Οι Καθαρές Δευτέρες....οι παλιές

Τις μέρες της Αποκριάς πολύ τις γουστάρω!!
Είναι οι μοναδικές μέρες του χρόνου που η Ελληνική κοινωνία ξεφεύγει από το Ελληνορθόδοξο πρωτόκολλο.
Οι μέρες που διαλέγουμε να απελευθερώσουμε τα δεσμά της ψυχής μας από τις έγνοιες, να μασκαρέψουμε το σώμα μας με αυτό που ίσως εσώψυχα κρύβουμε ή θα θέλαμε να ήμασταν.
Είναι οι μέρες που ακόμα και σήμερα, σε μέρη της Ελλάδας, χωριά ολόκληρα ψυχανεμίζονται, για μέρες σε ένα διαρκές ντελίριο, βουτηγμένο στο φαγητό και στο αλκοόλ, κάτω από τους παγανιστικόυς ήχους των χάλκινων και των ξύλοδερματόδετων ταμπούρλων. Τα βράδυα φωτιές στους δρόμους, παιδιά πηδούν απάνω, οι μεγάλοι χορεύουν γύρω,οι γυναίκες κερνάνε. μασκαρεμένοι όλοι πειράζουν ο ένας τον άλλον.
Μιά κοινωνία ολόκληρη υπό μεταμόρφωση.

Το χωριό μου, το αρβανιτοχώρι - στην Ν. Εύβοια τέτοιες αναμνήσεις, με φωτιές χορούς , κρασί και φαγητό στους δρόμους, με έχει κεράσει, και κουβαλάω όμορφες στιγμές από τα παιδικά μου και τα φοιτητικά μου χρόνια.
Και τα μασκαρέματα μη φανταστεί κανείς αυτά τα τυποιημένα και τα φανταχτερά που πουλιούνται, έξω σήμερα. Εκεί οργίαζε η φαντασία του καθενός και φόραγε ότι του κατέβαζε στο κεφάλι!! Εκεί μπορούσε κάποιος να μπει στο απαγορευμένο σπίτι της καλής του χορεύοντας μόνος ή με παρέα και οι γονείς της μη γνωρίζοντάς τον, να τον φιλέψουν και να χορέψουν για λίγο μαζί του. Το ίδιο αργότερα το βράδυ, γύρω απ'τη φωτιά. Αλλά και ανάποδα μπορούσε να συμβεί.
Και σαν σήμερα Καθαρή Δευτέρα, όλοι οι νέοι κάτω στη παραλία του χωριού, από το πρωί με θαλασσινά -δικά μας- κρασί από τον κουβά, ούζο και τσίπουρο, και τα γλέντια αξέχαστα, όλοι και όλες μαζί κουβάρι, μιά αγκαλιά, ένας νταλκάς,.. να τραγουδάμε " Παιδί θαλασσινό" "Νησιώτες ήμαστε κι οι δυό", και άλλα αγαπημένα νησιώτικα κλασσικά άσματα ασμάτων.

Νάναι καλά όλος ο κόσμος. Νάστε καλά φίλοι μου, γιατί τέτοιες ανεπανάληπτες στιγμές κουβαλάμε κληρονομιά.
Αμποτες του χρόνου να με αξιώσει ο Θεός για ένα γλέντι με καλούς φίλους στο μέρος το παλιό στην αγαπημένη μου παραλία και στην μουρμούρα Θάλασσά μου.