Εκεί που ο άνθρωπος περπατούσε στο πεζοδρόμιο, ανάμεσα σε σταματημένα οχήματα, σκουπίδια, λακκούβες, σπασμένες πλάκες και μπάζα, υποχρεώθηκε, καθώς ένα Ι.Χ είχε κλέισει τελείως τη διάβαση, να κατέβει στο δρόμο. Οπου παρά λίγο να τον τσακίσει ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Και το ερώτημά του: Αν τραυματιζόταν (γιατί μπορεί και να σκοτωνόταν), μπορούσε να ζητήσει αποζημίωση από τον κάτοχο του αυτοκινήτου που είχε κλείσει το πεζοδρόμιο?
Ολόκληρο δισέλιδο πριν από λίγες μέρες στην "Ε" για το καίριο αυτό πρόβλημα.
"Ο πεζός έχει δικαίωμα να ζει σ'ένα περιβάλλον που ν'απολαμβάνει ελεύθερα τους δημόσιους χώρους μέσα σε κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίζουν τη σωματική και ψυχική του υγεία", αναφέρεται στη Χάρτα των Δικαιωμάτων του πεζού που εγκρίθηκε το 1988 από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Σε ποιούς σε αυτόν τον τόπο ανήκουν τα πεζοδρόμια και γενικώς οι λεγόμενοι κοινόχρηστοι χώροι? Απ'ότι φαίνεται, στους πάντες εκτός απ'τους πεζούς (στους οποίους περιλαμβάνονται και τα παντός είδους άτομα με κινητικές ανάγκες): Στα οχήματα, στα εργοτάξια, στα τραπεζάκια έξω, στους μαγαζάτορες και τους μικροπωλητές, που τα διαμορφώνουν αυθαίρετα ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Μιά εικόνα:
Σε κεντρικό δρόμο άνοιξε τεράστιο supermarket, σε ισόγειο πολυκατοικίας, το πεζοδρόμιο του οποίου καταλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από τα οχήματα των πελατών. Πώς δόθηκε η άδεια?
Εννοείται ότι δεν είναι καλύτερη η μοίρα των εποχούμενων αφού, καθώς δεν είχαν προβλεφθεί πάρκινγκ σε όλα τα κτίρια, στο πολύ κοντινό μέλλον, με τον ρυθμό που αυξάνονται τα Ι.Χ, όχι μόνο δεν θα υπάρχουν χώροι στάθμευσης, αλλά θα τους είναι αδύνατον να τα κυκλοφορούν (απλά γιατί δεν θα είναι σίγουρο αν θα βρουν πάλι χώρο να ξανασταθμεύσουν).
Οπότε το δράμα τους ενδεχομένως να είναι χειρότερο από εκείνο των πεζών.
Ολόκληρο δισέλιδο πριν από λίγες μέρες στην "Ε" για το καίριο αυτό πρόβλημα.
"Ο πεζός έχει δικαίωμα να ζει σ'ένα περιβάλλον που ν'απολαμβάνει ελεύθερα τους δημόσιους χώρους μέσα σε κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίζουν τη σωματική και ψυχική του υγεία", αναφέρεται στη Χάρτα των Δικαιωμάτων του πεζού που εγκρίθηκε το 1988 από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Σε ποιούς σε αυτόν τον τόπο ανήκουν τα πεζοδρόμια και γενικώς οι λεγόμενοι κοινόχρηστοι χώροι? Απ'ότι φαίνεται, στους πάντες εκτός απ'τους πεζούς (στους οποίους περιλαμβάνονται και τα παντός είδους άτομα με κινητικές ανάγκες): Στα οχήματα, στα εργοτάξια, στα τραπεζάκια έξω, στους μαγαζάτορες και τους μικροπωλητές, που τα διαμορφώνουν αυθαίρετα ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Μιά εικόνα:
Σε κεντρικό δρόμο άνοιξε τεράστιο supermarket, σε ισόγειο πολυκατοικίας, το πεζοδρόμιο του οποίου καταλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από τα οχήματα των πελατών. Πώς δόθηκε η άδεια?
Εννοείται ότι δεν είναι καλύτερη η μοίρα των εποχούμενων αφού, καθώς δεν είχαν προβλεφθεί πάρκινγκ σε όλα τα κτίρια, στο πολύ κοντινό μέλλον, με τον ρυθμό που αυξάνονται τα Ι.Χ, όχι μόνο δεν θα υπάρχουν χώροι στάθμευσης, αλλά θα τους είναι αδύνατον να τα κυκλοφορούν (απλά γιατί δεν θα είναι σίγουρο αν θα βρουν πάλι χώρο να ξανασταθμεύσουν).
Οπότε το δράμα τους ενδεχομένως να είναι χειρότερο από εκείνο των πεζών.
άρθρο του Δημήτρη Γκιώνη στην "Ε" Κυριακής
Σημείωση γράφοντος:
Τέτοιες τραγικές περιοχές ως προς τις θέσεις στάθμευσης, υπάρχουν πολλές στην Αθήνα. Θα αναφέρω μερικές: Κυψέλη ,Παγκράτι, Ζωγράφου, Ιλίσια, Κολονάκι, Εξάρχεια και άλλες περιοχές του κέντρου όπως Αχαρνών, Πατήσια κλπ
Δυστυχώς και σε άλλες περιοχές πρότυπο (όπως θεωρούνταν η Ηλιούπολη), με πολύ ωραίες μονοκατοικίες και χαμηλή δόμηση μέχρι πρόσφατα, δεν ξέρω πως και γιατί οι απαλλοτριώσεις των αρπακτικών εργολάβων την έχουν σε σύντομο διάστημα αλλάξει, έτσι ώστε σε οικόπεδα παλιών μονοκατοικιών κάτω των 500 μέτρων να σηκώνονται εξαόροφα τέρατα το ένα κολλητά στο άλλο.
Το πρώτο λάθος βέβαια ήταν πριν από δεκαετίες το μικρό κόψιμο γης σε μιά τέτοια ανοικτή περιοχή, που πιστέυω ότι έγινε χωρίς σχεδιασμό και κάτω από κανένα νομοθετικό πλαίσιο. Ο κάθε τσιφλικάς μεγαλοκάτοχος γης, έκοβε την γή του και την πούλαγε σε όσο πιό πολλά μερίδια, προς πλουτισμό βέβαια. Αλλά το έγκλημα ολοκληρώνεται σήμερα με τους υπάρχοντες συντελεστές δόμησης.
Την Ηλιούπολη απλά κάπως την σώζουν οι μεγαλύτεροι δρόμοι της σε σχέση με άλλες περιοχές που είναι πιό κοντά στο κέντρο.
Και κάτι τελευταίο.
Εχει σκεφτεί κανένας τι πρόκειται να γίνει αν σε καμία από αυτές τις πολυκατοικίες του κέντρου που στεγάζουν στο ισόγειο και μέχρι τα θεμέλιά τους βενζινάδικα εκδηλωθεί πυρκαγιά? Δεν θέλω να το σκεφτώ. Εξω οι αναθυμιάσεις που εισέρχονται στα διαμερίσματα καθημερινά, θέμα που έχει να κάνει με τη δημόσια υγεία. Δεν θα μείνει όρθιο ούτε κολυμπιθρόξυλο. (σκεφτείτε μάλιστα ότι ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται τώρα και με τις συνδέσεις του φυσικού αεριόυ). Υπάρχει προδιαγραφή και υποδομή να αντιμετωπιστεί τέτοιο ατύχημα?
Εγω πιστεύω ότι οι άνθρωποι που μένουν σε αυτά τα οικοδομικά τετράγωνα είναι σαν να κάθονται πάνω σε μπαρουταποθήκη.
Τέτοιες τραγικές περιοχές ως προς τις θέσεις στάθμευσης, υπάρχουν πολλές στην Αθήνα. Θα αναφέρω μερικές: Κυψέλη ,Παγκράτι, Ζωγράφου, Ιλίσια, Κολονάκι, Εξάρχεια και άλλες περιοχές του κέντρου όπως Αχαρνών, Πατήσια κλπ
Δυστυχώς και σε άλλες περιοχές πρότυπο (όπως θεωρούνταν η Ηλιούπολη), με πολύ ωραίες μονοκατοικίες και χαμηλή δόμηση μέχρι πρόσφατα, δεν ξέρω πως και γιατί οι απαλλοτριώσεις των αρπακτικών εργολάβων την έχουν σε σύντομο διάστημα αλλάξει, έτσι ώστε σε οικόπεδα παλιών μονοκατοικιών κάτω των 500 μέτρων να σηκώνονται εξαόροφα τέρατα το ένα κολλητά στο άλλο.
Το πρώτο λάθος βέβαια ήταν πριν από δεκαετίες το μικρό κόψιμο γης σε μιά τέτοια ανοικτή περιοχή, που πιστέυω ότι έγινε χωρίς σχεδιασμό και κάτω από κανένα νομοθετικό πλαίσιο. Ο κάθε τσιφλικάς μεγαλοκάτοχος γης, έκοβε την γή του και την πούλαγε σε όσο πιό πολλά μερίδια, προς πλουτισμό βέβαια. Αλλά το έγκλημα ολοκληρώνεται σήμερα με τους υπάρχοντες συντελεστές δόμησης.
Την Ηλιούπολη απλά κάπως την σώζουν οι μεγαλύτεροι δρόμοι της σε σχέση με άλλες περιοχές που είναι πιό κοντά στο κέντρο.
Και κάτι τελευταίο.
Εχει σκεφτεί κανένας τι πρόκειται να γίνει αν σε καμία από αυτές τις πολυκατοικίες του κέντρου που στεγάζουν στο ισόγειο και μέχρι τα θεμέλιά τους βενζινάδικα εκδηλωθεί πυρκαγιά? Δεν θέλω να το σκεφτώ. Εξω οι αναθυμιάσεις που εισέρχονται στα διαμερίσματα καθημερινά, θέμα που έχει να κάνει με τη δημόσια υγεία. Δεν θα μείνει όρθιο ούτε κολυμπιθρόξυλο. (σκεφτείτε μάλιστα ότι ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται τώρα και με τις συνδέσεις του φυσικού αεριόυ). Υπάρχει προδιαγραφή και υποδομή να αντιμετωπιστεί τέτοιο ατύχημα?
Εγω πιστεύω ότι οι άνθρωποι που μένουν σε αυτά τα οικοδομικά τετράγωνα είναι σαν να κάθονται πάνω σε μπαρουταποθήκη.
1 σχόλιο:
Φίλε Σταυραετέ, να σού πω εγώ τι θα γίνει, σε σχέση με τα βενζινάδικα στις πολυκατοικίες: Τα ατυχήματα δεν είναι σπάνια. Πριν από χρόνια στη Θεσσαλονίκη έγινε μια έκρηξη σε ένα τέτοιο βενζινάδικο, στην αρχή της οδού Τσιμισκή, με δυο τρεις νεκρούς και αρκετούς με βαριά εγκαύματα. Η λύση;;;; Πολύ απλά (κι ελληνικά) ... έκλεισε το συγκεκριμένο βενζινάδικο (κι έγινε Κωτσόβολος, που είναι πιό καλόβολος. ) Τα υπόλοιπα χιλιάδες;;;; Ε, ας εκραγούν με το καλό και βλέπουμε...
Όσο για το θέμα του παρκαρίσματος, η κατάσταση έχει τάσει πιά πραγματικά στο απροχώρητο, τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη. Ρϊξε μια ματιά στο ειδικό blog που έφτιαξα, έχω κια από την Κρήτη πράμα λέμε.... Σ;))))))
Οι Κάφελλοι (Κάφροι Ελληναράδες Οδηγοί)
Δημοσίευση σχολίου