Δευτέρα, Ιουλίου 30, 2007

Ενας Δεκάλογος πρόληψης πυρκαγιών

Δυστυχώς τα τελευταία post δεν είναι ευχάριστα. Γενικά τα post είναι σκέψεις προβληματισμών μας, όλων μας, είναι σκέψεις που μας απασχολούν, και αυτές σπάνια μπορεί να είναι ευχάριστες.
Το Θέμα μου πάλι εδώ είναι τα καμένα δάση, αυτός ο πλούτος που μέρα με τη μέρα χάνουμε και που πολύ πιθανόν ούτε τα παιδιά μας ούτε τα εγγόνια μας πρόκειται να ζήσουν για να θαυμάσουν τον πλούτο αυτόν, γιατί εμείς οι άμυαλοι οι άνθρωποι, το πιό επικίνδυνο ον που εμφανίστηκε ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη, δεν συνειδητοποιήσαμε ποτέ οτι, ότι βρήκαμε το είχαμε δανειστεί από τους προηγούμενους που πέρασαν, και οτι οφείλαμε να το παραδώσουμε όπως το πήραμε αν όχι καλύτερο. (δεν το λέω εγώ αυτό, το έχουν πει αιώνες πριν οι Ινδιάνοι, που η Φύση για αυτούς υπήρξε ισοδύναμο του Θεού)

Μεταφέρω λοιπόν κάποιες ωραίες προτάσεις για την πρόληψη των πυρκαγιών όπως τις διάβασα στις Επιστολές των ΝΕΩΝ από τον συγγραφέα και σύμβουλο βιολογικής-δυναμικής γεωργίας Κον Γαβριήλ Πανάγο.
Ετσι λοιπόν

  1. Από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο να απαγορέυεται οποιαδήποτε φωτιά στην ύπαιθρο (ψησταριά σκουπίδια με αυστηρές ποινές, ακόμη και αν δεν προκληθεί πυρκαγιά)
  2. Τα υπολείμματα συγκομιδής στα χωράφια (σιτοκαλαμιές κα) να ανακυκλώνονται στο έδαφος. Ετσι τα χωράφια θα εμπλουτίζονται και θα γίνεται οικονομία νερού. Οι παραβάτες θα πληρώνουν πρόστιμο τουλάχιστον όση η αξία της έκτασης που καίνε.
  3. Οι εμπρηστές να διώκονται για κακούργημα με βαριές, μη εξαγοράσιμες ποινές. Τόσο οι τελικοί δράστες όσο και οι ηθικοί αυτουργοί.
  4. Κάθε δασική ημιδασική έκταση που κάιγεται (ακόμη και διεκδικούμενη) να κατάσχεται, αν είναι ιδιωτική και να γίνεται δημόσια δασική για 100 χρόνια. Να χαρτογραφείται, να οριοθετείται και να απαγορεύεται η βόσκηση μέχρι να αναδασωθεί πλήρως με αυστηρές ποινές, τουλάχιστον όση η αξία του κοπαδιού. Στα όρια της καμένης έκτασης που αναδασώνεται να δημιουργούνται αντιπυρικές ζώνες εις βάρος ιδιοκτησιών που συνορέυουν μ'αυτές.
  5. Ολες οι εκκλησιαστικές και μοναστηριακές δασικές εκτάσεις να γίνουν δημόσιες μιά για πάντα. Και να αναδασωθούν αν έχουν αποψιλωθεί.
  6. Μα μην ισχύουν πλέον χρησικτησία και τίτλοι από την τουρκοκρατία. Ετσι θα αποφευχθούν πολλές καταπατήσεις, διεκδικήσεις και να γίνει επι τέλους το Δασικό κτηματολόγιο
  7. Ολοι οι δήμοι να υποχρεωθούν χωριστά ή σε ομάδες ή σε επίπεδο επαρχίας να οργανώσουν σχέδιο κατάργησης των χωματερών και να στραφούν στην ανακύκλωση συγκεντρώνοντας τα σκουπίδια χωριστά κατά κατηγορίες. Οι υπάρχουσες χωματερές να επιτηρούνται με παρουσία πυροσβεστικών μέσων.
  8. Ολα τα ηλεκτροφόρα καλώδια που περνούν από τα δάση και γενικά εκτάσεις με βλάστηση να γίνουν υπόγεια. Τα εναέρια σε τελική ανάλυση κοστίζουν περισσότερο.
  9. Οι αναδασώσεις να γίνονται με πρόγραμμα, με διάφορα είδη που δεν καίγονται τόσο εύκολα και με αντιπυρικές ζώνες.
  10. Κατά τις επικίνδυνες περιόδους οι δασικές εκτάσεις να επιτηρούνται από τον Στρατό και από εθελοντές αλλά επίσης μέσω δορυφόρων για έγκαιρα εντοπισμό εστιών φωτιάς και εμπρηστών, ακουσίων και εκουσίων.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καλό θα είναι να τηρηθούν τουλάχιστον κάποια από τα παραπάνω