ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά.
Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή.
Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια..
stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
νάσαι καλά καλή μου Ευδοκία. απ'ότι καταλαβαίνω μάλλον δεν θα μπορέσεις να παρακολουθήσεις. Θα γράψω όμως επμειρίες και για το τί έγινε. Σ'ευχαριστώ πολύ
4 σχόλια:
φίλε Τσερόκα
Καλη επιτυχία σου ευχομαι και να μαζέψεις όσες πιο πολλές εμπειρίες "τεχνικής" μπορείς :)
νάσαι καλά καλή μου Ευδοκία. απ'ότι καταλαβαίνω μάλλον δεν θα μπορέσεις να παρακολουθήσεις. Θα γράψω όμως επμειρίες και για το τί έγινε.
Σ'ευχαριστώ πολύ
Φιλαράκι καλή σου επιτυχία... :)
shoorty
σευχαριστώ φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου