Και τί άνθρωπος είναι αυτός, τί άνθρωποι είναι αυτοί που χωρίς κανέναν λόγο προσβάλλουν μιά ορφανή? είναι σκουπίδια, δεν είναι άνθρωποι, είμαι βέβαιος. Γιά μένα , λόγου χάρη, κείνος ο λατερνατζής που συνάντησα σήμερα στη Γκοροχοβαγια, απ´ αυτούς αξίζει πιό πολύ εκτίμηση. Αυτός σκοτώνεται όλη μέρα για να κερδίσει λίγα ψωροκαπίκια που θα τον βοηθήσουν να ζήσει και γί αυτό είναι κύριος! Δεν καταδέχεται να ζητήσει ελεημοσύνη αλλά ιδρωκοπάει να ευχαριστήσει τον κόσμο σαν καλοκουρδισμένη μηχανή- σαν να λέει θα σας ευχαριστήσω όσο και όπως μπορώ. Ναι είναι ζητιάνος, δεν λέω, μα είναι ένας ευγενικός ζητιάνος που, κουρασμένος, ξυλιασμένος, σκοτώνεται να κάνει καλά τη δουλειά του. Κι υπάρχουν πολλοί τίμιοι άνθρωποι που, αν και κερδίζουν λίγα και ανάλογα με την ποσότητα και τη χρησιμότητα της δουλειάς τους, δεν προσκυνάνε κανέναν, δε ζητιανεύουν ψωμί
Μτφρ. Αντρέας Σαραντόπουλος/ εκδ. Ζαχαρόπουλος, 1990
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου