(για διέξοδο από τη κρίση του κοινοβουλευτισμού) Κυρ. Ελευθεροτυπία
....Ετσι λοιπόν σε πρόσφατο ποστ μου παρουσίασα το πως ο ¨άνθρωπος¨ Παναγιώτης Κουρουμπλής, κάτω από φορτικές εσωτερικές διαδικασίες καταψήφισε με βροντερή φωνή και με το δικό του Οχι στην ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, το μνημόνια λίγο καιρό πριν. Αυτό με αφορμή μιά ιδιαιτερη συνέντευξή του στην Κυρ. Ελευθεροτυπία.
Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν τώρα στην ίδια εφημερίδα ένα άρθρο με σκέψεις του ¨πολιτικού¨ πλέον Παν. Κουρουμπλη, για το πως μπορεί το υπάρχον κοινοβουλευτικό σύστημα να βγεί από τη βαθιά κρίση του.
¨Η πολυεπίπεδη και πολύμορφη κρίση που βιώνει σήμερα το ελληνικό πολιτικό σύστημα, οδηγώντας και τη κοινωνία σε βαθιά και εκτεταμένη αποδόμηση, κινδυνεύει να αμφισβητήσει το μέλλον του έθνους. Ας αοφλοιώσουμε το ¨κέλυφος¨ της κρίσης για να οδηγηθούμε σε λύσεις με ψυχραιμία και νηφαλιότητα που να εμπεδώνουν στην κοινωνία αίσθημα νέας αρχής, αφετηρία εξελίξεων σε καινούργια εποχή που θα μας οδηγήσει σε διέξοδο θεμελιώνοντας αναγεννητική προσπάθεια και για το ίδο πολιτικό σύστημα.
Η σημερινή μελαγχολική κοινωνική και πολιτική κατάσταση πρέπει απνευστί να μετατραπεί σε όραμαδημιουργικής και πνευματικής ανάφλεξης, μεταστρέφοντας την επικίνδυνη αντίληψη συμπολιτών μας στις πλατείες ¨δεν έχω να χάσω τίποτα¨, σε αναζήτηση και διεκδίκηση μιάς νέας πραγματικής κοινωνικής Δημοκρατίας.
Η επόμενη Βουλή πρέπει να κηρυχτεί Συντακτική. Να τολμήσουμε να προχωρήσουμε σε αναδόμηση ακόμα και του υφιστάμενου πολιτικού και πολιτειακού συστήματος με υιοθέτηση του μοντέλου της Προεδρικής Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος τηε Δημοκρατίας να εκλέγεται πό τον λαό και να ανήκει στην αρμοδιότητά του ο διορισμος της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Ο βουλευτής δύναται να αναλάβει υπουργικό θώκο, με ταυτόχρονη απώλεια του βουλευτικού του αξίωματος και με ταυτόχρονη στέρηση του δικαιώματός συμμετοχής στις αμέσως επόμενες εκλογές. Το ¨πόθεν έσχες¨ του βουλευτη να συνδέεται με την αντικειμενική αξία της αποκτηθείσας περιουσίας κατά την περίοδο άσκησης του λειτουργήματος σε συνδυασμό με τα δηλωθέντα εισοδήματα αυτής της περιόδου.
Να τροποποιήσουμε σε βάθος τον κανονισμό της Βουλής για να ανταποκρίνετι στις σημερινές απαιτήσεις μιάς Δημοκρατίας που μπορεί να διαθέτει πολιτικά αντανακλαστικά με βάση τις ηλεκτρονικές ταχύτητες εξέλιξης της εποχής μας. Οι ψηφοφορίες στην ολομέλεια της Βουλής πρέπει να διεξάγονται για ευνόητους λόγους, δια των παρόντων βουλευτών. Τα διατάγματα που επί της ουσίας ενέχουν θέση νόμου, κατά παραχώρηση της νομοθετικής εξουσίας στην εκτελεστική, πρέπει να τυγχάνουν και της έγκρισης της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής. Για διατάγματα και υπουργικές αποφάσεςξ θα προβλέπεται υποχρεωτικό όριο έκδοσής τους στον υπό ψήφιση νόμο. Να καταργηθεί το άρθρο 85 του Συντάγματος και κάθε διάταξη που διαφοροποιεί την ποινική δίωξη των πολιτικών από εκείνη των πολιτών.
Η Δικαιοσύνη πρέπει να αποφασίζει σε χρόνο που να μην συμβάλλει στην καθυστέρηση των επενδύσεων και στην άμεση εκδίκαση των οικονομικών εγκλημάτων για την εμπέδωση του αισθήματος της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Να προχωρήσσουμε συνταγματικά στην καθιέρωση εσωκομματικής δημοκρατίας, ώστε να σπάσουμε την αναχρονιστική κουλτούρα της κομματικής πειθαρχίας.
Ν καταργηθεί το απόρρητο όλων των αιρετών προσώπων, όλων των επιπέδων, για κάθε δραστηριότητά τους. Να προχωρήσουμε στην ψήφιση ενός εκλογικού νόμου που θα δημιουργριλ μονοεδρικές ή διεδρικές περιφέρειες, επελευθερώνοντας το πολιτικό προσωπικό από οκονομικές εξαρτήσεις.
Να προχωρήσουμε σε ένα σύγχρονο, αυστηρό θεσμικό πλαίσιο που θα βάλει πραγματική τάξη στο άναρχο μιντιακό περιβάλλον.
Οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Πρώτου Βαθμού και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης να συμπεριλαμβάνονται σε ενιαίο ψηφοδέλτιο και εκ των εκλεγμένων συμβούλων να εκλέγεται ο Δήμαρχος κα ο Περιφερειάρχης.
Πρέπει,όχι με απλές έννοιες, αλλα με το βαθύ νόημα που απαιτεί ο σεβασμός την ελευθερία του πολίτη, να καθιερώσουμε συνταγματικά τα γενικά, ειδικά ή τοπικά δημοψηφίσματα για να αποκτήσουμε κουλτούρα πραγμάτικής συμμετοχικής δημοκρατίας που μπορεί να αποτελέσει εν τοις πράγμασι τη μόνη δύναμη αναχαίτισης των λογικών ισοπέδωσης της παγκοσμιότητας.
Ας γίνουμε άξιοι αρχιτέκτονες μιάς πραγματικής, μελλοντικής, θεσμικής Δημοκρατίας.
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά. Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή. Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια.. stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου