Η «περαίωση» των ψευδαισθήσεων;

Προ ημερών αναγγέλθηκε από τα πλέον επίσημα χείλη, όπως σε μεγάλο βαθμό
αναμενόταν εδώ και καιρό, άλλωστε, από όσους καταλάβαιναν – και όπως ουδόλως
αθώα ανέμεναν και αρκετοί «μάγκες», φυσικά… ‐ η «υπέροχη» λύση της περαίωσης…
Το πράγμα, απλό: φορο‐αμνηστία, λοιπόν, για όλες τις χρήσεις της τελευταίας
δεκαετίας, αρκεί να «πληρώσεις κατιτίς, βρε αδερφέ…». Μα, ας αναρωτηθούμε, έστω
και αργά, γιατί άραγε να πληρώνουμε για τη συντήρηση ενός τέτοιου πανάκριβου
φορολογικού μηχανισμού (παχυλοί μισθοί, ζουμερά επιδόματα, βασιλικά εφάπαξ…),
όταν αυτός αποδεικνύεται πως το μόνο που μπορεί εμπράκτως να κάνει είναι να
πατάει, απλώς, το delete;… Και ας κοιτάξουμε, επειγόντως, στην ουσία… Ποιος
ωφελείται από αυτή τη ρύθμιση και ποιού είδους οικονομική συμπεριφορά αυτή
επιβραβεύει και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, απολύτως «φυσιολογικά» αναπαράγει και
διαχέει;
Πολλοί ισχυρίζονται πως άμεσα ωφελημένος από αυτή τη ρύθμιση θα είναι ο
Κρατικός Προϋπολογισμός μας, απέναντι σε μια ιδιαιτέρως δύσκολη κατάσταση, όπου
το σκέλος των εσόδων δείχνει, πλέον, εξαντλημένο… Δήθεν, πως μπροστά στον κίνδυνο
«ανακοπής» πρέπει, οπωσδήποτε, να κάνουμε «τα στραβά μάτια»…
Για πόσα χρόνια ακόμα, αλήθεια, θα προσπαθούμε να «εξυγιάνουμε» το
οικονομικό μας σύστημα με όλο και μεγαλύτερες δόσεις νομιμοποίησης της
«αρρώστιας» του;… Και ας δούμε, επιτέλους, και από την πλευρά του φορολογούμενου
επιχειρηματία… Από τη μία, ο λουφαδόρος και κακοπληρωτής, γεμάτος ικανοποίηση…
Πόσα έκρυψε, πόσα έφαγε, πόσα λάδωσε, πόσα γλίτωσε; Χοντρός λογαριασμός… Πόσα
καλείται, τώρα, να πληρώσει για να πάρει το «συχωροχάρτι»; Ψίχουλα… Η ατομική
επιχειρηματική «λογική» του, απολύτως επιβραβευμένη, η ανταγωνιστική θέση και η
ικανότητα επιβίωσης της επιχείρησής του, στο δύσκολο «σήμερα», ευθέως
ενισχυμένη… Άραγε, τι θα έχει να διδάξει στο παιδί του και αυριανό διάδοχο στη
διεύθυνση της επιχείρησής του;… Μια από τα ίδια, φυσικά: «για να επιβιώσεις,
εξαπάτησε την κοινωνία σου»… Από την άλλη, ο μειοψηφικός, έντιμος και
ευσυνείδητος φορολογούμενος επιχειρηματίας. Δήλωσε τα οικονομικά του στοιχεία με
ακρίβεια, ακολούθησε τη νομοθεσία, ταλαιπωρήθηκε βάναυσα με τη δαιδαλώδη
φορολογική γραφειοκρατία μας και φορολογήθηκε βαριά. Και τι κατάφερε;… Σήμερα,
δέχεται απροκάλυπτα και πρόσθετες απειλές: όποιοι δεν υπαχθούν στη διαδικασία
περαίωσης, θα ελεγχθούν «εξονυχιστικά» για παραβάσεις… Να πιστέψει, άραγε, στη
«συνέπεια» και «ψυχραιμία» ενός τέτοιου «αφέντη» ή να σκύψει και πάλι το κεφάλι,
πληρώνοντας κάτι παραπάνω και για το φορολογικό «συχωροχάρτι» του;… Μάλλον το
δεύτερο, ε;… Μα, τι θα έχει να πει και αυτός στο παιδί του, πλέον; Υπομονή;…

Δρ. ΒΛΑΔΟΣ ΧΑΡΗΣ
Λέκτορας στο Τμήμα Διεθνών
Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης,
Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

Α.Σ. ΠΕΡΑ ΠΙΝΓΚ ΠΟΝΓΚ 2009-2010 ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΚΙΚΑΣ

Ο "Αθλητικός Σύλλογος ΠΕΡΑ" με έχει φιλοξενήσει στις ακαδημίες του τον τελευταίο ενάμισι χρόνο και έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να εφαρμόζω σε αγωνιστικούς ρυθμούς αυτά που πρακτικά εφαρμόζονται στην ατομική προπόνηση με τον προσωπικό προπονητή μου. Είναι κάτι που μου έλειπε όλα αυτά τα χρόνια και είναι κάτι που είναι απαραίτητο σε κάθε αθλητή.

Εδώ δυστυχώς θέλω να καταγγείλω την Ελληνική Παρα αθλητική Ομοσπονδία γιατί είναι παντελώς απούσα από τέτοιες ευκαιρίες , αλλά και να ευχαριστήσω δημόσια τον "ΠΕΡΑ" για την ζεστή φιλοξενία που μου προσφέρουν.

http://www.as-pera.gr

Τι συμβαίνει με τα chemtrails; Συνέντευξη του Νίκου Κατσαρού.

Ο Νίκος Κατσαρός (διπλανή φωτο) είναι χημικός και επιστημονικός συνεργάτης του «Δημόκριτου». Η συνέντευξη έγινε από τον Μηνά Παπαγεωργίου.

Αγαπητέ κ. Κατσαρέ, ξεκινώ αυτή τη συνέντευξη ζητώντας σας να μας εξηγήσετε με λίγα λόγια. Τι ακριβώς είναι τα chemtrails ή αλλιώς οι χημικές ουρές που παρατηρούνται στον ουρανό;


Πέρα από στις συμβατικές ουρές που βλέπουμε από τα αεροπλάνα των αερογραμμών (contrails), οι οποίες και εξαφανίζονται μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και αποτελούνται από.......

κρυστάλλους υδρατμών που ελευθερώνονται από τις ουρές των αεροπλάνων, υπάρχουν και τα chemtrails, χημικές ουρές που ελευθερώνονται από αεροπλάνα τα οποία πετούν σε σχετικά χαμηλό ύψος. Αυτά τα αεροσκάφη συνήθως πετούν χωρίς διακριτικά και είναι τύπου ΚC 10 ή KC 135.

Οι ουρές που ελευθερώνονται από τα αεροπλάνα αυτά είναι μεν λευκές, αλλά διαρκούν αρκετές ώρες και πολλές φορές απλώνονται σε ολόκληρο τον ουρανό. Επιπλέον, τα αεροπλάνα αυτά πολλές φορές πετούν σε χιαστί διαδρομές, κάτι που δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Ετσι αυτές οι χημικές ουρές καλύπτουν ολόκληρο τον ουρανό για αρκετές ώρες.



Θα μπορούσατε να μας πείτε από πότε ξεκίνησε να παρατηρείται και να καταγράφεται το φαινόμενο των chemtrails;

Ξεκίνησε να παρατηρείται και να καταγράφεται ως φαινόμενο από τις αρχές του 2000 σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μιλάω για καταγραφές με κοινά χαρακτηριστικά, δηλαδή την παρατήρηση εκπομπών των ουρών αυτών από τα αεροπλάνα του τύπου που ανέφερα προηγουμένως, την πτήση τους σε χαμηλό ύψος και το κυριότερο από όλα την παραμονή τους (σ.σ. των χημικών ουρών) στην ατμόσφαιρα για αρκετές ώρες.

Τις τελευταίες δεκαετίες τα chemtrails έχουν συνδεθεί με θεωρίες συνωμοσίας, που μιλούν για ψεκασμούς με σκοπό τον επηρεασμό της ανθρώπινης σκέψης και διάθεσης, του κλίματος κ.λπ. Ποια η άποψή σας για όλα αυτά; Εσείς θα αποκλείατε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση δεν έχει επίσημα παραδεχτεί την ύπαρξη των αεροπλάνων αυτών που εκπέμπουν τις χημικές ουρές. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους διεθνείς οργανισμούς είτε είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση είτε είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών. Παρ’ όλα αυτά, έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι γίνονται πειράματα με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Να αναφέρουμε εδώ ότι οι ουρές αυτές περιέχουν σωματίδια από αλουμίνιο και βάριο. Η ηλιακή ακτινοβολία «χτυπά» πάνω σε αυτά τα σωματίδια και ανακλάται. Κατά συνέπεια εισέρχεται στην ατμόσφαιρα λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία, γεγονός που προκαλεί μείωση της θερμοκρασίας. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Οπότε κάποιος μπορεί να υποστηρίξει δικαιολογημένα ότι όλα αυτά γίνονται ανεπίσημα για το καλό της ανθρωπότητας, με σκοπό να περιοριστεί η κλιματική αλλαγή και να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εδώ όμως υπάρχουν δύο βασικές αντιρρήσεις. Η μία είναι; Γιατί δεν τα δημοσιοποιούν σε ολόκληρη την επιστημονική κοινότητα, έτσι ώστε ο κάθε επιστήμονας και η κάθε ερευνητική ομάδα να βοηθήσουν ή να συμμετέχουν με όποιον τρόπο μπορούν; Και η δεύτερη: Γιατί δεν γνωστοποιούν τις προθέσεις τους και σε ολόκληρο τον κόσμο, δεδομένου ότι πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό γίνεται για τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενώ παράλληλα θα καταφέρουν να περιορίσουν και τα σενάρια συνωμοσίας που κυκλοφορούν γι’ αυτή τον υπόθεση;
Το θέμα έφτασε στο παρελθόν και στην Ευρωβουλή, μέσω ερώτησης που κατέθεσε Ολλανδός ευρωβουλευτής στον επίτροπο Περιβάλλοντος, που ήταν τότε ο κύριος Δήμας. Ο κ. Δήμας απάντησε τότε ότι υπάρχουν καταγραφές του φαινομένου, παρ’ όλα αυτά δεν γνωρίζουμε ακριβώς από πού προέρχεται. Ερωτήσεις υπέβαλαν επίσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο πριν από μερικά χρόνια. Οι ερωτήσεις απευθύνθηκαν προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το υπουργείο Ανάπτυξης και το υπουργείο Περιβάλλοντος. Οι απαντήσεις τους ήταν του τύπου «δεν γνωρίζουμε», «δεν συμβαίνουν αυτά τα φαινόμενα», αλλά χωρίς να τεκμηριώνουν τίποτα περισσότερο. Εδώ όμως υπάρχει μια πραγματικότητα την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Τέλος, να αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε πως το θέμα αυτό συζητείται, έστω και σε ανεπίσημο επίπεδα, ακόμα και μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα σε πολλά μέρη του κόσμου.

Προηγουμένως κάνατε λόγο για κάποια στοιχεία με τα οποία βομβαρδίζεται η ατμόσφαιρα. Ακόμα και αν όντως οι συγκεκριμένοι ψεκασμοί γίνονται με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν ο «ψεκασμός» με αυτού του είδους τα στοιχεία μπορεί να επηρεάσει τον ανθρώπινο ψυχισμό. Και αν ναι, με ποιον τρόπο;

Οπωσδήποτε επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Δεδομένου ότι τόσο το αλουμίνιο και ιδιαίτερα το βάριο είναι ισχυρά νεκροτοξικά. Επομένως, κάποια στιγμή, τα σωματίδια αυτά θα φτάσουν από την ατμόσφαιρα και στο έδαφος. Θα περάσουν στην τροφική αλυσίδα, στον υδροφόρο ορίζοντα και από εκεί θα προκαλέσουν βλάβες στο περιβάλλον, θα επηρεάσουν το οικοσύστημα, αλλά κυρίως και την ανθρώπινη υγεία. Για αυτό ίσως έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι μαζί με το αλουμίνιο και το βάριο υπάρχει και μια συνθετική ύλη, η οποία διατηρεί στην ατμόσφαιρα τα στοιχεία αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στην πρώτη σας απάντηση αναφερθήκατε σε κάποιους συγκεκριμένους τύπους αεροσκαφών. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν έχουν φωτογραφηθεί τα συγκεκριμένα αεροσκάφη και αν ναι, τι ακριβώς φημολογείται σχετικά με την προέλευσή τους.

Σαφέστατα και έχουν φωτογραφηθεί. Στο Διαδίκτυο, τόσο σε ιστοσελίδες όσο και σε blogs μπορεί κανείς να βρει εκατοντάδες φωτογραφίες από αυτά τα αεροσκάφη, καθώς και από τις ουρές τις οποίες αφήνουν. Το αεροπλάνα αυτά πετούν χωρίς διακριτικά, έχουν λευκό χρώμα, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει εξακριβωθεί από πού απογειώνονται και πού προσγειώνονται. Πριν από μερικούς μήνες, κάποιοι ανέφεραν ότι απογειώνονται από στρατιωτικά αεροδρόμια και προσγειώνονται σε στρατιωτικά αεροδρόμια, οπότε δεν είναι και απαραίτητο να δημοσιοποιούν τις διαδρομές πτήσεών τους.

Τον Μάρτιο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε παρουσία σας μια ημερίδα με διεθνή συμμετοχή για τα chemtrails στο νησί της Αίγινας. Το θέμα αυτό συζητήθηκε πρόσφατα και σε ένα διεθνές συνέδριο στην Καλιφόρνια. Θα μπορούσατε να μας μεταφέρετε το κλίμα από όλες αυτές τις συζητήσεις;

Θα έλεγα ότι το κύριο θέμα συζήτησης όλων αυτών των συναντήσεων (αλλά και της Διεθνούς Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη) ήταν η Γεωμηχανική.
Η Γεωμηχανική είναι ένας καινούργιος τομέας της τεχνολογίας και της επιστήμης, που προτείνει προγράμματα σε παγκόσμια κλίμακα για την αντιμετώπιση φαινομένων που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: Ένα αντικείμενο της Γεωμηχανικής είναι να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Η Γεωμηχανική έχει ως πατέρα της τον Edward Teller, ο οποίος είναι ο πατέρας της υδρογονοβόμβας. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60-70, αλλά και πολύ πρόσφατα, στη δεκαετία του ‘90, πρότεινε σε Αμερικανούς προέδρους ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, βομβαρδίζοντας την ατμόσφαιρα με σωματίδια τα οποία θα ανακλούσαν την ηλιακή ακτινοβολία. Έκτοτε άρχισε να αναπτύσσεται αυτός ο κλάδος της επιστήμης της Γεωμηχανικής, που προσπαθεί με διάφορους τρόπους να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου και όχι μόνο.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Paul Crutzen (είχε πάρει το Νόμπελ χημείας το 1986, ανακαλύπτοντας την τρύπα του όζοντος) πρότεινε κάτι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει με τα chemtrails. Είπε δηλαδή ότι αν εκπέμψουμε σωματίδια στην ατμόσφαιρα, σε αρκετά μεγάλο ύψος, πάνω στα οποία θα πέσει η ηλιακή ακτινοβολία, τότε θα εισέλθει λιγότερη ακτινοβολία στην ατμόσφαιρα και θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Έκανε μάλιστα και έναν ενδιαφέροντα παραλληλισμό με ένα φαινόμενα που παρατηρήθηκε στην έκρηξη του ηφαιστείου Pinatubo στις αρχές πις δεκαετίας του ‘90.
Μία ακόμα ενδιαφέρουσα άποψη ανήκει στον υπουργό Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Steven Chu (επίσης Νομπελίστας), ο οποίος και πρότεινε να βαφτούν οι στέγες των σπιτιών λευκές ιδιαίτερα στις περιοχές της Μεσογείου και στις περιοχές που είναι κοντινότερα στον ισημερινό, ώστε να ανακλάται μεγαλύτερο ποσοστό ηλιακής ενέργειας και να αντιμετωπιστεί τα φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Υπάρχουν λοιπόν διάφορες λύσεις που έχουν προταθεί από τον κλάδο της επιστήμης που ονομάζεται Γεωμηχανική. Αυτές οι λύσεις όμως δεν αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας, της αύξησης των εκπομπών λόγω του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά μας δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε προσωρινά τα προβλήματά μας, δίχως να λύνουμε το θέμα. Διότι κανείς από αυτούς δεν στέκεται στα ότι η αύξηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κάποια στιγμή θα επηρεάσει οπωσδήποτε και το περιβάλλον και την υγεία και ολόκληρα τα οικοσυστήματα.
Γι’ αυτό είμαι ριζικά αντίθετος με τις μεθοδεύσεις αυτές της Γεωμηχανικής. Πιστεύω ότι η επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα και παγκοσμίως πρέπει να πάρει μια πολύ αυστηρά και σοβαρή θέση ενάντια στις λύσεις που προτείνει η Γεωμηχανική, διότι αυτές οι λύσεις είναι προσωρινές και επηρεάζουν αρνητικά τόσο το περιβάλλον όσο και την ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα.


Ξαναγυρίζουμε λίγο στην Ελλάδα και στο θέμα των chemtrails. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν έχουν επικοινωνήσει μαζί σας πολίτες ή συγκεκριμένοι φορείς μεταφέροντας τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους για το συγκεκριμένο θέμα.

Έχουν επικοινωνήσει και συνεχίζουν να επικοινωνούν μαζί μου πάρα πολλοί άνθρωποι από όλα την Ελλάδα, σχεδόν από κάθε περιοχή τας χώρας. Οι άνθρωποι αυτοί αναφέρουν πως παρατηρούν αεροψεκασμούς που δεν έχουν καμία σχέση με τους ψεκασμούς που γίνονται πάνω από γεωργικές εκτάσεις. Κάνουν λόγο για πτήσεις πάνω από κατοικημένες περιοχές και μάλιστα πριν από μερικούς πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση στον Βόλο γι’ αυτό ακριβώς το ζήτημα, με τη συμμετοχή πάνω των 300 ατόμων.
Οι περισσότεροι από τους μάρτυρες αναφέρουν ότι μετά την παρατήρηση αυτών των αεροψεκασμών εμφανίζουν πόνους στις κλειδώσεις, έχουν πονοκεφάλους, ζαλάδες, αδιαθεσίες κ.λπ. Θα ήθελα να αναφέρω ένα επίσημα καταγεγραμμένο γεγονός, το οποίο και έλαβε χώρο στις αρχές του 2000 σε μια μικρή πόλη του Καναδά 3.500 κατοίκων που ονομάζεται Espanola. Μετά από κάποιους αεροψεκασμούς που πραγματοποιήθηκαν πάνω από την πόλη, το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού εμφάνισε συμπτώματα από μια παράξενη ίωση-γρίπη. Αμέσως κλήθηκαν οι Αρχές Υγείας του Καναδά. Οι ειδικοί εξέτασαν τους κατοίκους και πράγματι διαπίστωσαν και κατέγραψαν στην έκθεσή τους ότι το 90% των κατοίκων της μικρής αυτής πόλης είχε εμφανίσει συμπτώματα κάποιας παράξενης ίωσης. Ουδέποτε είπαν από πού προήλθε και τι ακριβώς συνέβη.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς προσωπικά ό κάποιος φορέας που συνδέεται ίσως με την Ένωση Ελλήνων Χημικών σκοπεύει ή έχει τα περιθώρια να προχωρήσει στη δημοσίευση κάποιας επίσημης έκθεσης πάνω σε αυτό το θέμα. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;

Για να κατατεθεί μια τέτοια έκθεση πρέπει να πραγματοποιηθεί από κρατικό φορέα, έτσι ώστε να θεωρηθεί αξιόπιστη. Δεν μπορεί ένας οποιασδήποτε ερευνητής ή ερευνητική ομάδα (όσο αξιόλογοι και αν θεωρούνται) να κάνουν τέτοιου είδους πειράματα κι αυτά να αποκτήσουν αυτόματα το χαρακτήρα του έγκυρου. Πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει η συμμετοχή και του κρατικού φορέα.

Εάν και εφόσον λοιπόν κάτι τέτοιο επιτευχθεί, ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί μετά;

Η ερευνητική ομάδα πρέπει να συλλέξει δείγματα, κατά προτίμηση από την ατμόσφαιρα, αμέσως μετά την πτήση τέτοιου είδους αεροσκαφών ψεκασμού. Το ίδιο ακριβώς θα πρέπει να κάνει και ο κρατικός φορέας. Στη συνέχεια τα δείγματα πρέπει να αναλυθούν εκατέρωθεν και να συγκρίνουν τα αποτελέσματα. Τότε μόνο η συμμετοχή της ερευνητικής ομάδας θα θεωρηθεί αξιόπιστη. Γιατί εάν πάρω π.χ. «εγώ», ανεξάρτητα, δείγματα από το έδαφος, θα πουν ότι αυτός «έβαλε λίγο παραπάνω αλουμίνιο», κάποιος άλλος θα πει «έβαλε λίγο βάριο» κ.ο.κ.
Στις ΗΠΑ διενεργήθηκαν τέτοιες έρευνες από σοβαρά πανεπιστήμια. Πραγματοποίησαν πτήσεις αμέσως μετά την παρατήρηση αεροψεκασμών, συνέλεξαν σε φίλτρα τον αέρα και τη σκόνη και διαπίστωσαν αυξημένη συγκέντρωση αλουμινίου και βαρίου.

Κύριε Κατσαρέ, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου απαγορεύτηκαν τα χημικά και βιολογικά όπλα που στρέφονταν κατά του ανθρώπου. Θεωρείτε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου ο κανόνας αυτός επανεξετάζεται, έστω και με αυτόν τον αθόρυβο και σιωπηλό τρόπο;

Είμαι βέβαιος ότι κανόνας αυτός επανεξετάζεται αθόρυβα και σιωπηλά. Ας μην ξεχνάμε τι έγινε κατά τα διάρκεια και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου και είδαμε τα αποτελέσματα τας χρήσης της ατομικής βόμβας. Επίσης, στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου τη χρήση των χημικών και βιολογικών όπλων... Είμαι σίγουρος ότι και τώρα ετοιμάζουν τα όπλα τας μαζικής καταστροφής της επόμενης γενιάς, τα οποία δεν πρόκειται να είναι ούτε πυρηνικά ούτε χημικά ή βιολογικό. Πιστεύω ότι πρόκειται να δούμε όπλα που θα έχουν τα δυνατότατα να αλλάζουν το κλίμα.
Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Σκεφτείτε να διεξήγαμε ως χώρα πόλεμο με την Βουλγαρία και να κατορθώναμε επί ένα μήνα να πέφτουν καταρρακτώδεις βροχές εκεί. Θα είχε πλημμυρίσει ολόκληρη η χώρα τους και θα είχαν παραδοθεί Χωρίς να υπάρχει ανάγκη να μεταβούν δικά μας στρατεύματα εκεί. Το ίδιο θα συνέβαινε εάν η μεταβολή του κλίματος αφορούσε μια ξηρασία. Τέτοιου είδους πειράματα αποβλέπουν στην αλλαγή του κλίματος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και τα chemtrails, διότι κατά κάποιον τρόπο σε αυτό αποβλέπουν, δηλαδή στην αλλαγή του κλίματος.
Αξίζει να υπενθυμίσω στους αναγνώστες σας ότι στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στην Αλάσκα έχουν εγκαταστήσει κεραίες που μεταφέρουν μικροκύματα υψηλής και χαμηλής συχνότητας.
Αυτά τα μικροκύματα διασχίζουν την ατμόσφαιρα, ανοίγουν την ιονόσφαιρα, με αποτέλεσμα φορτισμένα σωματίδια να εισέρχονται στη Γη, και έχουν τα δυνατότατα να προκαλέσουν βραχυκυκλώματα σε αυτοκίνητα, σε αεροπλάνα, σε τρένα, σε πλοία κ.ά. Έτσι μια ολόκληρη πόλη ή και χώρα αδρανοποιείται, από τη στιγμή που τα φορτισμένα σωματίδια από την ιονόσφαιρα εισέρχονται στη Γη. Αυτού του είδους τα πειράματα γίνονται στο πλαίσιο του προγράμματος HAARP.
Παρόλο που επίσημα αναφέρεται ότι τα πειράματα αυτά γίνονται για να βελτιωθούν οι επικοινωνίες μεταξύ των υποβρυχίων σε μεγάλο βάθος ή οι επικοινωνίες μέσα στη γη σε βαθιά ορύγματα, κανείς δεν αποκλείει ότι γίνονται και πειράματα έστω για τη μερική μεταβολή του κλίματος. Όμως το άρθρο 6 των Ηνωμένων Εθνών απαγορεύει να γίνονται πειράματα τα οποία αποβλέπουν στην αλλαγή του κλίματος κι αυτός είναι και ο λόγος που γίνονται με κάποια μυστικότατα αυτού του είδους οι προσπάθειες.
Έτσι λοιπόν τα καινούργια όπλα μαζικής καταστροφής που θα δούμε τα επόμενα χρόνια θα είναι όπλα μεταβολής του κλίματος. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί επίσημες εκθέσεις συμβούλων των Αμερικανών προέδρων (όπως του Μπρεζίνσκι), σύμφωνα με τις οποίες προσπαθούν να επηρεάσουν όχι μόνο το κλίμα αλλά ακόμα και την ανθρώπινα συμπεριφορά.
Από το περιοδικό «ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ» - ένθετο της εφημερίδας ‘Ελεύθερος Τύπος’, τεύχος 25, 23 Σεπτεμβρίου 2010.

See What I'm Saying - trailer

Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών

http://durabond.ca/gdouridas/glossa2.html
Μία εργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου.

Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών », η Αναστασία Γονέου, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη ».

Παράδειγμα:

AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramou r - glamou r, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ' ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και ' λάF ω' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ( ''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ . ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία ( ') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ .

«Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου», την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως κι η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είν` ο στόχος, το νου σου, ε;». «Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει», της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: «Μιλάω για την ηρωίνη γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά»...

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου 1940. Έπειτα από περίπου 53 χρόνια, στις 3 Οκτωβρίου 1993 αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της, λαμβάνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Άνθρωπος ασυμβίβαστος, μέσα από τους οργισμένους στίχους της καταδίκαζε τον πόνο και την αθλιότητα γύρω της.

«Η Κατερίνα ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Τελικά δεν άντεξε και έφυγε... άφησε όμως πίσω τα ποιήματά της που μιλούν ακόμη για εκείνη, με φοβερή δύναμη και άσβηστο πάθος...» σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Ν. Κούνδουρος.

Ήδη από πολύ νεαρή ηλικία, εργάστηκε σε παιδικούς θιάσους και στον κινηματογράφο, κυρίως σε ταινίες της Φίνος Φιλμς. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες («Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο/1959», «Άπονη ζωή/1964», «Δεσποινίς Διευθυντής/1964», «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα/1965», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση/1971» κ.ά.). Πρωταγωνίστησε επίσης στις ταινίες «Το & βαρύ πεπόνι» (Π. Τάσιου, 1977) για την οποία κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «Παραγγελιά» (Π. Τάσιου, 1980 μέρος της ταινίας βασίζεται σε ποιήματά της) και «Όστρια» (Α. Θωμόπουλου, 1984», ταινία για την οποία συνεργάστηκε στο σενάριο. Για την τελευταία έλαβε το Κρατικό Βραβείο Ερμηνείας και μοιράστηκε το Βραβείο Σεναρίου με τον Α. Θωμόπουλο.

Η μεγάλη της αγάπη, όμως, ήταν η ποίηση. «Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής" Μην κλειστό στο δωμάτιο ν' αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν» έγραφε.

Από το γλυκό κοριτσάκι των ελληνικών ταινιών της Φίνος Φιλμς, η Κατερίνα Γώγου μετατρέπεται στην επαναστατική ποιήτρια που αρχίζει να γράφει «για τον εαυτό μου, από αγανάκτηση για το κακό και από αγάπη για τον άνθρωπο και τη ζωή. Αισθανόμουνα μια μουγκαμάρα. Επικοινωνία από πουθενά, από τίποτα. Είχαν πονέσει οι μασέλες μου από το να μη μιλάω. Κι όταν άρχισα να γράφω, νόμισα ότι θα σπάσει το στιλό. Τόσο πάθος είχα γι' αυτά που ήθελα να πω. Δεν ξέρω πώς γράφουν οι άλλοι. Εγώ ζούσα και έγραφα» όπως έλεγε η ίδια σε παλιότερη συνέντευξη της στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Ο πρώην υπουργός Τηλέμαχος Χυτήρης έχει αποκαλέσει την Κατερίνα Γώγου «Μαγιακόφσκι της Πλατείας Εξαρχείων». Σύχναζε στα Εξάρχεια και τασσόταν υπέρ του αντιεξουσιαστικού χώρου με κάθε τρόπο διαμαρτυρίας. Συνελήφθη πολλές φορές, ανακρίθηκε και εξευτελίστηκε. Στις 18/03/1991, έγραψε ένα γράμμα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» με τον τίτλο «Ξεχάσατε τον Πετρόπουλο», στο οποίο εξέφραζε την αλληλεγγύη της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον ποιητή Γιάννη Πετρόπουλο που βρίσκονταν στη φυλακή. Όταν η 17Ν σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς, η Γώγου δέχτηκε τα μεσάνυχτα την επίσκεψη δύο αστυνομικών, που έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της και την πήραν μαζί τους σαν ύποπτη. Ένας αυτόπτης μάρτυρας είχε καταθέσει ότι είδε μια γυναίκα να φεύγει τρέχοντας από τον τόπο του εγκλήματος και η αστυνομία κατέληξε σε κείνη,χωρίς να έχει αποδείξεις ή να μπορέσει εκ των υστέρων να επιβεβαιώσει οποιεσδήποτε υποψίες. Οι σχέσεις της με τις αστυνομικές αρχές ουδέποτε υπήρξε καλή, το 1986 είχε κάνει μάλιστα και μήνυση στον υπουργό Δημόσιας Τάξης επειδή κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης χτυπήθηκε από αστυνομικούς.

«Από τη στιγμή που δεν μας αφήνουν να φτιάξουμε τη ζωή, θα χαλάσουμε αυτό που υπάρχει και θα βγει το καινούργιο μετά» δήλωνε η ίδια.

Θα ξεπουλήσουν και τα βράχια

Το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου, ηλεκτρονικού και μη, συζητά το αν θα επιβληθεί νέο μνημόνιο ή όχι. Ο λόγος που όλοι έχουν επικεντρωθεί στο μνημόνιο είναι γιατί δεν θέλουν να συζητήσουν τις εξελίξεις που συμβαίνουν σε επίπεδο ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτές τις ημέρες. Ο κόσμος δεν πρέπει να ξέρει σε τι βάζει την υπογραφή της η κυβέρνηση. Σε τι καθεστώς καταδικάζουν την Ελλάδα και τον λαό της ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις δικές του προσωπικές φιλοδοξίες και τα κοράκια της πολιτικής και της οικονομίας που έχει μαζέψει γύρω του.

Άλλωστε τι είπε στην εκλεκτή ομήγυρη από κερδοσκόπους επενδυτές, τραπεζίτες, γραφειοκράτες και ό,τι άλλο διαθέτει ο υπόκοσμος της διεθνούς αγοράς στο New York Economist Club (22.9): «Εν ολίγοις μετατρέψαμε την κρίση σε ευκαιρία, προκειμένου να προωθήσουμε τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις ανέβαλλαν επί σειρά ετών, φοβούμενες το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος». Τι σημαίνει αυτό; Ότι για τον πρωθυπουργό και το κόμμα του η κρίση της χώρας δεν ήταν παρά μια ευκαιρία να ξεγελάσει τον κόσμο και να επιβάλει πολιτικές που καθυστερούσαν λόγω κοινωνικής αντίδρασης.

Με άλλα λόγια, ο κ. πρωθυπουργός επαναλαμβάνει ακόμη μια φορά ότι δεν του καίγεται καρφί για την κρίση της χώρας, απλώς είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να κάνει αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει ο κ. Καραμανλής, παλιότερα ο κ. Σημίτης και ακόμη παλιότερα ο κ. Μητσοτάκης λόγω της κοινωνικής και πολιτικής απαξίωσης των κυβερνήσεών τους.

Να συνεχίσει δηλαδή την ίδια καταστροφική πορεία έως ότου ξεπουληθεί μέχρι κι ο τελευταίος βράχος αυτού του έρημου τόπου στους αετονύχηδες από το Κατάρ, το Άμπου Ντάμπι, τα Αραβικά Εμιράτα και όπου αλλού βρεθούν βρόμικες και ύποπτες διασυνδέσεις με διεθνή επενδυτικά κεφάλαια. Έως ότου μετατραπεί η χώρα, ή ό,τι θα έχει μείνει από τη χώρα, σε απόπατο της διεθνούς αγοράς.

Άλλωστε ο κ. Παπανδρέου είναι περαστικός από αυτήν τη χώρα. Του ανατέθηκε να φέρει εις πέρας μια συγκεκριμένη αποστολή και ήδη προετοιμάζει την έξοδό του. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος της πολυήμερης περιοδείας του στις ΗΠΑ. Να ενισχύσει το δικό του προσωπικό προφίλ ως διεθνούς προσωπικότητας που διεκδικεί θέση στο σύστημα της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», που υποστηρίζει τόσο σθεναρά. Με έξοδα του Έλληνα φορολογούμενου ο κ. Παπανδρέου και η κουστωδία του εξάντλησαν κάθε περιθώριο λομπισμού για να πείσουν τα κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ ότι είναι ικανός και διαθέσιμος για μια κορυφαία θέση στον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον ΟΟΣΑ ή την Ε.Ε.

Οι διεθνείς διπλωματικοί κύκλοι έχουν να λένε για τον ξετσίπωτο τρόπο που ο κύκλος του κ. Παπανδρέου, αλλά και ο ίδιος, προσπάθησε να πείσει ότι είναι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν οι ΗΠΑ για τη θέση του γ.γ. του ΟΗΕ ή για κάποια άλλη αντίστοιχη. Στις συναντήσεις που είχαν με επιτελικά στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και κέντρων που παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση της διεθνούς πολιτικής των ΗΠΑ, εκθείαζαν την «εξαίρετη δουλειά» του κ. Παπανδρέου στην Ελλάδα, αλλά και στη Σοσιαλιστική Διεθνή, που με την προεδρία του πέρασε στον απόλυτο έλεγχο της αμερικανικής πολιτικής.

«Business friendly»

Στο περιθώριο αυτής της δραστηριότητάς του ο κ. Παπανδρέου λειτούργησε ως μεσίτης και πλασιέ της χώρας που είναι πρωθυπουργός. «Η αξία της Ελλάδας δεν έχει προσμετρηθεί δεόντως, αλλά έχει υποτιμηθεί. Για τον λόγο αυτόν θεωρώ ότι η επένδυση στην Ελλάδα αποτελεί μεγάλη ευκαιρία» είπε σε συνέντευξή του στον πρόεδρο του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης (21.9).

Με άλλα λόγια, κάλεσε τους διεθνείς επενδυτές να επωφεληθούν από την πολιτική υποτίμησης που ακολουθούν η τρόικα και ο ίδιος. Φτηνά μεροκάματα, φτηνές δουλειές, φτηνά έργα, φτηνή δημόσια περιουσία, φτηνά τα πάντα, πάρε κόσμε! Αυτό ήταν το μήνυμα του πρωθυπουργού. Και γιατί επέλεξε να το εκπέμψει από το βήμα του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης;

Για τρεις βασικούς λόγους:

Πρώτον: Για να δείξει ότι τόσο από την τωρινή του θέση όσο και αύριο, από την όποια θέση του αναθέσουν στο σύστημα της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», είναι και θα παραμείνει business friendly, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ένας από τους ακολούθους του σε στελέχη των αμερικανικών τραπεζών. Δηλαδή φιλικός με τις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και έχουν κάθε λόγο να τον στηρίξουν και να τον προωθήσουν.

Δεύτερον: Επειδή απευθύνεται όχι σε σοβαρούς επενδυτές της διεθνούς αγοράς που σκέφτονται μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην παραγωγή, αλλά σε επενδυτές - λαμόγια που έχουν κύριο στόχο το βραχυπρόθεσμο κέρδος μέσα από το χρηματιστήριο. Πρόκειται για επενδυτικά κεφάλαια που δεν επενδύουν με σκοπό την ανάπτυξη μιας αγοράς, αλλά κερδοσκοπούν με ιδιωτικοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων κρατών, με έτοιμες στημένες επιχειρήσεις, με ακίνητα και γη.

Στόχος τους είναι να προσθέσουν πολύ γρήγορα στη χρηματιστική αξία της όλης επένδυσης έτσι ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν από τη μεταπώλησή της αφήνοντας πίσω ερείπια. Τέτοιο επενδυτικό κεφάλαιο είναι και του Κατάρ, το οποίο, εκτός όλων των άλλων, αποτελεί καταφύγιο και για το διεθνές πολιτικό χρήμα. Όπως άλλωστε και τα άλλα αραβικά επενδυτικά κεφάλαια. Γι’ αυτό και οι δικοί μας πολιτικοί, ιδίως της σημερινής κυβέρνησης, έλκονται τόσο πολύ από τη χερσόνησο της Αραβίας.

Τρίτον: Για να πείσει τις μεγάλες αμερικανικές τράπεζες, ειδικά τις επενδυτικές, όπως την Goldman Sachs, τη Morgan Stanley κ.ά., ότι παραμένουν κυρίαρχες στη διαμεσολάβηση του ελληνικού δημόσιου χρέους και της επαπειλούμενης αναδιάρθρωσής του σύμφωνα με τις απαιτήσεις των πιο κερδοσκοπικών κεφαλαίων διεθνώς. Κεφάλαια που συνιστούν μερικούς από τους βασικούς και πιο προσοδοφόρους πελάτες αυτών των αμερικανικών επενδυτικών τραπεζών.

Οικονομική διακυβέρνηση

Πριν μεταβεί ο κ. Παπανδρέου στις ΗΠΑ για να «κυνηγήσει το όνειρό του», πέρασε από τις Βρυξέλλες για να παρακολουθήσει την άτυπη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (16.9) προκειμένου να δώσει λευκή επιταγή στην Κομισιόν και στην ΕΚΤ για να μετατρέψουν την ευρωζώνη, αλλά και ευρύτερα την Ε.Ε., σε γκέτο, σε γερμανογαλλικό Νταχάου, έτσι ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση του ευρώ. Να οικοδομηθεί δηλαδή αυτό που χαριτωμένα ονομάζεται «ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση».

Ποιο είναι το βασικό νόημα αυτής της «ευρωπαϊκής διακυβέρνησης»; Μας το ξεκαθάρισε ο Μπαρόζο: «Μέχρι τώρα, η αγορά μας ήταν αλληλεξαρτώμενη, αλλά η επίβλεψη ήταν καθαρά εθνική. Από το 2011 και μετά η Ευρώπη θα είναι η πρώτη περιοχή στον κόσμο που θα έχει εγκαταστήσει έναν εκπληκτικό μηχανισμό εποπτείας σύμφωνο με τις προκλήσεις του μέλλοντος» (23.9, Council on Foreign Relations).

Τι προβλέπει αυτός ο «εκπληκτικός μηχανισμός εποπτείας»; Καταργεί το δικαίωμα της αυτοτελούς σύνταξης του προϋπολογισμού σε κάθε κράτος - μέλος. Για να συνταχθεί ο προϋπολογισμός μιας κυβέρνησης και να προωθηθεί στο εθνικό Κοινοβούλιο, θα πρέπει πρώτα να περάσει ένα εξάμηνο συνεννοήσεων και προσαρμογών στις υποδείξεις και εντολές των οργάνων της Ένωσης.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι για το τι μισθό ή σύνταξη θα πάρει ο Έλληνας πολίτης, τι έργα είναι σκόπιμο να γίνουν στην ελληνική περιφέρεια, τι δαπάνες πρέπει να καλύψουν τις κοινωνικές ανάγκες Υγείας, Παιδείας, τι φόροι και ποιους θα βαρύνουν κ.ο.κ., θα αποφασίζουν κάποιοι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη με την πολύ γνωστή κοινωνική ευαισθησία που τους διακρίνει.

Τι θα γίνει όμως αν ένα κράτος δεν συμμορφωθεί με τις άνωθεν εντολές; Τι θα γίνει αν ένα εθνικό Κοινοβούλιο απορρίψει τον εγκεκριμένο άνωθεν προϋπολογισμό και απαιτήσει νέο προϋπολογισμό με βάση τις εθνικές ανάγκες; Τότε αρχίζουν οι κυρώσεις. Στις 23.9 ο αρμόδιος επίτροπος Όλι Ρεν παρουσίασε τις τελευταίες προτάσεις του για τις κυρώσεις, που περιλαμβάνουν ένα πρόστιμο ίσο με το 0,2% του ΑΕΠ, με τη μορφή της άμεσης καταβολής, που υποτίθεται ότι θα επιστραφεί άμα το κράτος συμμορφωθεί.

Μόνο η άρνηση ενός κράτους – κυβέρνησης ή εθνικού Κοινοβουλίου, τους είναι αδιάφορο – να υπακούσει στις υποδείξεις των οργάνων της Ένωσης μπορεί να επισύρει πρόστιμο ίσο με το 0,1% του ΑΕΠ, που πρέπει να καταβληθεί αμέσως.

Φυσικά οι κυρώσεις δεν σταματούν στα πρόστιμα. Θα υπάρχει και μια σειρά θεσμικών κυρώσεων, που αφορούν τη θέση του κράτους στην Ένωση, τις χρηματοδοτήσεις προς αυτό κ.λπ., οι οποίες συζητιούνται και αποφασίζονται πίσω από κλειστές πόρτες. Όλες οι κυρώσεις αυτές, πρόστιμα και θεσμικού χαρακτήρα, θα είναι αυτόματες, δηλαδή χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους («Financial Times Deutschland», 24.9).

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πρακτικά ότι καταργείται κάθε έννοια εσωτερικής έννομης τάξης για το κράτος - μέλος της Ένωσης. Οι λαοί τίθενται επισήμως υπό κηδεμονία από μια υπερκρατική, υπερεθνική εξουσία, που δεν έχει καμιά βάση νομιμοποίησης, αλλά και δεν λογοδοτεί πουθενά και σε κανέναν.

Ο... Ευρωπαίος Γκέμπελς

Από 1.1.2011, όταν επισήμως αναμένεται να ισχύσει το νέο καθεστώς, είτε εκλέγονται κυβερνήσεις και Κοινοβούλια είτε διορίζονται απευθείας από τα όργανα της Ένωσης, θα είναι το ίδιο και το αυτό. Δεν θα έχει καμιά διαφορά επί της ουσίας. Κι αν νομίζατε ότι ήταν πολύ δύσκολο μέχρι σήμερα να στείλετε με την ψήφο σας ή με την αντίδρασή σας κάποιο μήνυμα στην εξουσία, τώρα γίνεται αδύνατο.

Κι όλα αυτά προς τι; Μα για να προστατευθούν το ευρώ και οι τράπεζες. Από 1.1.2011 και στο διηνεκές, όποια χώρα τολμήσει να παραβεί τις άνωθεν υποδείξεις ή βρεθεί με υπερβολικό έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό, στο ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών, στο ύψος του δημόσιου χρέους, κ.λπ., θα αντιμετωπίζει ένα μπαράζ εξοντωτικών κυρώσεων προκειμένου, υποτίθεται, να ξαναμπεί στον ίσιο δρόμο.

Η όλη φιλοσοφία αυτής της «οικονομικής διακυβέρνησης» μας γυρίζει άμεσα και πρακτικά πίσω στον μεσαίωνα. Όχι μόνο οι κρίσεις αποδίδονται ως αμαρτήματα, ως παραστρατήματα από τον ίσιο δρόμο, από την ορθή πίστη, σύμφωνα με τον φονταμενταλισμό των κυρίαρχων κύκλων της Ένωσης – κατά το πρότυπο του καθολικισμού και του παπισμού στον μεσαίωνα –, αλλά ποινικοποιούνται επιλογές και πράξεις ολόκληρων κρατών και λαών, χωρίς καν το δικαίωμα της προσφυγής.

Η εξέλιξη αυτή είναι τόσο απόκοσμη και τρομακτική ώστε σπρώχνει τον παλιό οικονομικό φιλελευθερισμό σε μια νέου τύπου ολοκληρωτική λογική, που παλιά χαρακτήριζε μόνο τον φασισμό.

Η λογική που θέλει να διορθώσει τις ατέλειες ή τα λάθη της αγοράς με κανόνες και κυρώσεις, αποτελεί μια ιδιότυπη νέα εκδοχή του παλιού οικονομικού δόγματος του χιτλερισμού για την «ένωση της Ευρώπης». Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Γκέμπελς το 1940 είχε πει ότι μια Ευρώπη μπορεί να ενωθεί μόνο όταν η κυρίαρχη δύναμη θα καθορίζει τη στρατιωτική, οικονομική, νομισματική και εξωτερική πολιτική:

«Σ’ αυτούς τους τέσσερις τομείς η κυρίαρχη δύναμη πρέπει να φέρει το βάρος της κύριας ευθύνης για ολόκληρη την Ευρώπη. Τα μικρότερα κράτη πρέπει να τεθούν υπό την κηδεμονία των ηγετικών δυνάμεων, ειδικότερα σ’ αυτές τις τέσσερεις σφαίρες της πολιτικής ζωής, τόσο για το καλό το δικό τους, όσο και για το καλό της Ευρώπης ως σύνολο» («World Survey», November, 1941, σελ. 18-19).

Σήμερα συμβαίνει αυτό ακριβώς που απέτυχε να επιβάλει η χιτλερική Γερμανία. Με μια μόνο διαφορά. Αυτήν τη φορά επιχειρείται να οικοδομηθεί στο επίπεδο ολόκληρης της Ευρώπης, όχι με τις ορδές της Βέρμαχτ και των Ες-Ες, αλλά με την επέλαση των γραφειοκρατών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ. Οι μεγάλες τράπεζες και οι αγορές είναι σήμερα η «κυρίαρχη δύναμη», για την οποία μιλούσε παλιά ο Γκέμπελς.

Μνημόνιο επ’ άπειρον

Αν ισχύσει αυτό το καθεστώς από 1.1.2011, τότε τι ανάγκη έχει η τρόικα το μνημόνιο για την Ελλάδα; Τι θα εμποδίσει την επιβολή της πολιτικής του μνημονίου εσαεί, για πάντα, στο διηνεκές, δίχως καμία επίσημη λήξη, από τη στιγμή που η χώρα θα υποταχθεί στο νέο καθεστώς επιτήρησης και κηδεμονίας;

Τίποτε απολύτως. Γι’ αυτό και το έχουμε ξαναπεί: μην εκπλαγείτε αν δείτε τον κ. Παπανδρέου, την κυβέρνησή του, αλλά και την τρόικα να αποκηρύσσουν το μνημόνιο. Άλλωστε η ίδια η ύπαρξη του μνημονίου ήταν εξαρχής ένα προσωρινό, μεταβατικό μέτρο, μέχρις ότου η Ε.Ε. και τα όργανά της βρουν τον τρόπο και τον μηχανισμό για τη μόνιμη διαχείριση τέτοιων κρίσεων. Ο μηχανισμός αυτός ήδη τίθεται σε κίνηση και είναι πολύ πιθανό σύντομα να κάνει την επιβολή του μνημονίου περιττή.

Αυτό θα τους απαλλάξει κι από ένα σοβαρό βάσανο. Το μνημόνιο ήταν και παραμένει μια εντελώς αυθαίρετη κατάργηση της εσωτερικής έννομης τάξης της χώρας, όπως αυτή προκύπτει από το Σύνταγμά της και τους νόμους της. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να προσβληθεί η νομιμότητά του σε όλα τα επίπεδα. Όμως η μετάβαση στο νέο καθεστώς εποπτείας, ελέγχου και κηδεμονίας που προωθείται, ανάγει το όλο ζήτημα στη σχέση της χώρας μας με την ευρωζώνη και την Ε.Ε., υπέρ της οποίας συνταγματικά έχουμε εκχωρήσει εθνική κυριαρχία. Κι έτσι μια αυθαίρετη, αντισυνταγματική και παράνομη συμφωνία μνημονίου μετατρέπεται σε υποχρεωτικό καθεστώς για τη χώρα μέσα από την ευρωζώνη και την Ε.Ε.

Γι’ αυτό και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης επιμένουν να επεκτείνουν το καθεστώς αυτό και έξω από τα όρια της ευρωζώνης. Να αγκαλιάσει δηλαδή το σύνολο των χωρών της Ε.Ε. Γιατί; Μα για να μπορούν με ελεγχόμενο τρόπο να πτωχεύουν μια χώρα, να τη θέτουν υπό αυστηρή επιτήρηση και κηδεμονία εκτός ευρώ, αλλά εντός Ε.Ε., και με τη βοήθεια του ΔΝΤ να την υποτιμούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να δημιουργηθεί μια νέα ισορροπία με το κοινό νόμισμα για να μπορεί να επανέλθει στην ευρωζώνη.

Αυτόν τον μηχανισμό αναλύει ο Ζαν Πισανί-Φερί, πρώην σύμβουλος του Μιτεράν και επικεφαλής ενός από τα πιο κοντινά στην Κομισιόν ιδρύματα, το Bruegel, τον οποίο ονομάζει «ευρωπαϊκό μηχανισμό αναδιάρθρωσης χρέους» (Esharp, July-August, 2010), πράγμα που επιβεβαιώνει και η «Wall Street Journal» (24.9) σε ένα εκτενές ρεπορτάζ για το παρασκήνιο της δημιουργίας των «μηχανισμών στήριξης» στην ευρωζώνη.

Με τη σειρά του ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Σάιμον Τζόνσον προτείνει αναδιάρθρωση του χρέους με ευρωομόλογα τύπου Brady (Project Syndicate, 15.9). Σαν εκείνα δηλαδή που χρησιμοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 για να αναδιαρθρώσουν το χρέος της Λατινικής Αμερικής και οδήγησαν ύστερα από μια κόλαση ολόκληρης δεκαετίας στις χρεοκοπίες της Αργεντινής και άλλων κρατών της περιοχής.

Άρθρο του Δημήτρη Καζάκη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ποντίκι, 30/09/2010

Η Απρόκλητη σφαγή και το καζάνι που βράζει

Σε αντίθεση με τις προεκλογικές εξαγγελίες της νυν κυβέρνησης που υιοθετούσαν πλήρως την ατζέντα του αναπηρικού κινήματος και εμμέσως, πλην σαφώς προανέγγελαν βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων με αναπηρία, τα κυβερνητικά πεπραγμένα εσήμαναν την απαρχή της ΣΦΑΓΗΣ των όποιων κατακτήσεων και δικαιωμάτων των Ελλήνων Αναπήρων.. Οι μεγάλες κουβέντες και οι ανέξοδες υποσχέσεις δεν μπορούν επ'ουδενί να συγκαλύψουν την πραγματικότητα, η οποία εξελίσσεται σε αβίωτη για τη συντριπτική πλειοψηφία των ΑμεΑ, εξαιτίας της απρόκλητης μείωσης των ήδη πενιχρών εισοδημάτων τους.

Ελάχιστη αξία έχουν οι λεπτομέρειες για τα πώς και τα γιατί της μείωσης του εισοδήματος των ανθρώπων με αναπηρία που οδηγεί μεγάλα κόμματια του χώρου σε συνθήκες οικονομικής (άρα και κοινωνικής) εξαθλίωσης. Δεν χρειάζεται να γράψουμε λεπτομέρειες για πράγματα που οι άνθρωποι ζουν καθημερινά και νιώθουν στο πετσί τους. Αυτό που χρειάζεται πολλές φορές να επαναληφθεί είναι οτι οι άνθρωποι με αναπηρία εξαπατήθηκαν βάναυσα από τη σημερινή κυβέρνηση. Και χρειάζεται πολλές φορές να επαναληφθεί ώστε να μην ξεχαστεί με το διάβα του χρόνου. Διότι ας μήν γελιόμαστε, η ιστορία της χώρας μας έχει αποδείξει ότι ακόμα και οι μεγαλύτερες απάτες/ή ψέυδη όσο εύκολα εκτελούνται άλλο τόσο εύκολα ξεχνιούνται και συγχωρούνται. Νομιμοποιώντας την κάθε εξουσία να πορεύεται αυτάρεσκη, βέβαιη οτι αργά ή γρήγορα το "σφάξε με αγά μου να αγιάσω", θα χαρακτηρίσει την στάση έναντι της των "σφαγμένων".

Ειδικά στις μέρες μας, οι νεόκοποι ομοτράπεζοι του ΔΝΤ κυβερνώντες μοιάζουν τόσο βέβαιοι ότι το "σφάξε με αγά μου να αγιάσω", θα επικρατήσει και θα τους καθαγιάσει στην πορεία του χρόνου, που με περίσσεια προκλητικότητα το δηλώνουν ήδη δημόσια. Σφάζουν δικαιώματα και κατακτήσεις για το "καλό" της κοινωνίας, δεν διστάζουν διόλου να το διατυπώσουν ανερυθρίαστα. Ειδικότερα σε ότι αφορά την "σφαγή" των Αναπήρων, που έχει ώς θύματα μισό και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους, έχουν ήδη αρχίσει να την παρουσιάζουν ως...κάθαρση, επαναλαμβάνοντας τα χρόνια κλισέ περί αναπήρων- μαιμούδων, εξυγίανσης κοκ...

Προφανώς νομίζουν εσφαλμένα ότι έναντί τους θα επικρατήσει φόβος και σιωπή. Δεν δείχνουν στο παραμικρό να αντιλαμβάνονται ότι εάν ο ελληνικός πληθυσμός βρίσκεται στα όριά του, για τους ανθρώπους με αναπηρία που επι χρόνια βιώνουν μεγάλα ελλείμματα κοινωνικής πολιτικής τούτο ισχύει στο πολλαπλάσιο. Οσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς τον χώρο των ΑμεΑ νιώθουν ότι είναι καζάνι που "βράζει", η δε έκρηξή του θα εκπλήξει πολλούς και πολύ, ιδιάιτερα σύντομα

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ
Δημοσιογράφος

Disabled Greeks face daily challenges getting around

Π.Φ.Σ.: Το Φαρμακείο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κλειστό επάγγελμα

Είναι άσχημο να αναφέρομαι σε τέτοια θέματα στη ντάλα του καλοκαιριού αλλά πρώτον επειδή αφορά τον κλάδο του επαγγέλματός μου και δεύτερον επειδή κοινωνικοπολιτικά το καλοκαίρι αυτό είναι πιό καυτό από ποτέ, παραθέτω την ανακοίνωση του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) περί του "Κλειστού" επαγγέλματος των φαρμακοποιών, όπως το διάβασα από το περιοδικό "Φαρμακευτικός Κόσμος"

Με αφορμή δημοσιεύματα στον τύπο, σχετικά με τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» και αναφορές στα φαρμακεία, ως ένα από τα κλειστά επαγγέλματα, ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (Π.Φ.Σ.) ενημερώνει για τα εξής:

Τα φαρμακεία δεν αποτελούν κλειστό επάγγελμα.

Ως κλειστά επαγγέλματα ορίζονται εκείνα για τα οποία υπάρχει σε εθνικό επίπεδο συγκεκριμένος αριθμός αδειών, χωρίς δυνατότητα για όσους επιθυμούν να τα ασκήσουν να λάβουν τη σχετική άδεια. Αντίθετα, για τα φαρμακεία δεν υφίσταται τέτοιος περιορισμός. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει χιλιάδες νέων φαρμακείων.

Ένας νέος πτυχιούχος φαρμακοποιός μπορεί να ανοίξει φαρμακείο όποτε θέλει. Σε ό,τι αφορά την επιλογή της περιοχής όπου θα ανοίξει φαρμακείο, υπόκειται στον προγραμματισμό της Πολιτείας, που στοχεύει τα νέα φαρμακεία να ιδρύονται στην περιφέρεια, αποτρέποντας τη συγκέντρωση φαρμακείων στα μεγάλα αστικά κέντρα, προς όφελος της υπαίθρου. Αποτέλεσμα αυτού του προγραμματισμού είναι το 80% των φαρμακείων την τελευταία χρονιά να ανοίξουν σε μικρούς δήμους ή κοινότητες με πληθυσμό 500-1.000 κατοίκων, που υπό άλλες συνθήκες ουδέποτε θα είχαν φαρμακείο. Όπως ουδέποτε θα είχαν φαρμακείο νησιά όπως το Καστελόριζο ή οι Λειψοί.

Το φαρμακείο δεν αποτελεί μονόδρομο για το νέο φαρμακοποιό.

Μπορεί να εργαστεί αμέσως και χωρίς περιορισμούς, στη φαρμακοβιομηχανία και γενικά στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, στις φαρμακαποθήκες, στα νοσοκομεία, στις ιδιωτικές κλινικές, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις διευθύνσεις υγείας των Νομαρχιών κ.λπ. Μπορεί επίσης να διαδεχθεί ένα συνταξιοδοτούμενο φαρμακοποιό. Ας σημειωθεί ότι οι φαρμακοποιοί πλέον συνταξιοδοτούνται υποχρεωτικά στην ηλικία των 70 ετών. Όπως επιβεβαιώνεται και από τον ΟΑΕΔ, στο χώρο των φαρμακοποιών δεν υπάρχει ανεργία. Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη υπερκορεσμός φαρμακείων.

Όπως είναι γνωστό σε οποιονδήποτε κάτοικο αυτής της χώρας. Διαθέτουμε ένα φαρμακείο ανά 950 κατοίκους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει ένα φαρμακείο ανά 5.000 - 10.000 κατοίκους. Ενδεικτικά, στο Νομό Θεσσαλονίκης υπάρχουν τόσα φαρμακεία (1.250) όσα υπάρχουν σε ολόκληρη την Αυστρία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την κοινοτική οδηγία 123/2006 περί κλειστών επαγγελμάτων, εξαιρεί ρητά και σαφώς τα φαρμακεία από την κατηγορία αυτή.

Επιπρόσθετα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με πρόσφατη απόφασή του καθόρισε ότι τα γεωγραφικά και δημογραφικά κριτήρια στην ίδρυση των φαρμακείων είναι συμβατά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, συντείνουν σε μια ομοιόμορφη κατανομή των φαρμακείων ανά την επικράτεια και εξασφαλίζουν στους πολίτες φαρμακευτικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.

Σήμερα στην Ελλάδα εφαρμόζεται η κοινοτική νομοθεσία που αφορά στις φαρμακευτικές υπηρεσίες, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.

Το Φαρμακείο δεν είναι κλειστό επάγγελμα.

Οι φαρμακοποιοί είναι λειτουργοί της δημόσιας υγείας. Θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Έλληνα πολίτη, καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο και στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, ενώ θα βρεθούν κοντά στην Πολιτεία για όσα μέτρα αποσκοπούν στη βελτίωση της παρεχόμενης φαρμακευτικής περίθαλψης.

Μια μέρα καθαρός

Τον χάζευα ενώ με πλησίαζε. Κομψότατος όπως πάντα, με το Hermes γιλέκο του και τα μανικετόκουμπα, να μοσχοβολάει τη γνώριμη κολόνια του. Φιληθήκαμε στην είσοδο ενός νεοκλασικού σπιτιού στα Πετράλωνα. Δημοφώντος και Υπερίωνος 1. Τόπος συγκέντρωσης των ΝΑ (Ναρκομανείς Ανώνυμοι). «Ένα νεοκλασικό σπίτι έχουμε πάλι για φόντο» του είπα και του χάιδεψα την πλάτη… Όπως πριν από 20 χρόνια. Στην αρχή σχεδόν της γνωριμίας μας… Σ΄ένα νεοκλασικό στο κέντρο της Αθήνας. Μόνο, που οι συνθήκες τότε, ήταν πολύ διαφορετικές.

Ο Βασίλης ήταν ναρκομανής. Τελειωμένος! Τον είχαν συλλάβει, πέρασε την ξεφτίλα του κρατητηρίου και όλα τα σχετικά και ενώ ήταν μέσα στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας πήδηξε από τον 3 όροφο. Μόλις το έμαθα, έσπευσα να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο, με την ευκολία του ανθρώπου που είναι εκτός κυκλώματος και δεν έχει τίποτα να φοβηθεί . Θυμάμαι τον αστυνόμο έξω από την πόρτα του δωματίου του, τη λέξη «κρατούμενος» να ηχεί παράταιρα, την έκπληξη του Βασίλη για την επίσκεψη, την ντροπή, το αδιέξοδο στο βλέμμα του… Γιατί πήγα; Μόλις μια εβδομάδα μετρούσε η γνωριμία μας… «Δεν πιστεύω στους κεραυνοβόλους έρωτες αλλά στις κεραυνοβόλες φιλίες» μου είχε πει κάποτε ο Γιώργος Παπαστεφάνου σε μια συνέντευξη. Μάλλον είχε δίκιο. Η επόμενη σκηνή παίχτηκε στο σπίτι του, οδός Ασκληπιού. Ο Βασίλης μέσα στον απόλυτο γύψο, καθώς είχε σπάσει ότι διέθετε σε κόκαλο και η μάνα του όρθια στο πλάι του με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος. Γλυκιά, πονεμένη Παναγία σε Βυζαντινή εικόνα…Τα παντζούρια κλειστά, ψωφόκρυο, μια σόμπα σβηστή στην άκρη. Ο Βασίλης μας σύστησε και ίσως για να «σκουντήσουμε» τη στιγμή, εκείνη έτριψε τις παλάμες της και είπε «σαν να ζέστανε λίγο το σπίτι!» . Μετά κοντοστάθηκε, χαμογέλασε και συμπλήρωσε «είναι που μπήκαν άνθρωποι».

Έναντι μελλοντικών κερδών
Παρά τις περιπέτειες… Αν κλείσω τα μάτια μου και μου πεις το όνομα «Βασίλης» θα έρθει αμέσως στο μυαλό μου η λέξη «εκλεκτός». Και μαστουρωμένος κομψός πάλι ήτανε. Η μάνα του καθαρίστρια αλλά εκείνος λόρδος. Όχι από ψώνιο αλλά από έμφυτη αγάπη για το ωραίο (για το οποίο μάλιστα ξόδευε «έναντι μελλοντικών κερδών»). Κάποτε ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, σε μια συνέντευξή του είπε «έλεγα στους βασανιστές μου ανακρίνετέ με, βασανίστε με, σκοτώστε με αλλά στον πληθυντικό». Αχ βρε Βασίλη …Πώς σου πάει αυτή η φράση …Ο Βασίλης ήταν εκλεκτός εκ γενετής .

Μετά χαθήκαμε αλλά πάντα ενδιαφερόμουν να μαθαίνω νέα του. Όλα έδειχναν ότι ο Βασίλης ήταν μια χαρά… Καθαρός! Την είχε σκαπουλάρει… Μάλλον όχι απλώς σκαπουλάρει… Είχε ανθίσει! Δούλευε, έβγαζε χρήματα, πλήρωνε τις υποχρεώσεις που είχε δημιουργήσει (δεδομένου ότι το -έναντι μελλοντικών κερδών- , είχε μετατραπεί σε βαρβάτα χρέη), έχαιρε απόλυτου σεβασμού και αναγνώρισης στο επαγγελματικό του χώρο, έδρεπε δάφνες…Σωστό παράδειγμα! Όποτε τον συναντούσα τον ξεμάτιαζα στα κρυφά όπως συνηθίζουν οι ελληνίδες μαμάδες. Τα πράγματα στο μυαλό μου ήταν απλά… Ο Βασίλης ήταν κάποτε ναρκομανής, τα κατάφερε και είναι καθαρός. Πανεύκολα και απλούστατα… Έρμη απονήρευτη Ρέα! Μέχρι που κάποια στιγμή, διαπίστωσα ότι ο Βασίλης, αν και χρόνια «καθαρός» συνέχιζε να επισκέπτεται ανελλιπώς την ομάδα των Ν.Α Ναρκομανείς Ανώνυμοι γιατί όπως μου εξήγησε «ποτέ δεν δικαιούσαι να πεις ότι ξεμπέρδεψες με τα ναρκωτικά». Άρχισα λοιπόν να τον ρωτάω περισσότερα για το πρόγραμμα των ΝΑ και τα βήματα της σωτηρίας του.. Και όταν τον παρακάλεσα να παρακολουθήσω μια συνάντησή τους δέχτηκε πρόθυμα να με βοηθήσει να «εισχωρήσω».

Πρώτο βήμα
Ήταν Δευτέρα. Ανοιχτές οι πόρτες των ΝΑ για το κοινό. Ο καιρός ανοιξιάτικος, τα παράθυρα του νεοκλασικού ορθάνοιχτα. Ένας ένας μαζεύονταν. Νέοι άνθρωποι οι περισσότεροι ή μάλλον απίστευτα νέοι …Γαμώτο! Αγκαλιάζονταν μεταξύ τους. Όλοι με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Σφιχτοδεμένα και τραμπαλίζοντας μερικά δευτερόλεπτα ο ένας πάνω στο βάρος του άλλου. Η ζωή τους έτσι κι αλλιώς μια τραμπάλα. Μια πάνω, μια κάτω… Βοήθα Θεέ μου να ισορροπήσει! Καθώς στην αρχή, από αμηχανία, δυσκολεύομαι να τους κοιτάξω στα μάτια μελετάω τα παπούτσια τους… Μεγάλος καταδότης της κοινωνικής τάξης του ανθρώπου. Διαπιστώνω αυτόματα ότι σ΄ αυτό το χώρο χωράνε οι πάντες! Μια κοινωνία που συμβιώνει πέρα από οικονομικές ή κοινωνικές ή φυλετικές διαφορές. Περίεργα «υγιής» … (Ακούγεται αστείο αλλά σε αυτό τον χώρο θα ζήσω περισσότερες στιγμές υγείας απ΄ότι στον απ΄έξω) . Και μετά το βλέμμα ανεβαίνει διστακτικά στα μάτια. Στον καθρέφτη της ψυχής …Άλλα γελαστά , άλλα πονεμένα , άλλα θολά, μερικά μαστουρωμένα, πολλά γαλήνια, πολλά αγριεμένα. Γιατί ματάκια μου; Μόνο που τα «γιατί» δε σώζουν…

Η αίθουσα γεμάτη, η ώρα 8.00 και η συνάντηση αρχίζει με μια συγκεκριμένη ιεροτελεστία. Σεβόμενη απόλυτα την ανωνυμία τους αλλά και εκτιμώντας τον αγώνα που κάνουν, για τις ανάγκες αυτής της παρουσίασης θα αναφέρομαι στους ομιλητές με νούμερα. Ο 1 παίρνει το λόγο «Είμαι ο 1 και είμαι ναρκομανής. Αρχίζοντας θα κάνουμε ενός λεπτού σιγή για τον ναρκομανή που υποφέρει και αυτόν που έχει πεθάνει» .

Μετά κάποιος άλλος θα διαβάσει αποσπάσματα από το Λευκό Βιβλιαράκι που γι΄αυτούς είναι ευαγγέλιο. « Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε ποιος είναι ναρκομανής. Ξέρουμε. Ζούσαμε για να παίρνουμε και παίρναμε για να ζούμε. Το ΝΑ είναι μια μη κερδοσκοπική αδελφότητα. Είμαστε ναρκομανείς σε ανάρρωση που συναντιόμαστε τακτικά για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο να μείνουμε καθαροί. Είναι ένα πρόγραμμα πλήρους αποχής από τα ναρκωτικά. Δεν συνδεόμαστε με κανέναν άλλο οργανισμό, δεν έχουμε έξοδα εγγραφής, εγγυήσεις να υπογράψουμε ή υποσχέσεις να δώσουμε σε κανένα. Ο νεοφερμένος είναι το σπουδαιότερο πρόσωπο σε οποιαδήποτε συγκέντρωση.

Έχουμε μάθει από την ομαδική μας εμπειρία ότι αυτοί που συνεχίζουν να έρχονται τακτικά στις συγκεντρώσεις μένουν καθαροί. Είμαστε εδώ γιατί βλάψαμε πολλούς ανθρώπους αλλά περισσότερο απ΄ όλους βλάψαμε τον εαυτό μας . Εάν είσαι σαν κι εμάς, ξέρεις ότι ένα είναι πάρα πολύ και χίλια δεν είναι ποτέ αρκετά. Το σκεπτικό ότι το αλκοόλ δεν είναι ναρκωτικό έχει οδηγήσει πολλούς σε υποτροπή . Οι ΝΑ νοιώθουμε ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την αρρώστια του εθισμού είναι ρεαλιστικός και πρακτικός γιατί η θεραπευτική αξία ενός ναρκομανή που βοηθάει έναν άλλο ναρκομανή δεν έχει παράλληλο» . Μετά κάποιος θα διαβάσει τον δωδεκάλογο των ΝΑ ή αλλιώς τα 12 βήματα όπως τα λένε τρυφερά . Ας αναφέρουμε το πρώτο που είναι πολύ σημαντικό « Παραδεχτήκαμε ότι είμαστε ανίσχυροι ως προς τον εθισμό μας και η ζωή μας είχε γίνει ακυβέρνητη».

Και μετά άρχισαν οι εκμυστηρεύσεις, οι μονόλογοι… Τι μονόλογοι!

-Είμαι ο 3 και είμαι ναρκομανής. Στη ζωή μου είχα πολλούς τρόπους «να βολευτώ» αλλά κάποτε τελείωσαν κι αυτοί κι έμεινα ακυβέρνητος πολλά χρόνια. Ήμουν συνέχεια δυστυχισμένος και ψεύτης. Επιβίωνα πιασμένος από τα ελαττώματά μου. Κι όταν καθάριζα, γιατί έχω περάσει από πολλά στάδια, ήταν πάλι χειρότερα από κόλαση γιατί πώς να το πω… Δεν άντεχα να είμαι μέσα στα παντελόνια που φορούσα. Κι έλεγα κατά διαστήματα «άντε ένα τσιγαράκι, δεν πειράζει» και μετά έπινα τον κ*λο μου. Δεν είχα δουλέψει δηλαδή με τον εαυτό μου. 34 χρόνια πιανόμουν από τ΄αρ*ίδια μου για να δικαιολογήσω την ύπαρξή μου. Την υποτροπή δεν την εύχομαι ούτε στον εχθρό μου. Μετά το τελευταίο γαμ*σι λοιπόν , αποφάσισα να δουλέψω αυτό το πρώτο βήμα. Τώρα πια, για πρώτη φορά είμαι αυτοσυντήρητος. Μπορώ και αντέχω. Μου πήρε πολλά χρόνια. Τελικά είναι μια διαδικασία ωρίμανσης. Ξέρω πια σε τι είμαι ανίσχυρος και τ΄ αποφεύγω»

-Είμαι ο 4 και είμαι ναρκομανής. 1 μήνα από υποτροπή μετά από 9 χρόνια καθαρός. Όσο θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια πιστεύω ότι ήμουν ναρκομανής πριν γίνω. Έκλεβα λεφτά από τους γονείς μου, τσακωνόμουν. Λειτουργούσα με θυμό που έκρυβε θλίψη. Τα ναρκωτικά λοιπόν στην αρχή ήταν φάρμακο. 8 χρόνια πρέζα, 11 με ναρκωτικά. Μέχρι που χτύπησα πάτο. Πήγα για αποτοξίνωση και εκεί στη κλινική έμαθα για τους ΝΑ. Άρχισα να πηγαίνω στην ομάδα αλλά συγχρόνως δεν ήμουν καλά. Φοβόμουν και τον ίσκιο μου. Άρχισα και ψυχοθεραπεία. Άρχισα να τα βρίσκω με τον εαυτό μου. Μάλιστα σπούδασα και ψυχολογία και ήμουν άριστος φοιτητής. Για 9 χρόνια καθαρός. Αλλά μετά ξέκοψα από την ομάδα. Πίστεψα ότι ήμουν Ο.Κ. Ξέκοψα από το κοπάδι …Άρχισα με αλκοόλ για δήθεν κοινωνική προσέγγιση. Άρχισα να γίνομαι αυτοκαταστροφικός. Μετά πήγα στην Ομόνοια και άρχισα περιστασιακή χρήση. Τότε κατάλαβα… Δεν ήθελα να χαλάσω ότι είχα κάνει, ότι είχα καταφέρει. Έσκυψα το κεφάλι κάτω και ήρθα. Αισθάνομαι ότι ανήκω εδώ. Είμαι πια 1μιση μήνα καθαρός. Άρχισε πάλι η επικοινωνία με τον εαυτό μου. Το πρώτο βήμα. Το είναι τελικά η βάση.

- Είμαι ο 5 και είμαι ναρκομανής. Είμαι καθαρός 1 χρόνο αλλά έχω ξεκινήσει μια εξάρτηση πια από τον τζόγο. Γιατί ρε γαμώτο; Δε μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει Θυμώνω με τον εαυτό μου. Γιατί ρε πούστη μου να είμαι τόσο ανίσχυρος; Κόβω τον τζόγο, αρχίζω με γυναίκες. Επί πληρωμή, δε γουστάρω δεσμεύσεις και τέτοια. Δεν θέλω αγάπες. Αλλά αν είναι όντως, αυτό που θέλω, γιατί δεν νιώθω καλά; Τι μου φταίει; Θα το βρω! Δε θέλω να μιλήσω άλλο.

- Είμαι ο 6 και είμαι ναρκομανής. 5 μήνες καθαρός. Σήμερα μου μίλησε μια γυναίκα γλυκά και είναι όλη η μέρα μου ωραία. Αλλά γαμώτο μου, μπορεί να κυλάει η μέρα επειδή μου μίλησε μια γυναίκα; Δε στηρίζομαι ακόμα στα πόδια μου και τσατίζομαι γι αυτό. Μου τη σπάει γαμώ το μπελά μου!

-Είμαι ο 7 και είμαι ναρκομανής. 2 χρόνια καθαρός και είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις εγώ και στα κρατητήρια αισιόδοξος ήμουν. Πριν από λίγο βέβαια άκουσα το παλικάρι… Μετά από 9 χρόνια καθαρός! Ρε γαμώτο… Φρικάρησα αλλά κι αυτό μάθημα είναι. Σας ευχαριστώ γιατί όποτε έρχομαι εδώ συνειδητοποιώ ότι, αφού μπορείτε εσείς, μπορώ και εγώ. Δεν είναι η ζωή μου μες την ευτυχία αλλά είναι καλλίτερα απ΄ότι ήταν μέσα στη μαστούρα. Πώς να το πω; Χωράω πια στον εαυτό μου. Είμαι αισιόδοξος!

-Είμαι ο 8 και είμαι ναρκομανής. Είμαι 10 χρόνια καθαρός. Πολλές στιγμές αμφιταλαντεύτηκα, έφτασα στο τσακ. Τελικά ξέρω ότι πρώτα θα πεθάνω και μετά από μερικά λεπτά ίσως φύγει η εξάρτηση αφού μου κλείσει ενδεχομένως για μια φορά ακόμα προκλητικά το μάτι. Αλλά πλέον μπορώ και αντέχω . Είμαι 10 χρόνια καθαρός και σας ευχαριστώ.

Γενέθλια
Μια κοπέλα στο βάθος της αίθουσας δε μίλησε. Τα χέρια της έτρεμαν, το βλέμμα αλλού, κατά διαστήματα κοιμόταν. «Δεν έχει σημασία είπε το φιλαράκι μου. Αρκεί που ήρθε! Έστω και σ΄ αυτήν την κατάσταση. Όλοι κάπως έτσι πρωτοήρθαμε».
Το 1 που συντόνιζε τη συνάντηση ρώτησε «Είναι κανείς που θέλει να γιορτάσει σήμερα γενέθλια ;» Δυο χέρια σηκώθηκαν.

«Είμαι το 20 και είμαι ναρκομανής. Γιορτάζω 4 μήνες καθαρή!» Όλοι άρχισαν να χτυπάνε παλαμάκια. Μέχρι που σηκώθηκε ένα πανέμορφο αγόρι και στάθηκε προσοχή…. Σαν σε έπαρση σημαίας ζωής…
«Είμαι το 30 και είμαι ναρκομανής. Γιορτάζω μια μέρα καθαρός».
Τα μάτια όλων λάμψανε. Χειροκροτούσαν σαν τρελοί. Σφύριζαν, τον αγκαλιάζανε… Για φαντάσου! Μια κοινότητα που ξέρει να γιορτάζει τη μια μέρα…
Μετά σηκώθηκαν για την Προσευχή. «Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ ν΄αλλάξω. Το κουράγιο ν΄αλλάξω αυτά που μπορώ και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά» .

Απογραφή
Τον Βασίλη, ισχυριζόμουν ότι τον ξέρω 20 χρόνια. Τελικά μόνο μετά από εκείνη τη συνάντηση τον γνώρισα αληθινά... Υπερίωνος και Δημοφώντος 1 στα Πετράλωνα. Φεύγοντας τον φίλησα και του μίλησα στον πληθυντικό … «Μπα τι έπαθες ξαφνικά;» αναρωτήθηκε «Βασίλη μου, ευλογημένες οι σχέσεις μας με ανθρώπους που ξεκινάνε από τον ενικό για να καταλήξουν στον πληθυντικό. Σήμερα που κατάλαβα πόσο αγώνας χρειάζεται για την απεξάρτηση, νιώθω την ανάγκη να πω σε σένα και σε όσους αγωνίζονται …«Χάρηκα που σας γνώρισα ! Μη σταματήσετε ποτέ τον αγώνα! Είστε μοναδικοί, σπουδαίοι, αξιοθαύμαστοι! Γιατί πόσοι νομίζετε άνθρωποι έχουν σκεφτεί ή τους έχει προτρέψει μια ομάδα να κάνουν «μια ερευνητική και άφοβη ηθική απογραφή του εαυτού τους » ;Και το άντεξαν, ρε γαμώτο….Το άντεξαν!

της Ρέας Βιτάλη

από το

http://www.yasooyamoo.com

Η κυρία Βάσω

Είναι γύρω στα 75.
Εχασε την κόρη της στα 18 και τον άντρα της στα 65.
Παίρνει σύνταξη 620 ευρώ.
Δίνει 400 ευρώ για ένα άθλιο σπίτι και προσπαθεί να ζήσει με 220 ευρώ.
Είναι τυπική ευγενής κει με αποκαλεί "κύριε Φαρμακοποιέ" με μεγάλο σεβασμό.
Πρό ημερών γλύστρισε στο μπάνιο, φώναζε και δεν την άκουγε κανείς, με μεγάλη προσπάθεια βγήκε και άνοιξε την πόρτα και έτσι την βοηθήσανε.
Στην ερώτηση πώς τα καταφέρνει μου απάντησε:
"Πηγαίνω σε μιά νευρολογική κλινική εδώ πιό κάτω και κάνω συντροφιά σε μερικές γυναίκες που έχουν ψυχολογικά προβλήματα, βοηθάω όπου μπορώ και έτσι ο κλινικάρχης μ'αφήνει και κάνω μπάνιο εκεί και πού και πού μου δίνουν και τρώω.!!!"
Η σπιτονοικοκυρά μου είναι πολύ κακιά, μου παίρνει 50 ευρώ για τη θέρμανση που ποτέ δεν ανάβει, άσε που το σπίτι μπάζει από παντού. Πού να ζεσταθώ."
Εχει βγάλει χρόνιο έρπη στο σώμα της και πονάει πολύ. Κάθε φορά ακούω τη φράση." Κύριε Φαρμακαποιέ θα μου περάσει?"
Προ ημερών ήρθε στο φαρμακείο να πάρει Apobacyn σκόνη για τον έρπη, κάθισε στη καρέκλα σκεφτική και με κοιτούσε.
"Κύριε φαρμακοποιέ"
"Ορίστε κυρία Βάσω"

Και εκεί που περίμενα την ίδια ερώτηση για τον πόνο μου λέει:
"Κύριε φαρμακοποιέ.. θα μου κόψουν τη σύνταξη?"

Ενα συνάισθημα αγανάκτησης με πλημμύρισε.
Τί να απαντήσω? Οτι κάποιοι καρεκλοκένταυροι θα σε ρίξουν σε ακόμη χειρότερη ανέχεια?
Κοιτώντας την θυμήθηκα τα περήφανα γηρατειά. Πού πήγαν όλα αυτά τα βαρύγδουπα λόγια?
Της χάιδεψα τα μαλλιά.
"Κυρία Βάσω μη στεναχωριέσαι θα τα καταφέρεις και τώρα"
Με κοίταξε με τα υγρά γαλανά μάτια της και μου απάντησε.
"Αφού το λέτε εσείς κύριε φαρμακοποιέ, που είστε μορφωμένος άνθρωπος, έτσι θα είναι.

Εφυγε και εγώ έμεινα με τη σκέψη ότι αυτή την αξιοπρέπεια, την ευγένεια δεν μπορούν να σου την πάρουν κυρία Βάσω, αλλά ούτε και να την μιμηθούν.

Χρονογράφημα της φαρμακοποιού Ρένας Μπογδάνου (Φαρμακευτικό Δελτιό)

Λιάνα Κανέλλη έξω από τα δόντια ΄στη βουλή

Διατροφή, το έγκλημα της εποχής

Sex machine Remix 2007 - James Brown

Τζίμης Πανούσης - Νεοέλληνας

Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.

Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του '"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαπτίσια του.


Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα.
'Αυτοεξορισμένος' κι αυτός στη Σουηδία.
Δεν ήταν κι άσχημα τελικά.
Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε.
Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί.
Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.

Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία. τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξ! ε στην πόλη και κάαααθονταν.

Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.

Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά.
Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο.
Φθηνά εργατικά χέρια.
Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα.
Δεν κρατούσε πια 'δεξιές' εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο.
Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή.
Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα.
Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη.
Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.

Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν 'εξορί! α'. όχι. όχι Μακρόνησο. πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Σ! τοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν. όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.

Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα 'αλλαγή'. Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να 'σηκώσει' το το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.

Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.

Αρχές δεκαετίας του 1990.
Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο.
Από το Γυμνάσιο όμως ήταν 'ενεργός' πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που 'κατέβαινε' στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού.
Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά α! πό το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τ! έκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.

Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε.
Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου. αργότε! ρα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.

Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ' έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας .πρωθυπουργός.

Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με ! κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπα! μπά.
Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε 'αβέρτα' δημόσια έργα.
Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000, οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000, έντυπα Περιφέρειας 1.200.000, κονκάρδες για το Δήμο 500.000 . . και πάει λέγοντας.

Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο. ελεύθερη τηλεόραση γαρ.
Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά.
Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά.
Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε.
Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.

Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι.
Έτσι κι ο γιος του Σπύρου.
Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη.
Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το 'έβαλε' στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο.
Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.

Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα.
Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε.
Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του.
Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι.
Πολλά λεφτά!
Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί.
Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ΄ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα.
Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ.
Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους.
Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80.
Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλλλλά κέρδη.

Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες ! πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης.
Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα.
Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση.
Έχασε τα πάντα. ο Σημίτη που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο.
Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.

Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών.
Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια.
Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές. ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.
Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα.
Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα. αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν 'καμένες' επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.

Κάπου σ' αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του.
Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης.
Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλ! άδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς.
Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.

Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ,
άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων.
Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.

Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.

Καλή σου τύχη Σπύρο.
Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.

Η ιστορία είναι φανταστική, και μου εστάλη από φίλο στο ταχυρδομείο μου. Είναι καταπληκτική γιατί μπορεί να είναι λίγο μακροσκελής, περιγράφει όμως με πολύ γλαφυρό τρόπο, πώς μετά την μεταπολίτευση κάποιοι (όχι λίγοι δυστυχώς) στερημένοι Ελληνες εκμεταλευόμενοι την χαλαρότητα ,την ανέχεια και την ασυδοσία του Πολιτικόυ ,Πελατειακού συστήματος της χώρας, αναρριχήθηκαν, στα κέντρα αποφάσεων και επηρροών, όχι απαραίτητα μέσα στη Βουλή, και το χειρότερο μεταφύτεψαν τον καρκινικό σπόρο αυτής της νοοτροπίας στην επόμενη γενιά μέσα από τα παιδιά τους, από τα σχολικά ακόμα χρόνια της υποτιθέμενης αθωότητας.
Ετσι έχουμε φθάσει σήμερα να παίρνουν απόφάσεις για κλάδους ευάισθητους και τομείς τέτοιοι απόγονοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, ούτε έχουν γνωρίσει την ανέχεια των παπούδων και γονιών τους και που με τα πλαδαρά γαλακτερά τους χέρια υπογράφουν πίσω από το όνομά τους, τίτλους, όπως L.S.E κλπ
Ο νοών νοήτω.

Από πού είσαι?.... Δεν έχεις τίποτα....Καλά είσαι...

Στη δουλειά συνέβη το εξής περιστατικό χθές.

Ερχεται μιά κυρία που είναι Γαλλίδα και που χρόνια ζεί στην Ελλάδα. Τα ελληνικά της είναι πολύ καλά, αλλά η προφορά της βαρειά. Ξέρετε τώρα αδυναμία σωστής προφοράς του "ρ" και λίγο ασαφής τονισμός των λέξεων.
Τέλος πάντων, έρχεται στο φαρμακείο και μας περιέγραψε πώς συνέβη ένα κλασσικό ατύχημα εντός οικίας, σε αυτήν πριν από λίγες ώρες.
είτε το πιστέυετε έιτε όχι εκεί που είχε ξαπλώσει στον καναπέ του σαλονιόυ της να ξεκουραστεί η γυναίκα, στην κυριολεξία έπερσε το κουρτινόξυλο πάνω στο κεφάλι της. Ευτυχώς την έβγαλε μόνο με μώλωπες, αλλά παραπονιόταν η καημένη ότι την πονούσε σε ενοχλητικό βαθμό το κεφάλι της.
Επειδή τέτοιου είδους χτυπήματα είναι πολύ ύπουλα την συμβουλέψαμε να πάει σε ένα εφημερέυον για εξέταση. Ετσι και έγινε.
Μετά από λίγες ώρες ήλθε πάλι και πιστέψαμε ότι τουλάχιστον ήλθε με κάποια συνταγή φαρμάκων. Αντ'αυτού μας διηγήθηκε το απίστευτο.

Ο γιατρος στα εξωτερικά ιατρέια του νοσοκομείου αντί εξέτασης και άλλων ερωτήσεων εύλογων για την περίπτωσή της όπως πχ, " αν ζαλίζεται, αν έχει διπλωπία, αν αν, ή ακόμα να τη στείλει για εγκεφαλογράφημα ή οποιαδήποτε άλλη εξέταση" τη ρώτησε
-Από που είσαι? !!
-Τι σημασία έχει από που είμαι απάντησε αυτή, είμαι ασθενής με πρόβλημα και θέλω να με εξετάσετε
-Φύγε δεν έχεις τίποτα ένα απλό χτυπηματάκι ήταν ,απάντησε ο γιατρος μετά από σύντομη στιχομυθία και τη έστειλε πίσω στο σπιτι και σε μας.

Η γυναίκα μόνο που δεν έκλαιγε από το παράπονο και τον εκνευρισμό της, λέγοντάς μας ότι τέτοιες συμπεριφορές και νοοτροπίες χαλούν όλη την εικόνα της ΅Ελλάδας και την κρατουν πίσω από εκεί που θα έπρεπε να είναι.
Μείναμε με το στόμα ανοικτό.

Συνήθως οι γιατροί στα εξωτερικά ιατρεία είναι νεαροί εκκολαπτόμενοι επιστήμονες, και αυτό είναι το πιό ανησυχητικό της ιστορίας.

Φανταστήτε να βρεθήτε σε ξένη χώρα της Ενωσης και να σας τύχει περιστατικό ανάλογο με τη Γαλλίδα της ιστορίας μας. Να πάτε στο νοσοκομέιο και να σας συμπεριφερθούν με αυτόν τον τρόπο.
Βέβαια θέλω να πιστέυω πως αν το περιστατικό ήταν σοβαρότερο σίγουρα θα έδειχναν την ανάλογη προσοχή, όμως ο τρόπος της αντιμετώπισης και η στιχομυθία δίνει αφορμή για συμπεράσματα

Δικά σας λοιπόν

Alvaro de Campos

Κοντεύουν μεσάνυχτα κι ακούγεται ησυχία,
από παντού απ’ τα σπίτια που’ ναι το’ να πάνω στ’ άλλο,
απ’ τούς διαφορετικούς ορόφους όπου συσσωρεύεται η ζωή . . .

Σταμάτησαν το πιάνο στον τρίτο όροφο . . .
Δεν ακούω πια βήματα στον δεύτερο . . .
Στο ισόγειο το ράδιο σιώπησε . . .

Όλα θα κοιμηθούν σε λίγο . . .

Μένω μονάχος με το σύμπαν ολόκληρο.
Δεν θέλω να πάω στο παράθυρο :
Αν κοιτάξω, πόσα αστέρια !
Πόσες μεγάλες σιωπές μείζονες έχει εκεί ψηλά !
τι ουρανός αντί-αστικός ! . . . .

Αντί γι’ αυτό, φυλακισμένος
σ’ έναν πόθο να μην είμαι φυλακισμένος,
ακούω με αγωνία τους θορύβους της νύχτας . . .
Ένα αυτοκίνητο -με υπερβολική ταχύτητα !-
τα βήματα των δύο που συζητούν μού μιλούν…
Ο ήχος από μια εξώπορτα πού κλείνει απότομα με πονάει . . .

Όλα θα κοιμηθούν σε λίγο . . .
Μόνο εγώ αγρυπνώ, κοιμισμένος ακούγοντας . . .
Περιμένοντας
κάτι πριν να κοιμηθώ . . .
Κάτι . . .

Πόσο φτωχοί είμαστε; - hamomilaki.gr

Ο ΚΥΚΛΩΠΑΣ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ

Και σαν συνέχεια του προηγούμενου ποστ μου μεταφέρω εδώ το σχόλιο του Κ. Πρετεντέρη που ξεσηκώνω από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ.

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙΟΤΙ εδώ και τρεις µέρες το εθνικό µας ρεπερτόριο έχει ελαφρώς τροποποιηθεί. Σύµφωνα µε την τελευταία εκδοχή, πρωταγωνιστούµε πλέον στη «νέα Οδύσσεια». Κι αυτό παρ’ όλο που έως προσφάτως είχα την εντύπωση ότι παίζαµε τη «νέα Ιλιάδα» όπου αντιπαλεύαµε τους κερδοσκόπους της Τροίας και της οικουµένης.ΠΡΟΦΑΝΩΣ,Η αλλαγή έργου δεν είναι το χειρότερο που µπορεί να µας συµβεί, ιδίως όταν η προσφυγή στο νέο ρεπερτόριο ήταν περίπου αναγκαστική. Αυτό που µε προβληµατίζει περισσότερο είναι η υπόθεση. Και ιδίως η διαφαινόµενη βεβαιότητα ότι µαζί µας πάνω στο πλοίο θα ταξιδεύει και ο Κύκλωπας.

ΑΚΟΥΩΑΠΟ πολλές πλευρές δυο πράγµατα: ΠΡΩΤΟΝ,ΟΤΙ εµείς οι ίδιοι φέρουµε την ευθύνη αυτών που µας συµβαίνουν - πολύ σωστό. Τα παράπονα στον καθρέφτη.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ,ΟΤΙ δεν πρέπει να δαιµονοποιούµε το ΔΝΤ. ΟΜΟΛΟΓΩΟΤΙ αυτή η εκστρατεία ωραιοποίησης του ΔΝΤ µε έχει εκπλήξει. Οχι επειδή δεν ανταποκρίνεται στην πραγµατικότητα - αυτό θα το δούµε και θα το κρίνουµε στην πράξη. Αλλά επειδή δηµιουργεί µια πολύ βασική απορία: αν το ΔΝΤ είναι αυτός ο φιλεύσπλα γχνος και ακριβοδίκαιος οργανισµός που µας περιγράφουν τόσοι έγκριτοι δηµοσιογράφοι και αναλυτές, γιατί δεν τρέχουν όλες οι χώρες να προσφύγουν στο ΔΝΤ και το αντιµετωπίζουν ως λύση έσχατης ανάγκης;

ΑΝ,ΔΗΛΑΔΗ, το ΔΝΤ ήταν η αυτονόητη και καλοδεχούµενη λύση στο πρόβληµά µας γιατί δεν προσφύγαµε σε αυτήν από την αρχή, τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο, και περιµέναµε να µας γονατίσουν πρώτα τα επιτόκια των κερδοσκόπων;

ΜΕΑΛΛΑ λόγια, αν το ΔΝΤ είναι µια χαρά, γιατί προσπαθήσαµε τόσο πολύ να το αποφύγουµε;

ΔΙΟΤΙΕΓΩ δεν έχω καµία αντίρρηση να δεχτώ τη δυσκολία της κατάστασης και την απουσία ουσιαστικής εναλλακτικής λύσης. Αλλά όχι και να καλωσορίζουµε τον Κύκλωπα στο πλοίο µε πανηγύρια και ξεφωνητά ενθουσιασµού. Ούτε να κοροϊδεύουµε τον κόσµο ότι «εντάξει µωρέ, δεν τρέχει και τίποτα!». Τρέχει και πολύ µάλιστα.

ΚΙΑΥΤΗ είναι η ουσιαστική διαφωνία µου µε τους οργανοπαίκτες και τους πανηγυρτζήδες. Ενας λαός µπορεί να αντέξει πολλές Οδύσσειες όταν έχει σαφή αντίληψη των πραγµάτων και απόλυτη επίγνωση της πραγµατικότητας, όταν ξέρει σαφώς τι θα του συµβεί και τι πρέπει να περιµένει. Κανένας λαός, όµως, δεν αντέχει την κοροϊδία.

ΓΙΑΠΟΛΛΟΥΣ λόγους αλλά και για έναν εξαιρετικά σηµαντικό. ΕΠΕΙΔΗΣΤΗΝ πολιτική η ωραιοποίηση των καταστάσεων έχει κοντά ποδάρια. Αργά ή γρήγορα, η πραγµατικότητα παίρνει πάντα το πάνω χέρι.

ΚΑΙΓΙ’ αυτό, το ταξίδι προς την Ιθάκη µπορεί να αποδειχτεί έτσι ή αλλιώς. Αλλά δεν µπορεί να κάνεις ότι δεν βλέπεις τον Κύκλωπα στο κατάστρωµα.