Σάββατο, Δεκεμβρίου 09, 2006

Πόσο τοξικωμένοι μπορεί να είμαστε χωρίς να το γνωρίζουμε?

θυμάμαι είχα δει ένα ντοκυμαντερ όπου δημοσιογράφοι παραγωγοί, εθελοντικά είχαν συμμετάσχει σε μιά μελέτη έρευνα, που σκοπό είχε να καταδείξει τον βαθμό τοξικότητας και μόλυνσης που δέχεται το ανθρώπινο σώμα από εξωγενείς ,κυριώς ανθρώπινους παράγοντες (τοξικά βιομηχανικά απόβλητα, καύσιμα και όλα τα γνωστά)
Υποβλήθηκαν λοιπόν οι εν λόγω σε ειδικά τέστ-φαντάζομαι κυρίως αιματολογικά- των οποίων σημειωτέον κόστος είναι απαγορευτικό ώστε να επεκταθούν σαν εξετάσεις ρουτίνας σε πληθυσμιακές ομάδες.
Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί δεν έχω την πηγή μπροστά μου αλλά γενικά το αποτέλεσμα σόκαρε τους ίδιους που υποβλήθηκαν στα τεστ, παρ'όλο που οι απλές εξετάσεις και η γενική τους κατάσταση ήταν ακρως ικανοποιητική, πριν υποβληθούν στα τεστ. Υπήρχε συσσώρευση βαρέων μετάλλων αλλά και πολλών άλλων δεικτών πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.
Δεδομένης λοιπόν της καλής φυσικής τους κατάστασης βγαίνει ένα πρώτο συμπέρασμνα το οποίο είναι γνωστό από παλιά με τον όρο "ανοχή" . Δηλαδή το ανθρώπινο σώμα, αυτό το θαύμα, μπορεί να δέχεται καταπονήσεις ακόμα και εξωγενούς χημικού τύπου και να προσαρμόζει την λειτουργία του ώστε να μπορεί να διατηρεί την ισοροπία του δηλ μιά φαινόμενη υγεία. Ακόμα και την ήπια έκθεση σε ραδιενέργεια μπορεί ως ένα βαθμό να ξεπεράσει. Η ανοχή όμως σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι άτρωτος, όπως δεν σημαίνει ότι θα εμφάνιζαν την ίδια καλή φυσική κατάσταση μετά από τέτοια αποτελέσματα, κάποιοι άλλοι. Ηδη τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες οι στατιστικές μετρήσεις το επιβεβαιώνουν. και αναφέρομαι βέβαια σε έξαρση ασθενειών σχετικά σπάνιες στο παρελθόν, όπως κυρίως αύξηση καρκίνων, αλλεργιών, χρόνιων αναπνευστικών προβλημάτων κ ά
Ειδικά για τους καρκίνους, και λόγω του επαγγέλματός μου σαν φαρμακοποιού, έχω εισπράξη της αγωνιώδη παρατήρηση από πελάτες μου ότι, δεν θα αργήσει η μέρα που όλοι θα πεθαίνουμε από κάποια μορφή καρκίνου. Στατιστικά και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής θα εντείνει το γεγονός αυτό. (το κατα πόσον ποιοτική θα είναι αυτή είναι θέμα προς συζήτηση).
Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, αλλά έτσι όπως το πάμε θα έλθει η εποχή που θα έχουμε όλα τα αγαθά γύρω μας αλλά ελαχιστα θα μπορούμε να καταναλώνουμε με ασφάλεια.

Το θέμα είναι τεράστιο και Παγκόσμιο και δεν εξαντλείται στις λίγες λέξεις ενός blog. Ενα blog όμως μπορεί πιστεύω να προσθέσει έναν τόσο δα μικρό ακόμα προβληματισμό και ανησυχία μέσα στους τόσους άλλους, όταν θα διαβαστεί, όπως προκάλεσε σε μένα το πολύ ώραίο θέμα/συνέντευξη για τον τρομερό Παπα Γιάννη ακτιβιστή με τις πολύ ωραίες ιδέες, του Σταύρου Θεοδωράκη, στα σημερινά ΝΕΑ.

(μπράβο Παπά Γιάννη μαζί σου!!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: