Πέμπτη, Μαρτίου 29, 2007

Μάλτα-Ελλάδα 0-1

Γιά να τελειώνω με το κεφάλαιο Εθνική.

Χθές έγινε το στο καπάκι παιχνίδι της Εθνικής μας στην Μάλτα. Κερδίσαμε 0-1 και πολύ πιο εύκολα απ'ότι δείχνει το τελικό σκορ. Τώρα αντίθετα με την Τουρκία πήγαμε να φοβηθούμε τους αντιπάλους (τελικά τους παίξαμε σαν τη γάτα με το ποντίκι). Ούτε μιά φορά δεν τους μας απείλησαν.
Ο Χαλκιάς (ναι ο τερματοφύλακας άλλαξε ¨-) άλλαζε μόνο τις πασούλες του με τους αμυντικούς μας.
Ο Ρεχάγκελ τελικά τόλμησε την αλλάγη!! Ουάου! Εξι νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα!! Αλλαγή και οι δύο πτέρυγες. Πάλι (λάθος για μένα) αριστερά ο Τοροσίδης!!! Βρε δεν είναι εκεί η θέση του παίχτη!!( εκεί μπορεί να έπαιζε στις ενδεκάδες της αλάνας των παιδικών του χρόνων). Χαραμίζεται το ταλέντο στις επελάσεις του να βρεί το δεξί του κάνοντας την γνωστή σύγκλιση προς την αντίπαλη εστία, ή κόβοντας την μπάλα προς τα δεξιά. Εκτός αν έτσι τον θέλει να παίζει ο Οττο, οπότε πάω πάσο. (Ο Βύντρα πάντως που χρησιμοποιήθηκε δεξιά αντί του Γιούρκα, αν δεν κάνω λάθος παίζει με την ίδια ευκολία και στ'αριστερά)
Πάλι υπό το φάσμα μιάς νέας αποτυχίας (και πως θα γυρνάγαμε Ελλάδα ύστερα) ξεκίνησε την ομάδα με ΤΕΣΣΕΡΙΣ αμυντικούς!! Ημαρτον! για να μπλοκάρει ουσιαστικά έναν πραγματικά αξιόλογο και επικίνδυνο επιθετικό της Μάλτας.
Για αυτό σας λέω ο Γερμανός δεν βλέπει στο γήπεδο. Το παιχνίδι πηγαινε το ημίχρονο έφευγε, εμείς τους είχαμε πνίξει, η ομάδα φαινόταν ότι ήθελε απλά ένα επιθετικό σπρώξιμο από τον πάγκο (ας πούμε έναν Σαμαρά (λέω τώρα) να στέιλει την μπάλα με το κεφάλι στα δίχτυα (καγκουρώ κόντεψε να γίνει ο Γκέκας, και πάλι καλά το παλληκάρι, -φάνηκε ότι έχει μάθει μερικά γερμανικά πλασαρίσματα μες την περιοχή).
Δως του δως του στο β, νάσου κερδίζει πέναλτι ο Τορο και μας εξιλεώνει!! Αν θυμάμαι καλά η επιθετική αλλαγή που περιμέναμε είχα γίνει λίγο πριν ,ή λίγο μετά,αλλά ποιά? Φεύγει ο Σαλπιγγίδης που σαν βέλος είχε ταλαιπωρήσει αφάνταστα τον ξένο αμυντικό, και μπαίνει φουνταριστός ο Λυμπερόπουλος ενώ τραβιέται και αχρηστεύεται στα άκρα ο Γκέκας. Βρε βγάλε έναν αμυντικό, γύρνα λίγο πιό πίσω τον Κατσουράνη, και βάλε λίγο πιό πίσω από τους επιθετικούς τον Λύμπε στον άξονα, θέση που την ξέρει και σκοράρει πιό εύκολα , ουσιαστικά απεγκλωβισμένος. Εκεί ο Γερμανός συντηρητικούρα, μη του ξεφύγει κανένας από τον σούπερ αντίπαλο και σκοράρει!!
Εντάξει το πήραμε το παιχνίδι, 2-2 και η Τουρκία στην Φρανκφούρτη με τη Νορβηγία (ισοφαρίστηκε στο 90, και μάλλον δεν την πάει ο όμιλος), αλλά δεν ξέρω με πόσο πιό πολύ άγχος και τι σύστημα κατάρτισης ενδεκάδας θα κατεβαίναμε αν είχαμε κάποιο πιο σοβαρό αντίπαλο υποχρεωτικά να κερδίσουμε.
Μπράβο πάντως στα παιδιά (Καραγκούνης καμικάζι πάλι) για το πάθος (μου άρεσε το κουβάρι στο πάγκο την στιγμή του πανηγυρισμού). Εκλεισαν ,σαν νέοι Οδυσσείς, τ'αυτιά τους να μην ακουν το τραγούδι και τις κινδυνολογίες που βιάζονται να τους αχρηστεύσουν. Μπράβο τους γιατί απλά έκαναν αυτό που έκαναν σαν Πρωταθλητές Ευρώπης. Απλά πήραν το αποτέλεσμα.

Πάντως μεταξύ μας πλάκα θα έχει το Φθινόπωρο που θα παίξουμε στην Κωνσταντινούπολη με την Τουρκία, το παιχνίδι να είναι αδιάφορο και για τους δύο, δηλ να έχει κάτι σαν φιλικό χαρακτήρα. Να παίξουμε με αγκαλίτσες και φιλάκια και το βράδυ μετά το ματς στα κεντράκια του Βοσπόρου να το γλεντίσουμε σαν καλά γειτονάκια με... συρτάκι και... χανουμάκια.
Ε ρε γλέντια που θα γίνουν!!!
(εκει να δεις πώς ξεχνιέται η τεσσάρα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: