Πώς ο ένας έγιναν εννιά?

Πρωί στη δουλειά και χτυπάει το τηλέφωνο.

Η κοπέλα από την Ομοσπονδία, για το τουρνουά της Πολωνίας.
...επιτέλους σκέφτομαι...ξύπνησαν!! Γιατί αν έχανα και αυτή την ημερομηνία εξαιτίας τους θα τρελαινόμουν.
Αφού επιβαβαιώσαμε την συμμετοχή μου και επίσης την αετοπουλίνα, σαν συνοδό μου, αλλά και το πως θα μεταφέρω τα χρήματα της συμμετοχής μου, την ρώτησα, για το πότε πρέπει να κανονίσω για τα αεροπορικά μου εισιτήρια.
Μου λέει :
-Ασε καλύτερα μην ασχοληθείς προσωπικά.Να το αναλάβουμε εμείς σαν ομοσπονδία, γιατί αν ασχοληθεί ο καθένας προσωπικά θα μπερδευτούμε.
Κοκκαλο εγώ!!
-Δηλαδή, τη ρωτάω, δεν είμαι ο μόνος?
-Οχι βέβαια, είναι μαζί με σένα, συνολικά εννέα άτομα.
-Φυσικά ενθουσιάστηκα! Επιτέλους συμμετοχή σε διεθνές τουρνουά, όλοι, σαν Ελληνική ομάδα! Οχι μπακούρι μόνος, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, και οι άλλοι από τους άλλους συλλόγους, στον κόσμο τους, να πηγάινουν σε άλλα τουρνουα, λες και ανήκουμε σε διαφορετικές χώρες! Εντάξει δεν απαγορεύεται ένας αθλητής να διαλέγει και κάποια τουρνουά για την πάρτη του, αλλά έδώ έχουμε φθάσει στο αντίθετο, να μην υπάρχει μαζική συμμετοχή σαν Εθνική ομάδα. Ετσι όπως οι άλλοι με τους συνοδούς μας, τα ομαδικά μας, τα διπλά μας, κάποιον που να μας κοουτσάρει, κοινές εμφανίσεις κλπ
Με μία λέξη. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΜΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟ ΑΘΛΗΜΑ της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης ΑμεΑ (η βάση δηλ της ανάπτυξης ενός Αθλήματος)

Τώρα το πώς έγινε και από εκεί που ατομικά έχοντας διαλέξει το τουρνουά Πολωνίας, προέκυψε ομαδική εθνική αποστολή (όχι Εθνική ομάδα), είναι κάτι που μάλλον θα το εξακριβώσω επι τόπου τότε, ναμαστε καλά