ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά.
Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή.
Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια..
stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 02, 2007
Το φτερωτό γατοξωτικό
Μού αρέσουν πολύ αυτά τα δημιουργήματα γραφιστικής φαντασίας. Αυτό που σας δείχνω το βρήκα στο μπλοκάκι των παραφωνιάδων. Αξίζει επισκέψεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου