Τρία ωφέλιμα σημεία που μπορούμε να σκεφτούμε και να κάνουμε για να βοηθήσουμε κάποιον με υποψία αποφρακτικού εγκεφαλικού

Το πήρα με email από ξάδελφο,και μου φάνηκε χρήσιμο για τον καθένα μας. Με προτροπή το έστειλα και σε άλλους, το ανέβασα και στο www.farmakopoios.blogspot.com .
Προτείνω να του ρίξετε μιά ματιά και να το προωωθήσετε ποικιλοτρόπως και σε άλλους. . Πού ξέρετε εκεί που και τα δευτερόλεπτα μπορεί να μετρήσουν, μιά έγκαιρη διάγνωση μπορεί να είναι σωτήρια.

Περί κουβέρ και άλλων ορεκτικών....

Καθόσουνα λοιπόν παλιά σε κάθε είδους ταχυφαγείο Ελληνοπρεπές (σουβλατζίδικο, όπως το μάθαμε εμείς οι παλαιότεροι) και πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντηλο σου αραδιάζανε ανάλογα του πόσοι ήμασταν ποτήρια με νερό βρύσης, έτσι για ξεκίνημα.
Σήμερα (δηλαδή τους τελευταίους μήνες) αν δεν το'χετε παρατηρήσει με το που κάθεσαι, εμφανίζεται πάνω στο δίσκο πλαισιωμένο από τα τούμπα ποτήρια, μπουκάλι (πρασινογάλαζης απόχρωσης, κατά προτίμηση γυάλινο και μάλλον άγνωστης ονομασίας για να δικαιολογηθεί και η μοναδικότητα) νερού.
Ωπα είπαμε στην αρχή, τί έγινε? !! Αλλάξαμε και γίναμε Ευρωπαίοι στα σερβιρίσματα?
Μόλις όμως έλθει ο λογαριασμός τότε καταλαβαίνεις, ότι αυτό το φαινομενάκι το Ελληνικότατο ξεκίνησε μόλις απαγορέυτηκε επίσημα η χρέωση των κουβέρ. Σιγά μην τον βάλεις τον Ελληνα σε ζυγό!!! Ετσι είστε.?... Μωρ' θα τους τα πάρω αλλιώς. Στο ίδιο χάρτινο τραπεζομάντηλο θα σερβίρω εμφιαλωμένο και θα το υπερχρεώσω, και αν θέλει ας μη το πιεί. 2,5 Ευρώ το έχω πιεί και αλλού άλλοι, μπορεί και περισσότερο. Αυτό θα πει αναβάθμιση υπηρεσιών σερβιρίσματος φαγητού.
Εγώ την αμαρτία μου τη λέω. Εχω φύγει από σουβλατζίδικο με (πάνω από το μισό) μπουκάλι αγκαλιά και στο σπίτι. και ας με είπαν γύφτο. Γιατί... αφού το χρυσοπλήρωσα, τουλάχιστον το πήρα μαζί μου. ε! και το γυάλινο μπουκάλι κάποιο τόπο πιάνει, το πολύ πολύ να το ανακυκλώσεις, γιατί αν το αφήσεις εκεί το πιθανότερο είναι να καταλήξει μαζί με τα αποφάγια απ'τά κοψίδια και τα σαλατο λαδομπούκια.
Να μου το θυμηθείτε σε λίγο θα δούμε πολλούς να φεύγουν από παρόμοια φαγάδικα με μπουκάλια νερού αγκαλιά και με τα ψωμάκια που δεν πρόλαβαν να φάνε.

Χθές βράδυ με την αετίνα μου σε γνωστή μπυραρία στο Χαλάνδρι.
Καθόμαστε. Το γνωστό σκηνικό, με το μπουκάλι νερού στο τραπέζι. Το'χω συνηθίσει αλλά ξέροντας ότι θα το χρεωθώ, στο πίσω μέρος του μυαλού μου με πειράζει. Τέλος πάντων.
Μελετάμε τον κατάλογο και σε λίγο παραγγέλνουμε.
Ερώτηση της γκαρσόνας.
-Ψωμάκια θα φάτε?
Δεν το κατάλαβα αυτό? Τι θα πει ψωμάκια αν θα πάρω? Πως θα κατέβουν κάτω δηλαδή τα λουκάνικα Βαυαρίας που παρήγγειλα?
- Φυσικά! με τα λουκάνικα δεν πρέπει να πάρω και ψωμάκια? της αντιγυρίζω με νόημα.
Χασκογελάει και φεύγει. Σε λίγο έρχονται μαζί με τα άλλα, σε ένα μεταλικό πανεράκι σε άσπρη χάρτινη πετσετούλα, δύο!, στρογγυλά ψωμάκια.
Μου ήρθε στο μυαλό η ιστορία με το κουβέρ. Ακου να σε ρωτάνε τα αυτονόητα, αν θα φας ψωμάκι. Παντού σε όλον το κόσμο αυτά τα φέρνουν χωρίς να ρωτάνε. Οπως και το νερό!! Και μάλιστα δεν τα χρεώνουν. Ακόμα και αν κοστίζουν τοοοόσο πολύ, προσφορά του μαγαζιού βρε αδερφέ, έτσι να σου φύγει η λίγδα που σου'χει κάτσει στο λαιμό. Το γλυκάκι δηλαδή πώς το φέρνουν άλλοι στο τέλος χωρίς να ρωτήσουν? (εκεί θα έπρεπε ίσως, γιατί άλλος μπορεί να μην μπορεί να το φάει λόγω σακχάρου!!)
Αν με ρωτήσετε αν τα χρέωθηκα, εσέις τί λέτε?
Φυσικά!! 2,5 ευρώ το νερό (που το ήπια μετά την μπύρα για να μη το κουβαλήσω πάλι και έγινα σαν παραγεμισμένο λουκάνικο Βαυαρίας και εγώ), και άλλα τόσα τα δύο!! ψωμάκια.

Το κουβέρ καταργήθηκε φίλοι μου, δεν το ξέρατε? Ζήτω το κουβέρ!!

1973 μιά ενδιαφέρουσα χρονιά

Ο φίλος μου Σταύρος έιχε αναρτήσει την 17η Νοεμβρίου μία πολύ ωραία περιεκτική ανασκόπηση για το 1973, βάζοντας πολύ προσωπικό ύφος. Την παραθέτω

Το 1973 ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά για τον κόσμο.

Στην Ελλάδα εκείνη τη χρονιά γεννήθηκαν 137.423 άνθρωποι ενώ πέθαναν 77.385 , έγιναν 72.547 γάμοι και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν ανήλθε στα 414.290 εκατ. δρχ. , το ψωμί στοίχιζε 6,2 δρχ. το κιλό, το μοσχαρίσιο κρέας 71,71 δρχ , το ελαιόλαδο 43 δρχ , η φέτα 44,80 δρχ το κιλό και το πετρέλαιο 3,35 δρχ το λίτρο.

Τελειώνει εκείνη τη χρονιά ο πόλεμος του Βιετνάμ , το δολάριο κατρακυλούσε με μεγάλη ταχύτητα , ο Σπύρος Αγκνιου αντιπρόεδρος των ΗΠΑ παραιτείται γιατί θα δικαστεί για φοροδιαφυγή όχι σαν κάτι δικούς μας ... και ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον καταρρέει αργά αλλά σταθερά από το σκάνδαλο Γουοτεργκέητ παρά τα ανοίγματα προς τη ΚΙΝΑ - ΕΣΣΔ.
Στη Ταϊλάνδη γίνεται η πρώτη φοιτητική επανάσταση στην ιστορία της, ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ανατρέπεται από τον Πινοσέτ , η χολέρα θερίζει τη Νάπολη της Ιταλίας που 25 άνθρωποι πεθαίνουν από φορείς οστρακοειδή που καλλιεργεί η μαφία ενώ ο πάπας συναντά τη Γκόλντα Μέιρ και το Δαλάι Λάμα ο δε Αθηναγόρας πουλάει τσαμπουκά στην εκκλησία της Ελλάδας για τον έλεγχο μητροπόλεων και στη Μέση Ανατολή γίνεται το έλα να δεις από την επίθεση των Αιγυπτίων και της Συρίας κατά του Ισραήλ.

Στις 21 Φεβρουαρίου 3000 φοιτητές καταλαμβάνουν την νομική σχολή για να την εγκαταλείψουν ήσυχα την άλλη μέρα , μέρα που πεθαίνει η Κατίνα Παξινού ενώ μετά 3 μέρες στις 25 /2 μπροστά σε 200 ανθρώπους μέσα στη ¨νεράιδα της Αθήνας¨ ένας υπάνθρωπος σφάζει 3 ανθρώπους και τραυματίζει άλλους 7 για μια ¨παραγγελιά΄ .

Η Ελένη Αυλωνίτου με προπονητή νομίζω το Γ. Μπία σαρώνει τα μετάλλια (5 χρυσά και ένα χάλκινο) στους βαλκανικούς κολύμβησης.

Ο Καντιώτης διαμαρτύρεται για την ονοφαγία και αλογοφαγία ενώ ζητά να μπουν θυρωροί στις εκκλησίες για να μην μπαίνουν μέσα ¨τα ξεγυμνωμένα γύναια¨ και το ¨σεξουαλικό πυρ που ανάπτει ο γυμνισμός¨ ...

Ο Παπαδόπουλος διώχνει το Βασιλιά , αυτοαναγορεύεται σε πρόεδρο της δημοκρατίας και υπόσχεται δημοκρατία,για το λόγο αυτό αναθέτει το σχηματισμό κυβέρνησης στο Σπύρο Μαρκεζίνη.

Στις 14 Νοεμβρίου 1500 άτομα κυρίως φοιτητές καταλαμβάνουν το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και η κίνηση αυτή προκαλεί λαϊκή εξέγερση που καταστέλλετε με την είσοδο ενός τανκ στο προαύλιο του ΕΜΠ.

Η εξέγερση αυτή έγινε η αφορμή για να ανατραπεί ο Παπαδόπουλος και να καταλάβει την εξουσία ο αιμοδιψής ¨αόρατος δικτάτορας ¨ Δημήτριος Ιωαννίδης που διορίζει πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Φαίδωνα Γκιζίκη και πρωθυπουργό το Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο που τους όρκισε ο τότε μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ υποχρεώνοντας σε παραίτηση στις 28/11 τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Το πολυτεχνείο όχι μόνο έγινε αφορμή για τον έλεγχο της εξουσίας από τον Ιωαννίδη που παρέδωσε τη Κύπρο στους Τούρκους αλλά δημιούργησε μια γενιά πολιτικών (πάνω στο καλοχτισμένο παραμύθι τάχα της ανατροπής της χούντας ξεχνώντας να πουν για την επόμενη μέρα) βολεμένων μέσα από τον κρατικό μηχανισμό και το πολιτικό σύστημα που στην πλειοψηφία τους αφού πέρασαν από το ΚΚΕ και το απόκομμα του τον Συνασπισμό κατάντησαν μαϊντανοί - διαμορφωτές της κοινής γνώμης στα τηλεοπτικά παράθυρα υπέρμαχοι της εθνικής υποτέλειας και υμνητές των εγκλημάτων του Μπους.

Επίσης έγινε η αφορμή για να γελοιοποιείται στην επέτειό του χρόνια τώρα το κράτος από μικροομάδες αλητών που αντί να σπάσουν το κεφάλι αυτών που κατέχουν την εξουσία και με τους οποίους υποτίθεται ότι τα έχουν καταστρέφουν και βιαιοπραγούν σε ότι βρεθεί μπροστά τους.

Εκείνη τη χρονιά γίνανε πολλά που σημάδεψαν το κόσμο αλλά εμείς ... θυμόμαστε συνήθως αυτά που η σπέκουλα συντηρεί .

Πολύ ενδιαφέορυσα άποψη όμως που αξίζει να ρίξετε μιά ματιά του yellas.gr

Νεκροθάφτες... Εργολάβοι

Ακουσα τα βαριά οχήματα να αγκομαχούν να ανέβουν το οικοδομικό τετράγωνο γύρω γύρω.
7,30 το πρωί, με ξύπνησαν αυτά παρά το ξυπνητήρι.
Κατάλαβα αμέσως . Εφθασε η μέρα που θα γινόταν.
Η δίπατη μονοκατοικία-από καιρό εγκατελελειμένη-τους περίμενε.

Λίγες μέρες πριν είχαν μπει οι εργολάβοι και είχαν ξηλώσει ότι σιδερικό περίσσευε. Ξήλωσαν πατώματα κάγκελα, πέταξαν από μέσα παλιές καρέκλες, και στο τέλος αποσύνδεσαν τηλεφωνικές γραμμές, ύδρευση και ηλεκτρικό.
Οι δύο πάνω μπαλκονόπορτες απέμειναν ορθάνοικτες, και του ισόγειου από κάτω το μεγάλο πλατύ παράθυρο, μαύρα, να χάσκουν μέρα νύχτα, άλλοτε σαν ξεδοντιασμένη γριά, άλλοτε σαν να γελάει τρανταχτά ο μέλλοθάνατος ειρωνικά πριν πεθάνει, και άλλοτε να μου θυμίζει το αιώνιο νεκρικό χαμόγελο ενός ανθρώπινου καύκαλου.
Εκεί ζούσε και μεγαλώσαμε μαζί στα σχολικά μας χρόνια ο πρώτος και πιό πιστός μου φίλος που χρόνια τώρα έχει χαθεί αφού έχει μετακομίσει και ζεί αλλού. Η φιλία δεν υπάρχει πιά. Σαν τις παλιές αγάπες έχει πάει στον παράδεισο. Μπροστά στα φυτά του πεζοδρομίου του παίζαμε στο δρόμο αλάνα μικροι, και θυμάμαι περίμενα τα μεσημέρια για τη δω από μακρυά.
Το πρώτο σκίρτημά μου. Στον παράδεισο και αυτό.

Σήμερα το πρωί και μέσα σε λίγες ώρες δεν υπάρχει τίποτα από αυτά. Το παλιό εγκαταλελειμένο σπίτι, μόνο σαν μιά εικόνα και θύμηση στη ψυχή μου. Οι εργολάβοι σκοτώνουν το παρελθόν μας αμείλικτα.

Οχι όχι!! δεν το σκοτώνουν οι κουφάλες νεκροθάφτες εργολάβοι, γιατί οι ωραίες αναμνήσεις είναι καλά φυλαγμένες στη ψυχή μας

(η ψυχή μου μόνο έκλαψε βλέποντας τις κουτάλες να ξηλώνουν ότι ζωντανό υπήρχε και αντιστεκόταν σε αυτό το σπίτι χρόνια τώρα. Τα δέντρα μπροστά στο πεζοδρόμιο και την είσοδο. Ξηλώθηκαν με τις ρίζες τους και πετάχτηκαν στο βουνό σωρό των μπάζων δίπλα, χωρίς ζωή πιά.)

Τέλος

No reason to stop his life!!....

Ο κύριος που βλέπουμε να κάνει την χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι είναι ένας πρωταθλητης στο άθλημα μου της επιτραπέζιας αντισφάιρισης από την Αυστρία. Τον έχω δει από κοντά αν και δεν έιχα την τιμή να τον αντιμετωπίσω έστω και σε αγώνα σε open κατηγοριών, γιατί αυτός ανήκει στην 2 κατηγορία και εγώ στην 3. Δεν έχει καμία σημασία όμως γιατί είναι πολύ καλός και θα μπορούσε πιστεύω να με κερδίσει.

Το όχημα που καβαλάει ο Rudolf είναι αυτό που βλέπετε. Μάλλον για παλιά μηχανή τύπου Harley τη κόβω (πιθανόν να ήταν και αυτή με την οποίαν έπαθε το ατύχημα του) την οποίαν έχει μετατρέψει σε τρίκυκλη! όπως την βλέπετε από κάτω!! Προσέξτε τα σχέδια στα φτερά και τις τερατώδεις πίσω ρόδες!! Νομίζω ότι περπατάει στον δρόμο σαν αυτοκίνητο αλλά και off road διαδρομές.

εδώ ο Rudolf με το καμάρι του και εδώ...

...σε πλήρη αθλητική δράση. Προσέξτε οτι κρατάει την ρακέτα με ειδικό strip (χαρακτηριστικό των κατηγοριών 1 και 2

τις φωτογραφίες τις δανέιστηκα από το προσωπικό site του

Mr BookMan

Το πέταγμα της πεταλούδας, στη θεωρία του χάους

Το φαινόμενο Χάος στην σύγχρονη επιστημονική αντίληψη, ή αλλιώς ποιοί κανόνες μπορούν να διέπουν ένα κλειστό ή ανοικτό χαοτικό σύστημα δεν μπορεί παρά να σαγηνεύει το βαθέως σκεπτόμενο άνθρωπο.
Ο προβλήματισμός του Φίλου που εντελώς τυχαία διάβασα με κάνει να παρουσιάσω σε συντομία την γενική θεώρηση, σε απλή μορφή, του χάους ή επί το απλουστότερον, το περίφημο "πέταγμα της πεταλούδας"

Φαινόμενο της πεταλούδας

Από τη Βικιπαίδεια,

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες. Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα". Διαφορετικές παραλλαγές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα: μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί, μετά από την πάροδο αρκετού χρόνου, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος δραματικά διαφορετική από εκείνη που θα λάμβανε χώρα, αν δεν είχε συμβεί η μεταβολή.

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά (καταγεγραμμένα) από τον μετεωρολόγο Έντουαρντ Λόρεντζ κατά τη δεκαετία του 1960, όταν μελετούσε, μέσω αριθμητικής επίλυσης σε υπολογιστή, ένα σύστημα διαφορικών εξισώσεων που προσομοίωνε τα καιρικά φαινόμενα ενός εξιδανικευμένου, απλουστευμένου μοντέλου "ατμόσφαιρας". Ο Λόρεντζ παρατήρησε, σχεδόν τυχαία, ότι όταν εισήγαγε στον υπολογιστή του τις τιμές του προγράμματος από μια προηγούμενη εκτέλεση και "έτρεχε" ξανά το πρόγραμμα, τα αποτελέσματα απέκλιναν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου από τα προηγούμενα, ώσπου, μετά από έναν "χρονικό ορίζοντα" δεν είχαν πρακτικά καμιά ομοιότητα. Δεδομένου ότι το πρόγραμμα ήταν ντετερμινιστικό (η ίδια είσοδος έδινε πάντα την ίδια έξοδο, αποκλείοντας φυσικά τις μηχανικές βλάβες), η απόκλιση των αποτελεσμάτων οφειλόταν στο γεγονός ότι τα νούμερα που ξανα-εισήγαγε "με το χέρι" ο Λόρεντζ είχαν μικρότερη ακρίβεια (λιγότερα δεκαδικά ψηφία) από εκείνα που εσωτερικά αποθήκευε ο υπολογιστής. Ο Λόρεντζ συμπέρανε ότι, στο συγκεκριμένο μοντέλο, και η ελάχιστη ακόμη έλλειψη ακρίβειας είναι καθοριστική - κάτι που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είναι γενικό χαρακτηριστικό μιας ολόκληρης κλάσης συστημάτων, των λεγόμενων χαοτικών.

Αργότερα, ο Λόρεντζ επινόησε ένα ακόμη απλούστερο σύστημα τριών μόλις διαφορικών εξισώσεων που περιείχαν δύο μη γραμμικούς όρους και περιέγραφαν, στην ουσία τους, ρεύματα μεταφοράς θερμότητας μέσα σε ένα ρευστό. Το σύστημα αυτό επιδείκνυε επίσης χαοτική και ευαίσθητη συμπεριφορά: οι τροχιές του, σε έναν χώρο τριών διαστάσεων, παραμένουν παγιδευμένες σε μια πεπερασμένη περιοχή και "κουλουριάζονται" χωρίς ποτέ να τέμνονται ή να κλείνουν (δηλ. να επαναλαμβάνονται περιοδικά). Όλες οι τροχιές, μετά από αρκετό χρόνο, συγκεντρώνονται τελικά σε μια περιοχή με φράκταλ διάσταση που ονομάστηκε παράξενος ελκυστής. Είναι ενδιαφέρον ότι τα "πορτρέτα" του χώρου των φάσεων του ελκυστή του Λόρεντζ, όταν σχεδιαστούν σε 3 διαστάσεις, μοιάζουν κάπως με ένα ζεύγος συμπλεγμένων φτερών πεταλούδας (μερικοί το παρομοιάζουν επίσης με "κουκουβάγια"). Ωστόσο, ο Λόρεντζ χρησιμοποίησε τον όρο αρκετά αργότερα, και στις πρώτες δισδιάστατες προβολές του ελκυστή που πήρε το σχήμα δεν μοιάζει ιδιαίτερα με πεταλούδα. Η επιλογή της πεταλούδας θυμίζει ακόμη την "καταγωγή" του ελκυστή από τη μετεωρολογία - η μεταφορά ενός γλάρου αντί πεταλούδας είχε επίσης χρησιμοποιηθεί νωρίτερα.

[Επεξεργασία] Παρανοήσεις σχετικά με το φαινόμενο της πεταλούδας

Μερικές φορές, το φαινόμενο της πεταλούδας παρερμηνεύεται στην κοινή αντίληψη. Για παράδειγμα, η ιδέα ότι κάτι τόσο ασήμαντο όσο μια πεταλούδα μπορεί να "προκαλέσει" έναν τυφώνα (ή να τον αποτρέψει) έχει θεωρηθεί από κάποιους ως επιχείρημα υπέρ της άποψης ότι ένα "ασήμαντο" άτομο, μια "περιθωριακή" ιδέα ή ένα φαινομενικά άσχετο γεγονός μπορούν να παίξουν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της Ιστορίας. Ωστόσο, η ουσία της συμπεριφοράς ενός χαοτικού συστήματος είναι ότι, στην πράξη, είναι απρόβλεπτη σε "βάθος χρόνου". Συνεπώς, ενώ πράγματι ένα ασήμαντο γεγονός μπορεί να αλλάξει άρδην την πορεία της ιστορίας, δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε ποια θα ήταν η εξέλιξη του συστήματος χωρίς το γεγονός και, άρα, δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε τις ενέργειές μας ώστε να πετύχουμε ένα επιθυμητό σημαντικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου - μπορούμε να προγραμματίζουμε αποτελεσματικά μόνο μέχρι τον χρονικό ορίζοντα που χαρακτηρίζει το σύστημα. Η γνώση ότι ένα ασήμαντο γεγονός οδήγησε σε κάτι "μεγάλο" μπορεί, μερικές φορές, να αποκτηθεί εκ των υστέρων, αν και συνήθως ακόμη κι αυτό είναι αδύνατον.

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η πεταλούδα δεν θα μπορούσε να "προκαλέσει" από μόνη της τον τυφώνα, παρά μόνο χάρη στις ατμοσφαιρικές συνθήκες που συνυπήρχαν με την επέμβασή της. Η άμεση αιτία ενός τυφώνα είναι αναγκαστικά "μεγάλη", κάτι που κάνει την βραχυπρόθεσμη μετεωρολογική πρόβλεψη δυνατή. Αν η πεταλούδα κινήσει τα φτερά της την "λάθος" στιγμή, είναι εξίσου πιθανό να αποτρέψει έναν τυφώνα που αλλιώς θα συνέβαινε (ή να οδηγήσει σε κάτι τελείως διαφορετικό). Για να "προκαλέσει" έναν τυφώνα, πρέπει να δράσει σε μια ακριβώς υπολογισμένη στιγμή - κάτι που ακριβώς είναι αδύνατον να προβλεφθεί.

Η δική μου επέτειος (17-11-1973)

τατατατα.........
τατατατα.........

Ο φυσικός σταμάτησε ξαφνικά την παράδοσή, του στη τάξη με το παλιό ξύλινο παρκέ στην αίθουσα του ισόγειου του Α Γυμνασίου αρρένων Πλάκας.
Ακόμα θυμάμαι την έκφραση που πήραν τα μάτια του στο στρογγυλό μαγουλάτο πρόσωπό του. Το χέρι του ανέβηκε και σκέπασε το στόμα του ενώ ένα αδιόρατο τρέμουλο έπαιξε στο κάτω χείλος του.
- Τί ήχος ήταν αυτός κύριε?
-Τίποτα τίποτα μάλλον κάποια έργα που κάνουν έξψ στο δρόμο.

τατατατα....

- Μα κύριε τί έργα, αυτό είναι ήχος πυροβολισμών (εμείς τα σαίνια που παρακολουθούσαμε τις επικές πολεμικές ταινίες, τη σειρά Combat, αλλά και που μιμούμασταν αυτές τις σκηνές κυριώς στις αλάνες που ακόμα υπήρχαν).
Ο φυσικός δεν πρόλαβε να απαντήσει αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε, η πόρτα της αίθουσας άνοιξε και βιαστικά μπήκε μέσα ο Γυμνασιάρχης με τον επιστάτη του σχολείου κατευθύνθηκαν αμέσως στα ψηλά παλιά παράθυρα και τα έκλεισαν σφικτά.
- Καθίστε ήσυχοι όλοι και μην ανησυχείτε, μας είπε. Γίνονται επεισόδια στους δρόμους και απαγορεύεται να φύγετε. Θα προσπαθήσουμε να ειδοποιήσουμε κάποιον από τους κηδεμόνες σας να έλθουν να σας πάρουν εκείνοι. Εν τω μεταξύ κάντε ησυχία και μην πλησιάζετε τα παράθυρα.

Είμασταν μικροί τότε, πρώτες τάξεις του Γυμνασίου ,αλλά αρκετά μεγάλοι για να καταλαβαίνουμε από τις συζητήσεις στο σπίτι, αλλά και από ότι ακούγαμε στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση ,αλλά κυρίως από την Ντόιτσε βέλε, ότι πολιτικά τα πράγματα ήταν σε ανακατωσούρα και ότι η ένταση κάποια στιγμή τα υπερχείλιζε από το καπάκι της πολιτικο κοινωνικής χύτρας.
Ο πατέρας μου εκείνη την εποχή δούλευε στο γραφείο της εταιρίας του, στην οδό Λέκκα στο Σύνταγμα, πολύ κοντά δηλαδή.
Ηρθε σχετικά γρήγορα και γυρίσαμε στο σπίτι.
Θυμάμαι τους έρημους δρόμους, τον αέρα που έτσουζε τα μάτια μας, καθώς το μικρό φιατάκι κατηφόριζε την Αμαλίας προς τις Στήλες του Ολυμπίου Διός, ανάμεσα από τεθωρακισμένα που περιπολούσαν στο ρέυμα μας και από άλλα που ανηφόριζαν προς το Σύνταγμα.
Δεν θυμάμαι πόσες μέρες διακόπηκαν τα μαθήματα. Οσες και να ήταν φυσικά για μας ήταν πανηγύρι.

Σπίτι,... ραδιόφωνο και τηλεόραση να παρακολουθούμε τα γεγονότα από την κοινωνική εξέγερση.
"Εδώ Πολυτεχνείο Εδώ Πολυτεχνείο....." η φωνή της Δαμανάκη στο ραδιοφωνικό σταθμό μέσα στη Σχολή.
Η Εικόνα του τανκ που γκρεμίζει την Πύλη .

Τα θυμάμαι και τα δύο αλλά όχι με τη τραγικότητα και τον παλμό που τα ζούσαν εκείνοι στους δρόμους. Εμένα στα παιδικά μου μάτια και αυτιά, αντηχούσαν και φάνταζαν σαν μια πολεμική ταινία που έβλεπα στην ασπρόμαυρη οθόνη και που τόσο απλόχερα μας πρόσφερε η κρατική τηλεόραση της Χούντας.

Αργότερα φοιτητής της Φαρμακευτικής έμαθα πως πρώτοι κλείστηκαν στη σχολή τους στο Χημείο (ανάμεσα Σόλωνος και Ναυαρίνου), παρακινώντας τους Χημικούς, οι Φαρμακοποιοί.
Παράλληλα αποφάσισαν να τους μιμηθούν και οι της Νομικής, στην οδό Σίνα, ενώ ταυτόχρονα κλιμακώθηκαν οι καταλήψεις και στο Πολυτεχνείο.
Η καταλαληψη στο Χημείο ατόνισε γιατί προφανώς οι άλλες σχολές βρίσκονταν σε περισσότερο κεντρικούς δρόμους, όπου και η υποστηρικτική προσέλευση του λαού θα ήταν πιό εύκολη - αλλά και των τεθωρακισμένων (δυστυχώς)

Την ιδέα του ποστ μου την έδωσε ο νέος blogger και φίλος αρμενιστής που συνιστώ ανεπιφύλακτα να τον καταχωρήσετε στα αγαπημένα σας. Θα καταλάβετε από το τρόπο που γράφει

Το πετρέλαιο στην ανηφόρα

Πέρασε πολύς καιρός και μετά από 650 ταλαίπωρα χιλιόμετρα μέσα στη πόλη, ήρθε για μιά ακόμη φορά η ώρα να γεμίσω με βενζίνη το Prius.
Οποτε το κάνω τελευταία και επειδή το χρονικό διάστημα λόγω οικονομίας και υβριδικού κινητήρα, έχει μεγαλώσει, βρίσκομαι προ δυσάρεστης -λόγω τιμής- εκπλήξεως.
Η αλήθεια είναι ,επειδή τα τελευταία χρόνια ταξιδεύω συχνά, ότι ειμασταν οι φθηνότεροι στην Ευρώπη στην τιμή του λίτρου της βενζίνης. εκεί οι τιμές παίζουν από 1,15-1,30 ,τώρα μπορεί και λίγο πάρα πάνω (αν και πολύ αμφιβάλλω ότι καλπαζουν όπως εδώ και θα καταλάβετε γιατί το λέω).
Στο πρατήριο λοιπόν χθές βράδυ έβαλα 95 οκτάνια απλή δηλαδή αμόλυβδη με 1,11/λιτρο. Οσονούπω λοιπόν αγγίζουμε την κατώτερη τιμή στην Ευρωπαική ζώνη. Μόνο που οι μισθοί ούτε στο όνειρό μας προς το παρόν. (εδώ είναι η ουσιώδης διαφορά)
Εχουμε βρει τελευταία την καραμέλλα και την πιπιλάμε, ή μάλλον έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε, ότι, το παραμικρό να συμβεί στην οικουμένη επηρεάζει αμέσως το πετρέλαιο. Μιά θαλασσοταραχή μπορεί να σπάσει έναν πυλώνα άντλησης στη Βόρεια θάλασσα, ή στο κόλπο του Μεξικού? Αμέσως στην ανηφόρα το βαρέλι. Εβηξε ο σείχης στην Αραβία, ή δεν του κάθησε η χανούμισα? Τα ίδια και χειρότερα.
Γιά να μην πιάσω τα άλλα πιό σόβαρα με τις απανταχού πολεμικές εστίες, οι οποίες όλως τυχαίως συμβαίνουν σε πετρελαιοπαραγωγικές ζώνες.
Το πετρέλαιο λοιπόν φαίνεται να είναι ένα μέσο πίεσης προς τα κράτη υπόδουλα της ιμπεριαλιστικής τακτικής και το δεκανίκι προς την κατρακύλα της σύγχρονης Βαβυλώνας.
Υπάρχει όμως μιά μικρή διαφορά από την εποχή που φτιάχτηκε το ενιαίο νόμισμα της Ευρωπαικής Ενωσης.
Κατά βάθος ένας από τους λόγους της δημιουργίας του, ήταν η απεξάρτηση της αναθεματισμένης ισοτιμίας του βαρελιού/δολαρίου.
Στις σκέψεις αυτές με έβαλαν πρώτον το ρεκόρ της τιμής της βενζίνης χθες βράδυ, σε συνδυασμό με κάτι που διάβασα στην Ελευθεροτυπία τηε Κυριακής πριν από μερικές Εβδομάδες από τον αγαπητό Παπαδόπουλο-Τετράδη
προσέξτε.

"Στην πλάτη των πολιτών παίζεται ένα βρώμικο παιχνίδι, κυρίως από εμπόρους, με την ανοχή της κυβέρνησης, για να μην πούμε με την συνενοχή της.Αυξήσεις τιμών σε διάφορα προιόντα εξαγγέλονται ή εφαρμόζονται με άλλοθι την αύξηση της τιμής του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές.
Αυτό που δέν λέγεται στους πολίτες, και εκεί βρίσκεται η απάτη, είναι οτι για καμμιά ευρωπαική χώρα που έχει Ευρώ δεν αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου. Γιά τον απλούστατο λόγο, ότι το πετρέλαιο πουλιέται σε δολάρια και η Ε.Ε, ανατιμά συνέχεια το ευρώ έναντι του δολαριόυ ακριβώς για να μην πληρώνει ακριβότερα το καύσιμο.
Η απάτη είναι ακόμα μεγαλύτερη αν συνυπολογίσει κανείς, ότι η τιμή των καυσίμων αυξάνεται διαρκώς σε πρατήρια τη μέρα, ή την επόμενη που ανακοινώνεται μία άνοδος της τιμής του πετρελαίου. Πότε πρόλαβε να μπει αυτό το πετρέλαιο στις δεξαμενές των πρατηρίων είναι προς έρευνα με βάση τον τύπο του Αινστάιν E=m.c2, όπου c είναι η ταχύτητα του φωτός.
Αν και στη χώρα έχουμε να κάνουμε με μια απείρως ταχύτερη δύναμη. την ταχύτητα του σκότους."

Η Ακαδημία προειδοποιεί: τα Σκόπια δεν έχουν αθώα κίνητρα

«Η ψευδεπίγραφη "Μακεδονία" διεκδικεί την πραγματική Μακεδονία»!
	«Δεν μπορoύν να χρησιμοποιούν ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις»!

Ντοκουμέντο-βόμβα της Ακαδημίας Αθηνών με ατράνταχτες ιστορικές αποδείξεις δεν δέχεται ούτε για αστείο, και με οποιαδήποτε άλλη μορφή ή σύνθετη ονομασία,παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς.
Το έγγραφο του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος της χώρας είχε αποσταλεί από το 1992 στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, στα κόμματα, στις ξένες ακαδημίες και σε όλα τα πνευματικά ιδρύματα εντός και εκτός Ελλάδος.

Ρητό και κατηγορηματικό το εθνικό στοπ από την Ακαδημία: «Η πολιτική αξίωση της Δημοκρατίας των Σκοπίων να ονομαστεί “Μακεδονία” αντιβαίνει στα ιστορικά δεδομένα που είναι αποδεκτά από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα»!

Το έγγραφο-φωτιά, αφού αποδεικνύει με ιστορική ακρίβεια ότι οι σημερινοί Σκοπιανοί κατοικούν στην περιοχή που έζησαν οι αρχαίοι Παίονες και Δάρδανοι -ορκισμένοι εχθροί τότε των Μακεδόνων, καταλήγει στο συγκλονιστικό διά ταύτα - αυστηρή προειδοποίηση για την πολιτική μας ηγεσία… Για το ποιος θα είναι ο επόμενος μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα, αν συμπράξει με την έγκριση της (νομιμοποίηση) στην παραχώρηση του ονόματος με τον μανδύα της σύνθετης ονομασίας, όπου τελικά θα μείνει σκέτο το «Μακεδονία»…

Υπογραμμίζει η Ακαδημία:

«Τα Σκόπια έχουν δικαίωμα να γίνουν κυρίαρχο κράτος. Δεν δικαιούνται όμως να αποκτήσουν, με διεθνή αναγνώριση, ένα πλεονέκτημα που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο: Να χρησιμοποιούν ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές διεκδικήσεις».

Λέει με απλά ελληνικά και προειδοποιεί η Ακαδημία την κυβέρνηση και τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ) που σήμερα από κοινού και με σπουδή προωθούν τη σύνθετη ονομασία…

Δεν μπορείτε, απαγορεύεται να δώσετε, (με όποιο πρόσχημα), το όνομα, γιατί αύριο θα βρεθείτε απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα των εδαφικών διεκδικήσεων. Δεν εννοούν να αντιληφθούν οι κοντόφθαλμες ηγεσίες ότι το όνομα και μόνο το όνομα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού.

Δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι πίσω από το κρατίδιο υπάρχει και δραστηριοποιείται ένας πολυεθνικός συνδυασμός δυνάμεων που θέλει την Ελλάδα να βρίσκεται εσαεί δέσμια εξαρτήσεων και συμφερόντων.





Έγγραφο-βόμβα

της Ακαδημίας

Ιδού το συγκλονιστικό κείμενο της Ακαδημίας, που αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια για τα Σκόπια και που οριοθετεί αυστηρά το χρέος της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.

«Ενημέρωση της επιστημονικής κοινότητας για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ (1992). Η Σύγκλητος της Ακαδημίας Αθηνών στη συνεδρία της 17ης Ιανουαρίου 1992 έλαβε την απόφαση να θέσει υπόψη της επιστημονικής κοινότητας και άλλων προσωπικοτήτων τα ακόλουθα:

Αυτήν τη στιγμή μια μείζονος σημασίας πολιτική αξίωση διατυπώνεται, η οποία αντιβαίνει στα ιστορικά δεδομένα που είναι αποδεκτά από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Πρόκειται για την απαίτηση της Δημοκρατίας των Σκοπίων να ονομαστεί “Μακεδονία”. Τα ονόματα Μακεδόνες και Μακεδονία ανάγονται στην αρχαιότητα. Έτσι κάθε χρήση τους στην εποχή μας παραπέμπει σε αρχαία δεδομένα, είτε νομίμως είτε καταχρηστικώς. Συντελείται κατάχρηση όταν το όνομα “Μακεδονία” αποδίδεται σε εδάφη που δεν κατοικήθηκαν από Μακεδόνες και δεν αποτέλεσαν τμήματα του μακεδονικού βασιλείου. Υπ' αυτές τις συνθήκες η γνώση των αρχαίων δεδομένων δεν είναι απλή επιστημονική περιέργεια. Οι αδέσμευτοι ερευνητές συμφωνούν ότι το μέγιστο μέρος της μέχρι τώρα ομόσπονδης δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, που διεκδικεί το γεωγραφικό όνομα “Μακεδονία” και το εθνικό όνομα “Μακεδόνες”, εκτείνεται ως επί το πλείστον σε εδάφη όπου κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν όχι Μακεδόνες, αλλά Παίονες, Δάρδανοι και άλλοι λαοί. Η σημερινή πόλη των Σκοπίων κείται στην αρχαία Δαρδανία. Οι Δάρδανοι παρέμειναν έως το τέλος οι αμείλικτοι εχθροί των Μακεδόνων, από τους οποίους, όπως παραστατικά γράφει ένας λατίνος ιστορικός, τους εχώριζε “άσβεστο μίσος” (odium immortale). Οι Παίονες έμειναν κι αυτοί ως επί το πλείστον ανεξάρτητοι. Στα διαστήματα που ήσαν υποτελείς των Μακεδόνων, δεν έπαυαν να έχουν δικούς τους βασιλείς και τα νομίσματά τους να φέρουν το εθνικό ΠΑΙΟΝΩΝ, αντί του εθνικού ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Έτσι τα βόρεια σύνορα του μακεδονικού βασιλείου δεν ξεπέρασαν ποτέ την Ηράκλεια (Μοναστήρι - Βιτώλια), τις κορυφογραμμές του όρους Βαρνούς (Nidze), τις Ιδομενές (στο ύψος της Γευγελής) και το όρος Όρβηλος (Μπέλες). Επομένως η σημερινή ομόσπονδη δημοκρατία με το όνομα της Μακεδονίας δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα της ιστορικής Μακεδονίας (μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηριού και περί τη Δοϊράνη). Επιπλέον του ότι δεν έχει δικαίωση η ως άνω χρήση των ονομάτων “Μακεδόνες” και “Μακεδονία”, δεν έχει καν αθώα κίνητρα: Η ψευδεπίγραφη “Μακεδονία” διεκδικεί την πραγματική Μακεδονία, που είναι τμήμα της Ελλάδας και κατοικείται από Έλληνες. Ήδη η ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας με το όνομα “Μακεδονία” έχει προπαγανδίσει την ιδέα απελευθερώσεως της “υπόδουλης” Μακεδονίας. Ένα ανεξάρτητο κράτος με το όνομα “Μακεδονία” θα συνεχίσει με μεγαλύτερη έμφαση αυτήν την εκστρατεία(!)

Η ομόσπονδη γιουγκοσλαβική δημοκρατία έχει δικαίωμα να γίνει κυρίαρχο κράτος. Δεν δικαιούται όμως να αποκτήσει με διεθνή αναγνώριση ένα πλεονέκτημα που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο: Να χρησιμοποιεί ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις.»

Aνάρτηση από το ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Τί θα ήθελε να ξεχάσει και τί να θυμάται.

σίγουρα κάποιοι θα το έχουν διαβάσει.
Είναι το email του εθελοντή πυροσβέστη Νίκου Φιλιππόπουλου που μαζί με τον Χριστόφορο Παναγόπουλο το καλοκαίρι της κόλασης και της φωτιάς έδιναν με εκατοντάδες άλλους εθελοντές πυροσβέστες μάχες με τις φλόγες που κατάπιναν άψυχα και έμψυχα.
Είναι συγκλονιστικό, πολύ ανθρώπινο και μιά κατάθεση ψυχής. Εσείς αφανείς ήρωες σας ευχαριστούμε για ότι προσπαθήσατε να σώσετε!!
Νίκο και Χριστόφορε για άλλη μια φορά και εγώ από εδώ επιτρέψτε μου να αναδημοσιεύσω το γράμμα σας.
Να είστε καλά. Οπου κι αν είστε.

Θα ήθελα να ξεχάσω τα 3-4 πρόβατα που δεν προλάβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς πλησίαζε η φωτιά και εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο κατάλαβε ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Τα αφεντικά του έλειπαν διακοπές και κανείς δεν μας ειδοποίησε γι'αυτό.
Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν από τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδη στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα.
Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού.
Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήλθαν με τζιπάκια τραβώντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε, όταν τα ρουθούνια μας έτρεχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη.
Θα ήθελα να τους ξεχάσω, όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβοντας μάνικες, ενώ ακολούθως δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας.
Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που έπιναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας.
Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς που πανικόβλητοι τραβούσαν τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες.
Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά.
Θα ήθελα να ξεχάσω αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπος να τη φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά ενώ τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν ότι υπήρξαν.

Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από θεόρατους τοίχους φωτιάς, που μας περιτριγύριζαν.
Μα δεν θα ξεχάσω τους συναδέλφους από την Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μιά ξένη για αυτούς περιοχή.
Με δεν θα ξεχάσω όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα, που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροιδεύουν τους Εθελοντές.
Με δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον που δεν μας είπε ούτε ένα ευχαριστώ, για να μη θίξει την επιτηδευμένη του ανικανότητα μπροστά στα συμφέροντα.
Μα δεν θα ξεχάσω ότι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ένα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα. Θα βοηθήσει πιστεύω να κοιμηθώ, όταν, θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου.
Μα δεν θα ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που έπεσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχέιλιζε από ανθρωπιά και καλοσύνη.

Σας ευχαριστώ.
Και δεν θα ξεχάσω να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.

Η πηγή αυτού είναι από το περιοδικό που εκδίδει η οργάνωση για την προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ.
email επiκοινωνίας με τον Νίκο ή τον Χριστόφορο cpanagopoulos@netone.gr

Γιά την μείωση, επαναχρησιμοποίση και ανακύκλωση των 'άχρηστων' ηλεκτ(ρον)ικών ειδών μπορούμε να επικοινωνήσουμε με

www.electrocycle.gr
info@ecorec.gr
210 9515625

άντε να δούμε πότε θα υπάρξει διαχείρηση των εκατομμυριών CD ROMS που πετιούνται κάθε μέρα!! Είναι εξ ίσου σοβαρό με τις μπαταρίες που ευτυχώς έχουν πάρει τον δρόμο τους

Περί ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ

Ολα τα υπόλοιπα εντός

ΑΡΧΕΛΩΝ ή πως να βοηθήσουμε το αρχαιότερο ζωικό είδος του πλανήτη

αφήστε τα ίχνη σας πάνω στις φωτιογραφίες όπως το μικρό χελωνάκι τη γραμμή του πάνω στην υγρή άμμο με αγωνία για το δρόμο του προς το απέραντο γαλάζιο και τη ζωή.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το βοηθήσουμε

ΕCO FESTIVAL Aθήνας

Green Peace, WWF, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, Προστασία χελώνας, Οικολογικό Σπίτι, Κομποστοποίηση σκουπιδιών, Βιολογικά πιστοποιημένα προιόντα που καταλήγουν στο τραπέζι μας, οινοποιία, γαλακτοκομικά, πλαστικές σακούλες που ανακυκλώνονται αμέσως και αν ακόμα τις πετάξουμε στο δρόμο ή ...στη γλάστρα μας, όμορφο και χαρούμενο περιβάλλον αλλά και χαμόγελα.

αυτό είναι το περιβάλλον και για το τί μπορείτε να ενημερωθείτε και να δοκιμάσετε στην έκθεση ΕcoFestival που ξεκίνησε σήμερα και στεγάζεται στο μέγαρο HELEXPO στο Μαρούσι.
Πρώτη μέρα και Σάβατο περίμενα να γίνεται χαμός, αλλά λίγο ο καιρός, λίγο και το νωρίς της ώρας που πήγα (γύρω στις 10,30 :-), ήταν πολύ ανθρώπινα και πολιτισμένα, αν και μετά που ερχόταν σιγά σιγά ο κόσμος, πουθενά δεν παρατηρήθηκε συνωστισμός. (Ο χαμός γινότανε παραδίπλα στα υπερ εμπορικά κέντρα της κατανάλωσης και του κιτς.)

Με καλή διάθεση πήγαμε και με ακόμα καλύτερη φύγαμε και το συνιστώ και για όποιον θέλει να πάρει μιά οικολογική ενημέρωση.

Συμπέρασμα. Σχεδόν όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε προς το φιλικότερο στο περιβάλλον και την υγεία μας. Και όσα δεν μπορούμε τώρα, σε λίγο με την βοήθεια της τεχνολογίας και την απόλυτη ανακύκλωση, και αυτά θα πραγματοποιηθούν.

NO GUNS ANYMORE

Πιέστε πάνω στη φωτογραφία και συμμετέχετε και εσείς στο ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΟΠΛΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

DYSLEXIA

- Μα... κύριε Καθηγητά, δεν μπορώ είμαι δυσλεκτικός!...
- Σκάσε !! σκάσε και γράφε...

αληθινό!! και όπως γράφτηκε στο περιοδικό των μαθητών schooligans

Ο ΜΑΛΑΚΑΣ!!! ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΣ!!! (κάντε τον ρόμπα διεθνώς, του αξίζει)

Το μεταφέρω όπως μου το έστειλαν με το ταχυδρομείο

Διαβάστε πιο κάτω και ανακαλύψτε έναν τύπο αρκετά μαλάκα για να κάψει με
λάδι ένα σκύλο και μετά να δημοσιεύσει το video με τέτοιο τρόπο , που
ανακάλυψαν ποιός είναι. Ας τον κάνουμε ρόμπα, του αξίζει.
ο μαλάκας της ημέρας ονομάζεται (Παναγιώτης
Κ....κου)
Στό video αναφέρεται ότι είναι φοιτητής στη Χιό αλλά και άλλα στοιχεία όπως καταγωγή κλπ

http://www.youtube.com/watch?v=8_avyVTv-Cw