Κάθε χρόνο επιστρέφοντας από Τουρκία πάντα κάνω ενδίαμεση στάση στην αγαπημένη Αλεξανδρούπολη. Πώς να μην αγαπήσεις μιά τέτοια πόλη, που αναγκάζει κάθε βράδυ τον κόσμο της να βγεί στους δρόμους, να περπατήσει στην παραλία να κάτσει στα παγκάκια της και να αγναντέψει το Αιγαίο και τον όγκο της Σαμοθράκης αγνάντια
Με την ευκαιρία λοιπόν της στάσης μου αυτής έχω επισκεφτεί και την Καβάλα αλλά και την περισσότερο κοντινή Ξάνθη. Όμορφες και οι δύο αλλά και διαφημισμένες. Η λιγότερο διαφημισμένη πιστεύω πρέπει να είναι η Κομοτηνή που αν και περισσότερο κοντινή της Αλεξανδρούπολης, την αγνοούσα θα έλεγα επιδεικτικά.
Φέτος όμως, είπαμε, γιατί να πάρουμε το πρωινό μας και τον απαραίτητο καφέ στην Αλεξανδρούπολη, και να μην κάνουμε υπομονή για 50 μόλις χλμ μέχρι την Κομοτηνή.
Κυριακή πρωί λοιπόν επιστρέφοντας στον νότο, και μπάινω στην πόλη της Κομοτηνής γύρω στις 10 η ώρα.
Η πόλη μόλις φαίνεται να ξυπνάει καθώς ελάχιστα αυτοκίνητα φαίνεται να κυκλοφορούν στους δρόμους. Δεν ανοίγω χάρτη και σαν νιόφερτος που απλά ζητάει κάτι να φάει μαζί με τον καφέ του , αφήνομαι να με οδηγήσει ο κεντρικός δρόμος και ακολουθώ τις πινακίδες που λένε ´κέντρο ´.
Η πόλη επίπεδη ιδανική για χρήση ποδηλάτων και τα κτίσματά της παλιά και νεόκτιστα αρμονικά πλεγμένα. Οι καινούργιες κατασκευές δεν ξεπερνούν τους 3 με 4 ορόφους. Τα πεζοδρόμια όμορφα φτιαγμένα με καλαίσθητες πλάκες, φιλικές για πεζούς, ποδήλατα και άλλα τροχήλατα, καταλήγουν με ιδανικές ράμπες στους δρόμους. Μέχρι τώρα θεωρούσα την προσβασιμότητα της Αλεξανδρούπολης μαζί με του Μεσσολογγίου από τις ιδανικότερες στην Ελλάδα (τουλάχιστον απ´όσο έχω ταξιδέψει) αλλά πρέπει κάποιος τελικά να βρεθεί στην Κομοτηνή για να διπιστώσει με τα μάτια του τί σημαίνει σωστά κατασκευασμένη ράμπα με την ιδανική κλήση και τελείωμα όχι μόνο για ΑμεΑ αλλά και για μητέρες με καροτσάκια μωρών, ποδήλατα κλπ.
Βρίσκω λοιπόν εύκολα το κέντρο, το οποίο περικλείεται από ´ενα κυκλικό δρόμο και η πλατεία του οποίου είναι φυσικά πεζοδρομημένη. Πλακόστρωτο στρωτό ομαλό αντιολισθητικό και χωρίς ενδιάμεσα σπασίματα. Οπου υπάρχει ανισουψές αυτό χωρίς σκαλιά επικοινωνεί με απαλές ράμπες με την ίδια καλοτεχνία. Γύρω γύρω τα καφε και τα ταβερνεία μόλις ανοίγουν και ο κόσμος σιγά σιγά ´ερχεται. Παρατηρώ πολλά ξενοδοχεία στην περιοχή του κέντρου και αυτό με εκπλήσσει ευχάριστα. Κοιτάω γύρω και πέρα, και το μάτι μου πέφτει στο κέντρο της όλης περιοχής του κέντρου, σε μία πράσινη όαση, αφού έχω χρησιμοποιήσει την ειδική θέση στάθμευσης για ΑμεΑ στην αρχή του πλακόστρωτου. Η όαση είναι ο δημοτικός κήπος που φιλοξενεί ένα συμπαθέστατο καφέ ενός απέναντι ξενοδοχείου. Εδώ θα κάτσουμε. Ανοίγω το ipad να βρώ κάποιες πληροφορίες για το που ακριβώς βρίσκομαι και το πώς θα βγώ στην Εγνατία, και ευχάριστα διαπιστώνω ότι η πόλη είναι δικτυωμένη με αρκετά γρήγορο ασύρματο δίκτυο. Εκείνη τη στιγμή τί άλλο να ζητήσει ένας γρήγορος επισκέπτης σαν και εμένα!!
Βγαίνω στην Εγνατία μετά από λίγη ώρα καταγοητευμένος αφήνοντας τον εαυτό μου να φανταστεί την εικόνα της Κομοτηνής τα βράδυα στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της, και όχι μόνο...
Σίγουρα θα ξανάρθω και θα μείνω ένα βράδυ για να μου λυθεί η απορία.
ΥΓ1. Επειδή τα τελευταία δέκα χρόνια περνώ από την εγνατία συνέχεια μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι ο σημαντικός αυτός δρόμος μάλλον αρχίζεινα δείχνει σημάδια εγκατάλειψης. Θα ήταν προτιμότερο να πληρώναμε διόδια (λογικά) στο μήκος ενός δρόμου που τελείωσε , παρά να μας ληστεύουν το πορτοφόλι μέχρι τη Θεσσαλονίκη για έναν δρόμο που σε πολλά σημεία τα έργα δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη (αυτή τη φορά έχω την εντύπωση πως πλήρωσα επι πλέον διόδιο και για άλλη ανάδοχη εταιρία). Να παρατηρήσω τέλος πως η Εγνατία ναι μεν τελείωσε ,επι τέλους, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται να γίνει κλειστός δρόμος, για ευνόητους λόγους, και χρειάζεται επειγόντως σταθμούς ανεφοδιασμού και ξεκόυρασης. Αν θέλουμε να τον λέμε σύγχρονο ευρωπαικό δρόμο.
ΥΓ2. Εγώ ξέρω γιατί η Κομοτηνή είναι τόσο όμορφη. Είναι γιατί μένει και συμμετέχει στα κοινά της ο φίλος (συνάδελφος ΑμεΑ) και παραολυμπιονίκης κολύμβησης, Αλεξης Ταξιλδάρης. Είμαι σίγουρος ότι πολλές υποδομές της πόλης έγιναν και γίνονται καθ´ υπόδειξή του.
Αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχει και η βόυληση και η ευαισθησία που κάνουν πράξη αυτές στις ανέξοδες υποδείξεις, και το τονίζω ανέξοδες. Ειναι μέρος μιάς γενικότερης καλαισθησίας που σαν ανταπόδοση θα τραβήξει επισκέπτες στην πόλη της Κομοτηνής με μακροπρόθεσμα πολλαπλά οφέλη.
Τον φίλο μου Αλέξη και το ποιός είναι μπορείτε να τον βρήτε εδώ
http://adf.ly/2TT1R
μπράβο σε αυτόν και στους συνεργάτες του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου