Σάββατο, Δεκεμβρίου 15, 2007

Οχι ευχαριστώ δεν θα πάρω

Το σκέπτομαι πολλές φορές ανομολόγητα, ότι η νέα επανάσταση ενάντια σε αυτά που μας επιβάλλουν , θα είναι σιωπηλή, αργή και αμείλικτη, σαν το ποτάμι που φουσκώνει σιγά σιγά και σαν τον αργό θάνατο.
Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για συγκεκριμένα πράγματα και συγκεκριμένους ρυθμούς, δεν μπορείς να τον βιάζεις συνέχεια σωματικά αλλά και ηθικά.

Ενας φίλος του γυιού μου αρνείται, για παράδειγμα πεισματικά να πάρει κινητό τηλέφωνο. Είναι μιά στάση ζωής που του δίνει όπως λέει ηρεμία. Εννοώ δεν έχει πάρει ποτέ κινητό. Δεν του λείπει, γιατί δεν το είχε ποτέ.
Ενα μικρό σημάδι, αν και το παράδειγμα μπορεί να είναι σχετικά ατυχές, είναι όμως κάτι μικρό, μιά τόσο δα σιωπηλή αντίδραση "Οχι ευχαριστώ δεν θα πάρω".
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: