Ελεγα ότι δεν θα είχα κάτι να γράψω πριν το τέλος του χρόνου, είτε λόγω γενικής εορταστικής οκνηρίας , είτε λόγω απουσίας και κομπιουτερίστικης αποτοξίνωσης, (με την αετίνα μου σχολιάσαμε μεταξύ μας ότι αποδείξαμε ότι μπορούμε και χωρίς αυτό- ας είναι καλά τα ξύλα στο τζάκι, το καλό φαγητό,η μουσική και κανένα βιβλίο, που κοντεύουμε να ξεχάσουμε πως είναι).
Εχω βρεί όμως το προσωπικό μου βήμα εδώ- και σαν γνήσιος μπλοκάκιος που αρχίζω να αισθάνομαι- πρέπει να σχολιάσω δυσμενώς κάτι που μου τη δίνει όταν βγαίνω από την Αθήνα, κάτι στον Εθνικό μας δρόμο που μας τα παίρνει χοντρά χρόνια τώρα.
Μόλις λοιπόν μας τα πάρει, στα πρώτα διόδια στο Μπογιάτι και ξεχυνόμαστε χαρούμενοι να φύγουμε από την πόλη που μας πλακώνει μέσα στο απλετο φως των κίτρινων φώτων πλησιάζουμε στη πρώτη μεγάλη διασταύρωση-interchange την λένε, μη μας παρεξηγήσουνε οι ξένοι- από όπου μπορούμε να κατευθυνθούμε οδηγούμενοι προς τον Ωρωπό-οδηγούμενοι τρόπος του λέγειν, αν βρεις την διασταύρωση, γιατί μετά από τα χαρατσόδια και τα πρώτα άπλετα φώτα, ακριβώς πριν το interchange, "μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά"!! ναι τα βουνά της Πάρνηθας αριστερά μου πιό μαύρα και από την Καλιακούδα, και δεξιά μου, ανάθεμά με προσπαθώ μέσα στα σκοτάδια να μαντέψω που είναι η ριμάδα η έξοδος προς Ωρωπό, που είναι τόση δά σαν μονοπάτι, και που πρέπει να πλακωθώ στην ανηφόρα της εθνικής στα φρένα, μήπως και την προσπεράσω, ή μήπως και βγώ σε καμμιά άλλη έξοδο κανενός παράλληλου εργοταξίου που υπάρχουν εκει γύρω χρόνια τώρα.
Αυτά σε ΚΣ (Κανονικές Συνθήκες). Γιατί επειδή το μέρος είναι πολύ κοντά στο "Μαλακάσα Interchange"!! ο καιρός αλλάζει διαθέσεις πολύ εύκολα και έτσι και κάνει πως μπουκώνει λίγο, άντε να δεις στα δέκα μέτρα από την βροχή, το χιόνι, το χαλάζι και την ομίχλη. Τότε πρέπει να προσέχεις άλλα ζωτικής σημασίας πράγματα μπροστά σου, όπως, μήν σκοτώσεις κανέναν, ή μην σκοτώσεις τον εαυτό σου και άλλα τέτοια επουσιώδη.
Αντε, καλώς να γυρίσετε όλοι από τους όμορφους προορισμούς σας αφού περάσετε καλύτερα από πέρσυ.
Εχω βρεί όμως το προσωπικό μου βήμα εδώ- και σαν γνήσιος μπλοκάκιος που αρχίζω να αισθάνομαι- πρέπει να σχολιάσω δυσμενώς κάτι που μου τη δίνει όταν βγαίνω από την Αθήνα, κάτι στον Εθνικό μας δρόμο που μας τα παίρνει χοντρά χρόνια τώρα.
Μόλις λοιπόν μας τα πάρει, στα πρώτα διόδια στο Μπογιάτι και ξεχυνόμαστε χαρούμενοι να φύγουμε από την πόλη που μας πλακώνει μέσα στο απλετο φως των κίτρινων φώτων πλησιάζουμε στη πρώτη μεγάλη διασταύρωση-interchange την λένε, μη μας παρεξηγήσουνε οι ξένοι- από όπου μπορούμε να κατευθυνθούμε οδηγούμενοι προς τον Ωρωπό-οδηγούμενοι τρόπος του λέγειν, αν βρεις την διασταύρωση, γιατί μετά από τα χαρατσόδια και τα πρώτα άπλετα φώτα, ακριβώς πριν το interchange, "μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά"!! ναι τα βουνά της Πάρνηθας αριστερά μου πιό μαύρα και από την Καλιακούδα, και δεξιά μου, ανάθεμά με προσπαθώ μέσα στα σκοτάδια να μαντέψω που είναι η ριμάδα η έξοδος προς Ωρωπό, που είναι τόση δά σαν μονοπάτι, και που πρέπει να πλακωθώ στην ανηφόρα της εθνικής στα φρένα, μήπως και την προσπεράσω, ή μήπως και βγώ σε καμμιά άλλη έξοδο κανενός παράλληλου εργοταξίου που υπάρχουν εκει γύρω χρόνια τώρα.
Αυτά σε ΚΣ (Κανονικές Συνθήκες). Γιατί επειδή το μέρος είναι πολύ κοντά στο "Μαλακάσα Interchange"!! ο καιρός αλλάζει διαθέσεις πολύ εύκολα και έτσι και κάνει πως μπουκώνει λίγο, άντε να δεις στα δέκα μέτρα από την βροχή, το χιόνι, το χαλάζι και την ομίχλη. Τότε πρέπει να προσέχεις άλλα ζωτικής σημασίας πράγματα μπροστά σου, όπως, μήν σκοτώσεις κανέναν, ή μην σκοτώσεις τον εαυτό σου και άλλα τέτοια επουσιώδη.
Αντε, καλώς να γυρίσετε όλοι από τους όμορφους προορισμούς σας αφού περάσετε καλύτερα από πέρσυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου