ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά. Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή. Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια.. stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
3 σχόλια:
Καλησπέρα, φίλε μου!!
:))))
Καλησπέρα και στα δύο φιλαράκια μου.Μου τις είχε στείλει ένας φίλος σκακιστής που παίζαμε μέσω email και μένει στον Καναδά είπα να τις μοιραστώ. Κατα καιρούς ότι μου αρέσει θα το ρίχνω εδώ να τα βλέπουμε όλοι μαζί.
Αντε καλή σας μέρα και αμποτες να δούμε και χειμώνα.
Δημοσίευση σχολίου