ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά.
Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή.
Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια..
stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
4 σχόλια:
Πολυ καλοκαιρινο:p Εδω στο Swansea βεβαια κανουν surfing ολο τον καιρο...!:p
Αμα σε δω στο Θησειο θα σου μηλισω:):):):)!!!!
endless ocean of blue
Ουάου!!!!
confused said...
ναι μπερδεμένη μου!1
αυτό είναι υγρό στοιχείο και ο άμθρωπος αμελητέα ποσότητα!!!
Δημοσίευση σχολίου