμα για σας ¨-)
Με φώναξε η καλή φίλη Ελίνα ή Ελένη -όπως προτιμάτε.
Λοιπόν
Χωρίς να είμαι μοιρολάτρης, έχω κατασταλλάξει στο γνωστό απόφθευγμα του Μερφυ "Αν κάτι είναι να μην γίνει δεν θα γίνει, και αν είναι να γίνει θα γίνει" Μπορεί να καθυστερήσουν αλλά θα γίνουν ή έτσι ή αλλιώς, εμείς απλά μπορούμε να καθυστερήσουμε ή να επιταχύνουμε τα γεγονότα.
Ενώ μου αρέσει το λευκό χρώμα, δεν μου αρέσει η λευκή μπλούζα των γιατρών, και μόνον αυτών, χωρίς να τους φοβάμαι, απλά δεν μου αρέσει το στυλ που την φοράνε-ίσως. Πάντως και το μαύρο μου αρέσει, και μου πάει
Παλιά μπορεί να έπινα ότι αλκοολούχο έβρισκα. Σήμερα μετά από μεγάλη αλκοολική περιήγηση και δοκιμασία, έχω καταλήξει στο μέτρο του κρασιού, κατά προτίμηση του κόκκινου.
Δεν μπορώ να μη βοηθάω τους γύρω μου (λίγο πολύ δεν έχει σημασία).Πολλές φορές ακόμη και ένα χαμόγελο, μιά ματιά μιά καλή κουβέντα μπορεί να σημαίνει πολλά για κάποιον
Συγκλονιστική στιγμή για μένα η πρώτη φορά που ανέβηκα στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης το Ολυμπιακό καλοκαίρι του 2004, χρησιμοποιώντας το ειδικό αναβατώριο (επιτέλους) για ΑμεΑ. Εμεινα άναυδος και σχεδόν με δάκρυα στα μάτια!!
Αντε να προτείνω και εγώ κάποιους ακόμα φίλους
Σοφία, Ηλιότυπε, Παραφωνιά, Ανατολή, Μαριαλένα
είστε εδώ?
Ενώ μου αρέσει το λευκό χρώμα, δεν μου αρέσει η λευκή μπλούζα των γιατρών, και μόνον αυτών, χωρίς να τους φοβάμαι, απλά δεν μου αρέσει το στυλ που την φοράνε-ίσως. Πάντως και το μαύρο μου αρέσει, και μου πάει
Παλιά μπορεί να έπινα ότι αλκοολούχο έβρισκα. Σήμερα μετά από μεγάλη αλκοολική περιήγηση και δοκιμασία, έχω καταλήξει στο μέτρο του κρασιού, κατά προτίμηση του κόκκινου.
Δεν μπορώ να μη βοηθάω τους γύρω μου (λίγο πολύ δεν έχει σημασία).Πολλές φορές ακόμη και ένα χαμόγελο, μιά ματιά μιά καλή κουβέντα μπορεί να σημαίνει πολλά για κάποιον
Συγκλονιστική στιγμή για μένα η πρώτη φορά που ανέβηκα στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης το Ολυμπιακό καλοκαίρι του 2004, χρησιμοποιώντας το ειδικό αναβατώριο (επιτέλους) για ΑμεΑ. Εμεινα άναυδος και σχεδόν με δάκρυα στα μάτια!!
Αντε να προτείνω και εγώ κάποιους ακόμα φίλους
Σοφία, Ηλιότυπε, Παραφωνιά, Ανατολή, Μαριαλένα
είστε εδώ?
10 σχόλια:
Aυτο που ειπεσ το να βοηθας τους αλλους το εχω και εγω μεχρι το σημειο που ειμαι ικανη να το κανω!Πολυ καλος χαρακτηρας φαινεσαι:) χαιρομαι που σε γνωριζω!:) θα ανταποκριθω στο καλεσμα σου συντομα!Σε ευχαριστω παρα πολυ:)
Αγαπητέ μου, προσπάθησα να αποφύγω το παιχνίδι, όχι γιατί το υποτιμώ αλλά για δικούς μου λόγους που δεν έχουν σημασία... ¨Ομως η δική σου πρόσκληση με τιμά... Και δεν μπορώ να αρνηθώ...
Σε ευχαριστώ
ανατολή.
Και εγώ χαίρομαι. Σε παρακολουθώ από τότε που ξεκίνησα. Τι να πω σ'ευχαριστώ πολύ. αν μη τι άλλο το παιχνίδι αυτό το σκοπό έχει. Να γνωρίσουμε κι άλλους και γρήγορα
Παράφωνε.
Εμένα με τιμάς με την ανταπόκρισή σου, σε κάτι για το οποίο δεν ήσουν διατεθειμένος.
Δεν πειράζει αν δεν θέλεις να γράψεις κάτι. εμένα μου αρκεί αυτό που έγραψες
φαντάσου τους γιατρούς με μαύρη μπλούζα..μπρρρρ ανατρίχιασα :(
πιο ωραίοι μου φαίνονται τώρα :)
Ήρθα.. νιαου
Αφιερωμένο :)
http://parafoniades.wordpress.com/2007/02/21/51-secrets-about-me/
Σάκη καλημέρα! Να ανταποκριθώ στο κάλεσμά σου με μεγάλη μου χαρά, κατ' αρχήν απαντώντας εδώ για τα εξής πέντε δικά σου που προτείνεις:
Το απόφθευγμα εγώ το ξέρω ως "αν είναι να'ρθει, θε να ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει" όπως το λέει η μάνα μου και η γιαγιά μου η Σμυρνιά. Το έχω και εγώ εντυπωμένο μέσα μου αυτό, άλλωστε δεν λειτουργεί αλλιώς το σύμπαν!
Με τους γιατρούς λόγω της πάθησης, έχω μια σχέση αγάπης θα έλεγα μα και "μακριά και αγαπημένοι" όσο μπορώ. Από το λευκό προτιμώ και εγώ το μαύρο, ενώ αγαπημένο μου είναι το κόκκινο χρώμα.
Με το αλκοόλ είμαι πάντα εγκρατής, του λίγο και καλό δηλαδή γιατί δεν το σηκώνω και πολύ. Προτιμώ το λευκό αρετσίνωτο, φρουκτώδες κρασί.
Να βοηθώ τους άλλους είναι και για μένα πολύ σημαντικό και ειδικά αυτούς που χρειάζονται τη βοήθειά μου κάποια δεδομένη στιγμή και χωρίς να μου το ζητήσουν ανταποκρίνομαι άμεσα. Πολύ βασικό!
Συγκλονιστική για μένα στιγμή ήταν όταν το 2002 πέθανε ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος από καρκίνο σε ηλικία 30 ετών. Άλλα δική μου συγκλονιστική στιγμή ήταν όταν αποφοίτησα από το Deree και στην τελετή αποφοίτησης ένιωθα πως δεν πατούσα στη γη από την όλη αίσθηση.
Σ'ευχαριστώ πολύ Σάκη μου για την πρόσκληση και ελπίζω να μην χανόμαστε! Να προσέχεις την όμορφη καρδιά σου, φιλιά, Μαριαλένα
Avissos
εσύ το τράβηξες απο την άλλη πλευρά τελείως.Δεν θα μπορούσαν να φοράνε μαύρα γιατί θα μοιάζανε με εργολάβους γραφείου κηδειών
sophie
καλώς τη γατούλα τη ξενητεμένη
παραφωνιά
Σευχαριστώ αλλά θα ήθελα να μάθω τους λόγους της εκτίμησης. (κάποια στιγμή κάποτε)
marialena
Η μισή Ελλαδα και βάλε είναι από τις χαμένες πατρίδες και έφεραν άλλα ήθη και έθιμα (για να μη το πω πολιτισμό)
Η απώλεια πάντα είναι οδυνηρή. Το σημάδι μένει να μας θυμιζει τους απωλεσθέντες. Είναι η μ΄νημη των νεκρών σε αυτή τη γή. Είναι αυτά που αφήνουν πίσω τους
σευχαριστ΄ω και για το γλυκό σου τέλος Μαριαλενα
Νασαι δυνατή πάντα
πέντε - πέντε δέκα!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Σήμερα την είδα. Έχω πάρει ήδη 8 και ετοιμάζω το σεντονάκι!
Δημοσίευση σχολίου