Πέμπτη, Ιουλίου 17, 2008

Oscar Pistorius, The Blade Runner!!!



από το περιοδικό Αναπηρίας "ΙΣΟΤΙΜΙΑ"
Το 2008 αναμφίβολα, μπορεί να ονομαστεί ως το έτος της "Ανθρώπινης αξιοπρέπειας" ή το έτος του Oscar Pistorius.
Γιατί ο μεγάλος αθλητής και Παραολυμπιονίκης, σήκωσε το ανάστημά του, πάτησε στα- μεταλλικά του πόδια- και φώναξε μπροστά σε όλο τον κόσμο, Δεν θέλω χάρες. Αλλά συγχρόνως δεν δέχομαι να με θεωρείτε παρακατιανό, επειδή είμαι ανάπηρος. Είμαι αθλητής. Στέκομαι εδώ μπροστά σας και δεν μπορεί κανένας να μου απαγορέψει να δείξω- στα ίσια- τί μπορώ να κάνω, να δείξω την αξία μου.
Αυτό ακριβώς είπε ο Νοτιοαφρικάνος αθλητής και χρυσός Παραολυμπιονίκης της Αθήνας το 2004, στη Διεθνή Ομοσπονδία Στίβου, γνωστή σαν IAAF, προσθέτοντας ότι,
Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου αφαιρέσει το δικαίωμα να συναγωνιστώ, στα ΙΣΙΑ τους μεγάλους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων, εάν και εφ'όσον η επίδοσή μου καλύψει το προβλεπόμενο όριο συμμετοχής.

Συνοπτικά η ιστορία έχει ως εξής.

Ο Νοτιοαφρικάνος αθλητής γεννήθηκε πριν από 22 χρόνια με πρόβλημα και στα δυό του πόδια, καθώς αντί για περόνη, είχα μιά ινώδη ζώνη και έπρεπε να ακρωτηριαστούν και τα δυό του πόδια κάτω από το γόνατο. Δεν πτοήθηκε όμως από το γεγονός αυτό και από μικρός άρχισε να χρησιμοποιεί τεχνητά μέλη και σύντομα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό παίζοντας τένις, πόλο ακόμη και ράγκμπι.
ένα ατύχημα στο γήπεδο τον προσανατόλισε στον κλασσικό αθλητισμό και άρχισε να ασχολείται σοβαρά με τις μικρές αποστάσεις. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, άγνωστος ακόμη στο ευρύ κοινό, έγινε χρυσός Παραολυμπιονίκης, κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ στα 200μ και κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. Ο Πιστόριους σήμερα κατέχει τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100, 200, και 400μ στην κατηγορία του τρέχοντας με την βοήθεια τεχνητών μελών τύπου Cheetah Flex-foot τα οποία αποτελούνται από ανθρακονήματα και μοιάζουν με δρεπάνια.

Το 2007 ο Πιστόριους πήρε μέρος στους πρώτους διεθνείς αγώνες για αθλητές χωρίς αναπηρία. Ωστόσο σύντομα άρχισαν να ακούγονται ισχυρισμοί, ότι τα τεχνητά πόδια τού δίνουν ένα άδικο πλεονέκτημα απέναντι σε αθλητές χωρίς αναπηρία. Βλέποντας τις επιδόσεις του μετά από σκληρή προπόνηση να βελτιώνονται ο νοτιοαφρικάνος εδώ και ένα χρόνο ζητούσε από την IAAF να μετέχει σε αγώνες με αρτιμελείς αθλητές. Αυτό έγινε για πρώτη φορά πέρυσι στο μήτινγκ του Σέφιλντ τον Ιούνιο του 2007 και στη συνχεια στο Golden League της Ρώμης όπου ήλθε δεύτερος (από όπου και το πιό πάνω video) μετά από εκπληκτικό finish.
Σύντομα όμως έφτασαν οι πρώτες αντιδράσεις από την IAAF. ορισμένοι θεώρησαν ότι τα ελαστικά ελάσματα από τα οποία αποτελούνται τα τεχνητά μέλη του δίνουν μεγαλύτερη ελαστικότητα κατά τους δρασκελισμούς .
Ζητήθηκε από επιστημονική έρευνα στη Γερμανία για να διερευνηθεί μήπως όντως αποκτά πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του. Η έρευνα αυτή διεξήχθη ιδιαίτερα μονόπλευρα χωρίς να λάβουν υπ'όψιν τους και τα μειονεκτήματα του Πιστόριους έναντι των αντιπάλων του ,καθώς και τις δυσκολίες στην κίνησή του που τυχόν να αντιμετωπίζει. Ετσι το πόρισμα για τον Οσκαρ ήταν αρνητικό.
Στη συνέχεια όμως ο πεισματάρης Πιστόριους προσέφυγε στο Ανώτατο Διαιτήτικό δικαστήριο Αθλητισμού (CAS) στη Λωζάνη, και δικαιώθηκε για την επιμονή του.
Το CAS ανακοίνωσε στις 16 Μαίου 2008 ότι ο ΟσκαρΠιστόριους, έχει το δικαίωμα να αγωνισθεί με αντιπάλους αρτιμελεις αθλητές σε αγώνες της IAAF και να διεκδηκήσει την πρόκρισή του για τους Ολυμπιακούς αγώνες, ανατρέποντας την αρχική απόφαση της IAAF.
Ο Πρόεδρός της, Λαμινέ Ντιάκ, αναφερόμενος στην απόφαση του CAS δήλωσε: Η IAAF αποδέχεται την απόφαση του CAS και καλωσορίζουμε τον Οσκαρ, οπουδήποτε και αν αγωνισθεί το καλοκαίρι. Είναι ένας άνθρωπος που διαθέτει έμπνευση και περιμένουμε στο μέλλον να θαυμάσουμε τα κατορθώματά του.

Βέβαια ο Πιστόριους δεν έχει ακόμα εξασφαλίσει την πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς αγώνες και πρέπει να πιάσει το όριο πρώτα, αν και σε περίπτωση που η σκυταλοδρομία 4χ400 της Ν.Αφρικής περάσει, υπάρχει δυνατότητα να μετάσχει εκεί, εφ'όσον το επιθυμήσει η Ομοσπονδία της χώρας του.
Ο Νοτιοαφρικάνος αθλητής εμφανώς ευχαριστημένος από την απόφαση του δικαστηριόυ, είπε σε συνέντευξη τύπου: Τώρα μπορώ να πω οριστικά ότι αναδέιχθηκε η αλήθεια. Εχω την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρό μου μετέχοντας σε Ολυμπιακούς αγώνες, αν όχι το 2008, το 2012. Εχασα το μεγαλύτερο μέρος της σαιζόν του στίβου στη Ν.Αφρική. Ο στόχος παραμένει να πάω στο Πεκίνο, αλλά μπροστά μου έχω και τους Παραολυμπιακούς.
Ο Πιστόριους, φοιτητη΄ς σήμερα στην Εμπορική Σχολή του Πανεπιστημιόυ της Πραιτώριας, επιβεβαίωσε ακόμη ότι θα τρέξει σε δύο αγώνες στην Ιταλία μέσα στον Ιούλιο, στο Μιλάνο στις 2 του μήνα, και στις 11 στο Golden League της Ρώμης (όπως περσι), και πρόσθεσε: Η σεζόν είναι πολύ κοντά για μένα και είναι πολύ δύσκολο να πάρω πρόκριση για τους Ολυμπιακούς. Μιλώντας ρεαλιστικά θα έλεγα ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να προκριθώ στούς Ολυμπιακούς του 2012. Για να προκριθώ για το Πεκίνο θα πρέπει να προσπαθήσω πολύ σκληρά. Εχω δύο μήνες για να πετύχω την πρόκριση και αυτοί θα είναι οι πιό δύσκολοι της ζωής μου.Θα πρέπει να είμαι πιό γρήγορος κατά ένα δευτερόλεπτο, από τον καλύτερό μου χρόνο.

Κλείνοντας πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί θα έπρεπε να διαδραματιστούν όλα αυτά τα γεγονότα για να επιτρέψουν τελικά σε έναν αθλητή με αναπηρία να αγωνιστεί για να διεκδικήσει πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δε θα ήταν ο πρώτος αθλητής με αναπηρία που θα αγωνιζόταν σε Ολυμπιακούς, καθώς είχαμε αρκετές συμμετοχές στο περελθόν (Ιππασία, σκοποβολή, τοξοβολία, στο πόλο).
Ωστόσο ορισμένοι φάινεται ακόμη να δυσκολεύονται με την συνύπαρξη ατόμων με και χωρίς αναπηρία σε χώρους του αθλητισμού, και όχι μόνο.
Ο Πιστόριους έριξε ένα φράγμα. Ομως απ'ότι φαίνεται υπάρχουν ακόμη πάρα πολλοί περιορισμοί, στερεότυπα και συμπεριφορές αποκλεισμού που πρέπει να συζητηθούν.

3 σχόλια:

Marialena είπε...

Ναι Σάκη μου, θα σταθώ στον προβληματισμό σου γιατί οι αθλητές με κινητικές δυσκολίες ή τεχνητά μέλη, δεν μπορούν να συναγωνιστούν αθλητές ας το ονομάσουμε -αρτιμελείς-. Εκεί ίσως η η νίκη ενός εκ των πρώτων θα σήμαινε τη δύναμη της θέλησης, ενώ στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να μιλούσαμε για δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Δεν ξέρω, αλλά θα σταθώ στο ότι ο Πιστόριους καθώς και άλλοι συναθλητές του μας έδειξαν πως όταν η θέληση και το πείσμα μας θεριώσουν δεν μας σταματάει τίποτα.

Τη καλησπέρα μου!

faraona είπε...

Αχ βρε Σακη μου...μονο με τα ατομα που εχουν αναπηρια εχουμε προβλημα?
Εδω δεν εχουμε ξεπερασει τις φιλετικες διακρισεις και η μιση Υφηλιος πιστευει για την αλλη μιση οτι ειναι δημιουργημα ενος αλλου Θεου ...για φαντασου δηλαδη τι εχουμε μεσα μας για τα ατομα με αναπηριες.
Γμτο αυτος ο κοσμος ουτε ενα χιλιοστο την ημερα δεν παει μπροστα και τα παιρνω στο κρανιο.
Τετοια λαμπρα ατομα σαν αυτον τον αθλητη επρεπε να ειναι απολυτα αποδεκτα και να προβαλονται σαν παραδειγματα παγκοσμια κι οχι να εμποδιζονται η να αποκλειονται.

Σε φιλω και παρ ολ αυτα ειμαι αισιοδοξη οτι καποτε κατι θα αλλαξει.

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Και εγώ Μαρλεν μου
Φυσει αισιόδοξος με αυτή την ευχή μέσα στο μυαλό μου ζώ.

Στο μεταξύ ότι κάνω και ότι δραστηριότητες με απασχολούν, από τη δουλειά μου μέχρι το πινγκ πονγκ και το σκάκι τα κάνω μόνο για μένα. Μόνος μου ήμουνα και μόνος μου προχωρώ. Τα κάνω γιατί ξέρω ότι πρώτα έμένα μου κάνουν καλό και αν έλθει κάτι από εκεί έξω καλώς νάρθει.
Το άσχημο είναι ότι υπάρχουν ΑμεΑ που απογοητέυονται (και κανείς δεν τους κατηγορεί για αυτό) γιατί έχουν ίσως λιγότερη αισιοδοξία (δεν θα την πω απαισιοδοξία ) και τα παρατούν και αφήνονται.
Αυτοί ακριβώς χρειάζονται παραδέιγματα όπως τον πιστόριους και άλλους που δεν τους ξέρουμε για να τους τραβήξουμε από το τέλμα της ψυχής τους, αλλά και όλους εμάς δίπλα τους .
Σε φιλώ