Νίκος Κακλαμανάκης. Αποχαιρετισμός στο Αιγαίο

Λίγα 24ώρα μετά τον Διάπλου του Αιγαίου, ο χρυσός Ολυμπιονίκης Νίκος Κακλαμανάκης μιλάει για όλα. Και αποκαλύπτει στο gazzetta.gr ότι ήρθε ο καιρός να σταματήσει!

 

Στα 43 του τα έχει κάνει όλα. Δύο φορές Ολυμπιονίκης στις ιστιοσανίδες, χρυσός το 1996, ασημένιος το 2004, συμμετοχές σε 5 Ολυμπιακούς (θα πήγαινε και το 1988 εάν δεν του έκλεβαν την πρόκριση το 1988) , άναψε τη Φλόγα το 2004 στην Αθήνα! Ωστόσο ανήσυχο πνεύμα δεν σταματά ποτέ και τώρα στα αθλητικά «γεράματα» έβαλε ένα νέο στόχο, να κάνει για δεύτερη φορά τον διάπλου του Αιγαίου.

Η πρώτη ήταν το 1997, όταν σε δύο μέρες πήγε στην Κρήτη με το σερφ, με στάση στη Σαντορίνη! Τώρα η εκκίνηση ήταν στην Ανδρο το περασμένο Σάββατο και ο τερματισμός το βράδυ της Δευτέρας στην Κάρπαθο! Για μία ακόμη φορά τα κατάφερε. Τα τεράστια ψυχικά του αποθέματα και το πάθος και η αγάπη για αυτό που κάνει, τον οδήγησαν με ασφάλεια στην στεριά.

Ο Νίκος Κακλαμανάκης μιλάει στο gazzetta.gr για το τόσο δύσκολο εγχείρημα. Για τα μηνύματα που ήθελε να στείλει, για την υποδοχή που είχε. Παράλληλα αποκαλύπτει ότι πήρε την απόφαση να σταματήσει τους αγώνες και να αφοσιωθεί στην οικογένεια του. Αν και παλιότερα είχε δηλώσει πάλι ότι σταματάει, αλλά δεν κράτησε την υπόσχεση του. Είπαμε, είναι ανήσυχο πνεύμα! Μπαίνει το λιοντάρι στο κλουβί; Αν και αυτή τη φορά το «αντίο» το λέει μετά το Αιγαίο, την αγαπημένη του θάλασσα...

Γιατί αποφάσισες να κάνεις ξανά τον Διάπλου του Αιγαίου;

«Είμαι μεγάλο παιδί πια, έχω πάρει μέρος σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχω συμμετάσχει σε έξι Ολυμπιακές προετοιμασίες  κι όλα αυτά τα νιώθω στις πλάτες μου, στα χέρια μου, στη μέση μου, στις αρθρώσεις μου. Είχα, όμως, στη ψυχή μου την ανάγκη να αναπτερώσω το ηθικό των Ελλήνων και ειδικά των παιδιών που είναι το μέλλον και σε πείσμα των καιρών ήθελα να κάνω κάποια υπέρβαση για να την αφιερώσω στην Ελλάδα».

 

Ποιο ήταν το μήνυμα που ήθελες να στείλεις με τον Διάπλου;

«Ο στόχος μου ήταν να πάω δίπλα στα παιδιά, να απομυθοποιήσω τον Ολυμπιονίκη και να δείξω ότι είναι κάτι χειροπιαστό. Αυτό ήταν το μήνυμα μου μαζί με μηνύματα υπέρβασης, ότι αξίζει να προσπαθείς για κάτι ανώτερο κι  ότι πρέπει να βρεις δύναμη να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου. Αξίζει να ονειρεύεσαι, να στοχεύεις και να προσπαθείς και ίσως μετά από αυτά τα τρία πράγματα, να πετύχει και τον στόχο σου. Όμως, δεν είναι αυτοσκοπός η επιτυχία, αλλά η προσπάθεια».

 
Κάλυψες 300 μίλια μέσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα; Συνάντησες δυσκολίες;

«Κάποια στιγμή φοβήθηκα. Εξω από τη Δονούσα, στην καρδιά του Αιγαίου με κύμα 4-4,5 μέτρων και άνεμο 7 μποφόρ που ήταν εκτός πρόγνωσης, έχοντας συμπληρώσει και έξι ώρες στη θάλασσα κουράστηκα πάρα πολύ. Η καταπόνηση στο τελείωμα του πρώτου μέρους ήταν πολύ μεγάλη και τότε ήρθαν μεγάλα κύματα και ομολογώ ότι πέρασα τα πάνδεινα. Επεσα πολλές φορές στο νερό και δεν το κρύβω ότι ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα».

Δεν το έβαλες, όμως, κάτω...

«Αυτό που με κράτησε ήταν ότι υπήρχαν άνθρωποι να με περιμένουν στη Δονούσα. Ηταν εκεί 25-30 άνθρωποι και μάλιστα μου ζήτησαν και συγνώμη που ήταν τόσο λίγοι, αλλά ήταν όλο το νησί. Αυτό για μένα τα λέει όλα. Αξιζε το κάθε μίλι που έκανα»

Ο Νίκος Κακλαμανάκης ξεκίνησε από την Ανδρο, πέρασε Βόρεια της Τήνου, έφτασε στη Μύκονο όπου έτυχε θριαμβευτικής υποδοχής στη Μικρή Βενετία, πέρασε από τη Δήλο και διανυκτέρευσε στη Δονούσα. Την επομένη πέρασε από το Κουφονήσι και διανυκτέρευσε στην Αμοργο, ενώ την τρίτη ημέρα ταξίδεψε ως την Κάρπαθο, όπου ήταν και το τέλος του ταξιδιού.

«Το μεγαλύτερο σκέλος ήταν 8-9 ώρες. Οσο για τον καιρό, ήταν εκτός πρόγνωσης, αλλά ευτυχώς υπήρχε άνεμος, κάτι που ήταν ευνοϊκό για μένα. Στις δυσκολίες να προσθέσω ότι λόγω χειμώνα η μέρα ήταν πιο μικρή και δεν υπήρχε φως. Ωστόσο το ήξερα αυτό και δεν ήθελα να κάνω κάτι μέσα στο καλοκαίρι. Ηθελα να στείλω μήνυμα ότι αυτή την περίοδο, αυτοί οι αυθεντικοί Ελληνες είναι λίγο ξεχασμένοι και να το συνδυάσω με τα ανοιχτά σχολεία, ώστε να βγω και να τους μιλήσω. Εκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να συναντήσω ξεχασμένους Ελληνες, διψασμένα για ελπίδα παιδιά και στο τέλος στην Κάρπαθο, στο μνημείο του ήρωα σμηναγού Ηλιάκη. Εκανα 300 μίλια, θα έκανα και παραπάνω γιατί άξιζε κάθε στιγμή και κάθε πόνο».

Στα 43 σου τα έχεις κάνει όλα. Εχεις πλέον άλλους στόχους;

«Δεν θα σας ταλαιπωρήσω άλλο με αγώνες. Θα προσπαθήσω να προσφέρω υπηρεσίες, όπου μπορώ και μου ζητηθεί, αλλά θα δώσω χρόνο στην οικογένεια μου και στην κορούλα μου που είναι 4,5 μηνών. Επίσης θέλω να προβάλλω εκτός αγωνιστικής δραστηριότητας την Ελλάδα, όπου και όσο μπορώ, όπως κάθε Ολυμπιονίκης. Οι Ολυμπιονίκες έχουν προσφέρει πολλά τα τελευταία χρόνια, ασχέτως εάν δεν το γνωρίζει ο κόσμος»

Και παλιότερα, όμως, είχες πει ότι σταματάς...

«Δε νομίζω ότι θέλω να επιστρέψω. Εκανα έναν κύκλο πέντε Ολυμπιάδων συν αυτόν που μου στέρησαν, έχω σωματικά και ψυχικά κορεστεί. Φεύγοντας ως ο καλύτερος όλων των εποχών στο άθλημα μου, δεν έχω να δώσω κάτι άλλο, τα έχω δώσει όλα. Από εκεί και πέρα, η πατρίδα μου μπορεί να πάρει από μένα τα μέγιστα!»