ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά. Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή. Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια.. stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Παρασκευή, Αυγούστου 19, 2011
Κοίτα,πέρα από αυτό που βλέπεις
Κατάγονται όλοι τους από την κεντρική Αφρική, πιο συγκεκριμένα από το Βελγικό Κονγκό, που παλιότερα το λέγαμε Ζαΐρ. Εξ ου και το σοκολατί τους χρώμα. Παίζουν μάλιστα μια μουσική νωχελική, που θυμίζει κουβανέζικα ακούσματα. Κι έχουν αυτή τη μοναδική ικανότητα που μόνο οι νότιοι έχουν, να τραγουδούν κι εσύ ν’ ακούς κάτι σαν «δε βαριέσαι, αδερφέ... η ζωή είναι γλυκιά μ’ όλα της τα βάσανα».
Η συνέχεια εδώ.. Από το μπλογκ της φίλης μου soul
http://adf.ly/2OcZy
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου