Αρθρο του Ηρακλή Δ. Λογοθετη στο ΠΟΝΤΙΚΙ
Η Γερμανική κωμωδία
Το πρόβλημα στη γερμανική αντίληψη της γνώσης έχει επισημανθεί απο τον πλέον αρμόδιο, τον ίδιο τον Γκαιτε . Είναι γνώση ψυχρή και οδηγεί τον κάτοχο της κατευθείαν στην απόγνωση . Γι ´ αυτο ο Δοκτωρ Φαουστ γέρος και άνυδρος , έτοιμος να παραδοθεί στην αγκαλιά του Διαβολου , μονολογει στο γιοτθικο του σπουδαστηριο " ιδού εγω με τόσα φώτα , μωρος και αφρων, όπως και πρώτα " .
Η επιστημοσυνη που ασκείται στεγνά, νοιάζεται μονο για τα αντικείμενα και εξαιρεί απο τη μέριμνα της τη θερμότητα του ανθρώπινου αισθήματος , αυτη η επιστημοσυνη είναι πάντα έτοιμη για ανιερες συμμαχίες . Η παγωμένη γερμανική διάνοια ανήκει στον Μεφιστοφελη - σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους, λιποτακτει απο τη ζωη , ρέπει προς τον θάνατο και τυλιγετσι στα χρώματα της σκοτεινης του σημαίας . Αυτα τα χρώματα είναι γκρίζα και σοβαρά . Γιατι ο θάνατος στη Γερμανική παράδοση διάθετει ενίοτε μια σκεπτικιστικη κατήφεια , αλλα δεν είναι ποτε κωμικός. Γι ´αυτο και οι Γερμανοί δεν έχουν ποτε κωμωδία .
Πριν απο 30 σχεδόν χρόνια βρισκόμουν στο Βερολίνο και για λόγους επαγγελματικούς έβλεπα μετα μανίας Γερμανικό κινηματογράφο . Είμαστε καλοι σε όλα , μου λέει μια μερα ενας γνωστός σκηνοθέτης , εκτός απο την κωμωδία . ....Δεν έχεις παρατηρήσει οτι δεν έχουμε οχι κινηματογραφική παράδοση κωμική , όπως η αγγλική , η γαλλική, η ισπανική , η Ιταλική, η Ελληνική , αλλα ούτε καν δυο- τρεις αποτυχημένες έστω , γερμανικές κωμωδίες .
Εμεινα άφωνος . Πράγματι δεν το είχα παρατηρήσει επειδη ήταν κάτω απο τη μύτη μου. Τις επόμενες μέρες πάντως η υπόθεση " γερμανική κωμωδία" έγινε ανέκδοτο . Ρωτούσα φίλους και γνωστούς αν είχαν να μου προτείνουν καμία γερμανική κωμωδία και διασκέδαζα με την αμηχανία τους: γερμανική κωμωδία ? Στασου να δεις ....οχι ...πράγματι δεν...
Επειδη μάλιστα η απουσία του κωδικού στοιχείου είναι θανάσιμα σοβαρή για την υγεια ενός έθνους , μερικοι φίλοι , διανοούμενοι και καλλιτέχνες , με επίγνωση του κινδύνου , οργάνωσαν συγκέντρωση με θέμα " θρήνος για τη χαμένη Γερμανικη κωμωδία" . Εκει ακούστηκαν πολλα και ενδιαφέροντα . Είμαστε τρομοκρατημενοι , είπε κλείνοντας κάποιος , γιατι ένα Εθνος χωρίς σε μια τέχνη λαϊκή όπως ο κινηματογράφος , είναι άρρωστο Εθνος ...
Τα χρόνια πέρασαν και παρ" οτι δεν βλέπω πια παρα λιγοστές ταινίες , μαθαίνω απο φίλους οτι το πρόβλημα δεν διορθώθηκε, άρα. Γερμανοί εξακολουθούν να είναι ένα άρρωστο Εθνος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου