ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Χτύπησε τα μεγάλα, αδύναμα φτερά του στον αέρα για να κρατηθεί για άλλη μιά φορά. Μέσα του ήξερε ότι δεν θα το πετύχαινε αυτή τη φορά. Εδώ και πολύ καιρό είχε αρχίσει να χάνει ύψος. Η αμείλικτη βαρύτητα τον τραβούσε όλο και πιό δυνατά προς την μάνα Γή. Μισόκλεισε τα μάτια του, και ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλα περιθώρια, ότι ετούτη θα ήταν η τελευταία του πτήση....συνεχεια.. stavraetos.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Που χάθηκες εσύ? Όλα καλα?
ολα καλά Σοφάκι. απλά είμαι λίγο busy τελευτάια και απλά ποστάρω όταν μπορώ, δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο να διαβάσω τους αγαπημένουσ φίλους και αυτό μου τη δίνει αρκετά.
ελπίζω νασαι καλά .
Τέλος καλό με τη σχολή ¨-) ?
Δημοσίευση σχολίου