ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ´η πώς ο τυφλός έβαλε τα φώτα στους βλέποντες

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
´η πώς ο τυφλός έβαλε τα φώτα στους βλέποντες

τον Παναγιώτη τον ήξερα από την εποχή που το υνδικαλιστικό κίνημα των Αναπήρων βρισκόταν στα σπάργανα αρχές της δεκαετίας του 80.Φοιτητής κοντά στο πτυχίο εγώ, δικηγόρος καρίερας αυτός και ανερχόμενο συνδικαλιστικό στέλεχος του χώρου του δικόυ του, αλλά  και του φυσικού του-τού αναπηρικού.
το είχε απ´ο φυσικού του ο Παναγίωτης το επίπονο σπορ του συνδικαλισμού,χώρος για τον οποίον εγώ ποτέ δεν αισθανόμουν άνετα.
ετσι λοιπόν πολύ σύντομα και μετά απο μερικ´ες θητείες δε κάποιες εξελεγκτικές επιτροπές ´η ως απλό μέλος δε κ´αποια διοικητικά συμβούλια,αποχώρησα από τον χώρο οριστικά διατηρώντας απλά κάποιους φίλους και γνωστούς.
για να επανέλθω όμως στον Παναγιώτη, αφορμή για αυτό εδώ μου έδωσε μιά συνέντευξή του που διάβασα σε κάποιο φύλλο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας αμέσως μετά την διαδικασία ψήφισης του δεύτερου μνημονίου των περίφημων ονομαστικών ΝΑΙ και ΟΧΙ. 
Παρακάπτοντας το πολιτικό κομμάτι της συζήτησης θα επικεντρωθώ στίς τελευταίες δύο ερωτήσης που αποκαλύπτουν τον Ανθρωπο πολιτικό και το ποιές σκέψεις τον οδήγησαν στην μειοψηφία του δικού του ΟΧΙ.

ΕΡ
Ποιά ήταν η πορεία των εσωτερικών σας συγκρούσεων μέχρι το όχι?
Απ.
Είχα πλήρη επίγνωση των συνεπειών της διαγραφής μου από μιά παράταξη με την οποία συνδέεται η οικογένειά μου και εγώ, εδώ και ογδόντα περίπου χρόνια, από την εποχή του Ελ.Βενιζέλου. μέσα μου τέθηκε το ερώτημα: Εάν ψηφίζουμε και προχωρήσουμε στην εκποίηση της Δημόσιας περιουσίας με συνοπτικές διαδικασίες, μπορέι κανείς να με διαβεβαιώσει ότι θα αποτραπεί το μοιραίο μετέπειτα?Και αν τελικώς έλθει αυτό το μοιραίο, το οποίο έχουμε διαμονοποίσει, μήπως θα ήταν καλύτερα να μας βρει έχοντας στα χέρια μας τη δημόσια περιουσία?
Τις προηγούμενες μέρες έχοντας έλθει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους και δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν συμφωνούσε με κόκκινες γραμμές, έιχα αποφασίσει ότι αυτό που πρέπει να πράξω είναι ότι μου επέβαλλαν οι γνώσεις και η συνείδησή μου.

Ερ.
Τί έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να πάρετε αυτή την απόφαση?
Απ.
Συνηθίζω να συζητώ με τα παιδιά μου ,την Κατερίνα και τον Λευτέρη, 22 και 20 χρονών αντίστοιχα.
Συζ´ητησα και το βράδυ της παρμονής της ψηφοφορίας. Μου είπαν ότι δεν πρέπει να ψηφίσεις κάτω από έναν αποκιοκρατικό εκβιασμό.Δεν πρέπει να ψηφίσεις ένα πρόγραμμα που δεν το πιστεύει η συντριπτική πλειψηφία του Ελληνικού λαού.Δεν μας ενδιαφέρει η κοινοβουλευτική σου ιδίοτητα, ακόμα και αν σε διαγράψουν.Μας νοιάζει πρωτίστως να είσαι ψηλά στη δική μας συνείδηση.Αλλωστε εκτός από παιία σου είμαστε και συνειδητοί ψηφοφόροι σου.
Την επόμενη μέρα, ημ´ερα της ψηφοφορίας, οι ώρες κυλούσαν αργά σε ´ενα περιβάλλον αφόρητης έντασης τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικης.Η απόφασή μου παρέμενε σταθερή και η ομιλία μου είχε αυτό το περιεχόμενο. Κλείνοντας την ομιλία μου, μου ήρθε αστραπιαία στη μνήμη ο στίχος του Βαλαωρίτη: "Πάρε ένα σβ´ολο Μήτρο και διώξε εκείνα τα σκυλιά που μου χαλούν το φύτρο".
Το αποκορύφωμα της συναισθηματικής αλλά και πολιτικής φόρτισης ήρθε στις 1.30 μ.μ, όπου ο συνεργάτης μου με φώναξε να μου πει για ένα μ´ηνυμα που ´ήρθε στο κινητό. το μήνυμα έλεγε:
"Θέλω να κάνεις αυτό που ορίζει η ψυχή σου, η συνέιδησή σου και η καρδιά σου. Θα είμαι πάντα κοντά σου, γιατί μας έμαθες να αγαπούμε την κοινωνία. Εκείνο που δεν θέλω είναι να διαψέυσεις τους νέους ανθρώπους που εκτιμούν την μ´εχρι τώρα στάση σου. Μια ψηφοφόρος σου".
ηταν ένα μήνυμα που εστάλη απο ένα κορίτσι 22 ετών που ´εφευγε σε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι. Ο νέος αυτός άνθρωπος ήταν η κόρη μου.

Δεν θα ξεχάσω εκείνο το απομεσήμερο στη Βουλή, τον Παναγίωτη όταν ηλθε η ώρα να καταθέσει ονομαστικά την ψήφο του. Σε αντίθεση με τους πιο πολλούς βουλευτές που σχεδόν ψυθιριζαν το ΝΑΙ η το ΟΧΙ καθήμενοι, ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παναγίωτης Κουρουμπλής, σηκώθηκε στάθηκε περήφανα με ελαφρά υψωμένο το κεφάλι και κοιτώντας με τα τυφλά του μάτια, μέσα στη ψυχή του, φώναξε το δικό του ΟΧΙ.
Έύγε παλίοφιλε Παναγίωτη, που σίγουρα δεν πρέπει καν να με θυμάσαι,γιατί, άσχετα αν το ΟΧΙ σου ήταν σωστό ή λάθος, εσύ απέδειξες ότι είσαι άξιος εκπρόσωπος των ψηφοφόρων σου και πάνω απόλα σωστός πατέρας γιατί μέσα από τα ´αξια παιδία σου αφουγκράστηκες την αγωνία ολόκληρης της γενιάς τους....
 



 


Sent from my iPad