Τρίτη, Ιουνίου 19, 2007

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ".....

σήμερα μόλις μπόρεσα και διάβασα όλη την πονεμένη ιστοριά της όμορφης ηρωίδας, της Αμαλίας που δεν υπάρχει πια.

συγκλονιστικές μαρτυρίες και απίστευτες καταστάσεις ντροπής!! Θέλω όμως εδώ, να μεταφέρω αυτό που προσωπικά με συγκλόνισε και που η ίδια ένοιωσε να μας περιγράψει σαν Κύκνειο Ασμα και λίγο πριν το καντηλάκι της σβήσει.

Τέρμα τα βασανά σου Αμαλία.
Αλί σε εμάς που μένουμε πίσω!! Συγχώρα μας!!

Saturday, April 07, 2007

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ".....

Έχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν'αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεββάτι ουρλιάζοντας απ'τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογενειά μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις , έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω χάσει εκδρομές, έχω στερηθει ταξίδια, έχω στερηθεί την ξενοιασιά στις κινήσεις λόγω του πόνου ή του φόβου του πόνου, δεν έπαιξα επαγγελματικά βόλλευ, δε φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας-λόγω του πόνου, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γιατρούς, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γονείς μου ήδη πριν από την εφηβεία μου μεχρι τα 25 μου, το παιδικό μου παιχνίδι έχει διακοπει έξι φορές από άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο με μεταφορά από ασθενοφόρο, έχω νιώσει ντροπή για την εικόνα του σώματός μου, έχω αντιμετωπίσει παραλογη γραφειοκρατεία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω νοσηλευθεί σε καθαρά νοσοκομεία οπου ήμουν πελάτισσα και το βλέμμα ήταν πάντα στην τσέπη που μπορούσε και όχι στο πόδι που πονούσε,έχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους "επιστήμονες", έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα, έχω υπάρξει άθυρμα του κάθε αμόρφωτου δημοσιοϋπαλληλίσκου, τις ώρες του πόνου έχω νιώσει τους γιατρούς όχι δίπλα μου αλλά απέναντί μου, έχω καλλιεργήσει ήδη από την παιδική μου ηλικία κυνισμό και έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τον κάθε "αρμόδιο", έχω ζητήσει βοήθεια από ανθρώπους που ούτε θα καταδεχόμουν να κοιτάξω επειδή με λύγισε ο πόνος, δε μπόρεσα ποτέ να θέσω την εργασία μου σε μακροπρόθεσμες βάσεις λόγω της ασταθούς υγείας μου, συχνά οι σεξουαλικές μου επαφές υπήρξαν επώδυνες, έχω κάνει άπειρα ξενύχτια λόγω του πόνου,υπήρξα θύμα κατηγοριών από την οικογένειά μου επειδή δεν ακολουθούσα τις (άσχετες) οδηγίες των γιατρών, έχω αντιμετωπίσει σηψαιμία, έχω "δει" και άλλες φορές το θάνατο δίπλα μου, έχω δει τον πόνο των αγαπημένων μου όταν με βλέπουν να λιώνω, έχω δει το πρόβλημά μου να γίνεται πηγή ευτυχίας για άλλους (γιατρούς, ιδιοκτήτες κλινικών,φυσιοθεραπευτές, ορθοπεδοτεχνικούς που μού έφτιαξαν το τεχνητό μέλος,κλπ) , έχω χάσει την πλήρη αυτονομία μου, δεν εργάζομαι κανονικά εδώ και τρία χρόνια, έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά για να δεχτώ τη νέα εικόνα του σώματός μου, έχω αναγκαστεί να μάθω τουλάχιστον τα στοιχειώδη ιατρικά ζητήματα για να αναπληρώσω την άγνοια των γιατρών και ιδίως των ανεπιβλεπτων ειδικευομένων, έχω χάσει αρκετές φορές τα μαλλιά μου αναγκαζομενη έτσι να ανέχομαι τα ηλίθια βλέμματα πολλών περαστικών (επειδή αποφάσισα να μη χαροποιήσω με τον καρκίνο μου ΚΑΙ αυτούς που πουλούν περρούκες), και η πιο απλή μου κίνηση απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, ενίοτε και ανοχή πόνου, έχω περάσει εφιαλτικές ώρες ως δέσμιο κομμάτι κρέας χωρίς καν φωνή σε εντατικές, συχνά θέλω συνοδό ακόμη και για να κατεβω τις σκάλες του σποτιού μου, κάποιες φορές έχω παραλύσει πλήρως λόγω του πόνου, κάποιες άλλες φορές έχω χάσει εντελώς τη φωνή μου λόγω των κοντινών όγκων και νιώθω και το βάσανο της στέρησης της επικοινωνίαςείμαι αναγκασμένη να φροντίζω και για την ψυχολογία των γύρω μου ώστε να μπορέσουν να χειριστούν την παρούσα κατάστασή μου ή και τον επικείμενο θάνατό μου, τις περισσότερες φορές δε μπορώ να γελάσω γιατι με πιάνει ελεεινός βήχας που εξελίσσεται σε εμέτους, δε μπορώ να θυμώσω πολύ γιατί έτσι κλείνει η φωνή μου για τουλάχιστον μια ημέρα, έχουν κορεστεί οι αισθήσεις μου όλες από τις συνεχεις επισκέψεις σε νοσοκομεία,από τις ατέλειωτες εξετάσεις, από τα αμέτρητα φάρμακα κι έχω αρχίσει να έχω πλέον ψυχοσωματικά συμπτώματα, αποφεύγω τη συναναστροφή με παιδιά όπως πχ τα λατρεμένα μου ανήψια ώστε να μη τους λείψω πολύ αν πεθάνω σύντομα, αδιαφορώ για τους πόνους και τις ταλαιπωρίες των άλλων επειδή έχω κουραστεί τόσο που μόλις και μετά βίας αντέχω τις δικές μου, πρέπει να συναναστρέφομαι μόνο τους μη έχοντες μεταδοτικά νοσήματα λόγω του αδύναμου πλέον ανοσοποιητικού μου, η μόνη προγραμματισμένη εξέλιξη στη ζωή μου είναι η ανά 21 ημέρες ταλαιπωρία της χημειοθεραπείας, ακόμη κι όταν η φυσική μου κατάσταση είναι σχετικά καλή το να βγω κάποια βόλτα είναι ρίσκο λόγω του φόβου των εμέτων και τον αιμοπτύσεων, έχω νιώσει το "μαρτύριο" του να είμαι πλέον συνοδηγός στο δικό μου αυτοκίνητο, παρατάω τα φλερτ μου "στη μέση" επειδή δε μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, δε μπορώ να πάρω αγκαλιά ένα μωρό, έχω στερηθει για μεγάλα χρονικά διαστήματα και πλέον δια παντός τη μεγάλη μου αγάπη,το χορό , έχω ακούσει τρεις φορές (λόγω ακτινοβολιών) το εφιαλτικό "κρακ" που κάνει ένα οστό όταν σπάζει, αναγκάζομαι συχνά να παρηγορώ τους γύρω μου κάθε που παίρνω στα χέρια μου μια βιοψία ή κακά αποτελέσματα άλλων εξετάσεων πράγμα που έχω βαρεθει, έχω δει αμέτρητες απλές απολαύσεις να με προσπερνούν, δε μπορώ να ουρλιάξω....

...ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ"
# posted by amalia kalyvinou @ 1:50 PM 563 comments

Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007

Ποιός πεθαίνει πρώτος από ένα μουσικό συγκρότημά?
Ο ντράμερ

(γιατί?)
....γιατί έχει το πόδι του στην κάσα!...

....αν εχει και τα δύο του στις κάσες έ, τότε δεν του μένει και πολύ!!!

Πέντε λεπτά, σκαμπιλο-μαρτύριο!!!

από το Ελληνικό σκακιστικό φόρουμ-λίστα Ελλήνων σκακιστών- πήρα το γνωστό video που ανέβασαν με τον γνωστό τρόπο τα ελληνικά ειδησιογραφικά κανάλια, και που δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, να μου το θυμηθήτε-αλλά ίσως μπορούμε εμείς να ταράξουμε τα νερά λίγο.
Πάρτε το και διαδώστε το παντού όχι μόον σε Ελληνες bloggers αλλά και σε όσους ξένους μπορείτε, έτσι για να μάθουν όλοι τι ρεμάλια κρύβει η Ελληνική ασφάλεια.

Χρήστος Πιλάλης
Αηδιαστικά και μεθοδικά βασανιστήρια σε δύο μετανάστες κατηγορούμενους για κλοπή μέσα σε ελληνικό αστυνομικό τμήμα.
Ας σημειωθεί ότι έχουμε καμιά δεκαριά παρόμοια κρούσματα σε όλη την Ελλάδα το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Και σε κανένα δεν έχει ακόμα επέμβει αυτεπαγγέλτως εισαγγελέας! Ούτε έχουμε ακούσει τον λαλίστατο και «λατινοαμαθή» κύριο Πολύδωρα ή τους «συνδικαλιστές» αστυνομικούς
Εδώ τουλάχιστον «ευτυχήσαμε» να έχουμε ένα βίντεο, που προφανώς το τράβηξε ένα από τα κουτσαβάκια-φραπεδόμαγκες για να το δείξει στην καλή του και στους φίλους του και «ως εκ θαύματος» διέρρευσε...
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ! ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ!
ΣΤΕΙΛΤΕ ΠΑΝΤΟΥ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ!
ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΠΟ ΤΟ YOUTUBE
Dispeakable and very methodical torture of two immigrants accused of stealing, in a Greek police station.
The chief-torturer with the stick obliges his victims to beat each other, giving them numbers and inventing each time a new game. At the end they have to beat each other and repeat Im an asshole… other policemen around are participating and having a great time!
Notice that about ten incidents of this nature occurred these last 15 days.
Two weeks ago, a mentally weak person arrested for making noise in a pub has been transferred from Kallithea 's police station in Athens to the hospital almost dead after a savage beating up. He is still in coma.
Same story with an Iraqi immigrant who went to the police headquarters of Chania-Crete in order to depose an application for asylum and has ended badly beaten up and thrown out the building.
Neither of these cases has drown the attention of a trial examiner or a public prosecutor
No self-appointed process yet, just internal so called "administrative" investigation of the incidents.
Not a word coming from the very eloquent polices minister mr. Polydoras who adores misusing Latin proverbs to praise Greek policemen as the true representatives of the law.
At least in this case there is a video, obviously taken by a show-off pig who wanted to impress his fiancιe...
STOP THE GREEK FASCIST-RACIST POLICE!
STOP ORDINARY TORTURE AGAINST IMMIGRANTS AND OTHER CITIZENS!
SHARE THIS VIDEO WITH PEOPLE YOU KNOW, IT MIGHT BE REMOVED VERY SOON FROM YOUTUBE!
Torture abominable et trθs mιthodique de deux immigrιs accusιs de vol dans un commissariat de police en Grθce.
Le chef tortionnaire avec le bβton samuse ΰ obliger ses victimes de se coller des gifles, ΰ les numιroter et ΰ inventer de nouveaux « jeux ». Vers la fin de la vidιo, les deux malheureux sont encore forcιs ΰ se gifler tout en rιpιtant « je suis un gros connard ». Les autres policiers assistent la scθne, participent et sιclatent…
Notez bien qu'on a eu environ une dizaine d'incidents pareils ces derniers 15 jours.
Il y a 2 semaines une personne perturbιe, placιe en garde ΰ vue dans le commissariat de Kalithea ΰ Athθnes pour une simple engueulade dans un cafι, ι ιtι transfιrι ΰ l'hτpital dans un ιtat critique aprθs un passage ΰ tabac sauvage. Il est toujours dans le coma...
Mκme histoire pour un immigrι iraquien qui s'ιtait rendu ΰ la prιfecture de police de Chania (Crθte) pour dιposer une demande d'asile : il a fini par κtre jetι dans la rue sauvagement battu…
Pourtant aucun de ces deux cas na attirι lattention dun juge dinstruction ou dun procureur ; pas denquκte doffice, juste un examen interne dit « administratif »…
Pas un mot de la part du ministre trθs ιloquent de la police M. Polydoras qui ne manque pas doccasion de se servir de son mauvais latin pour louer les policiers grecs dκtre les « vrais » reprιsentants de la loi…
Lΰ au moins, nous avons une vidιo que nous devons sans doute ΰ un salaud vantard qui voulait ιpater sa fiancιe…
HALTE ΐ LA POLICE GRECQUE FASCISTE ET RACISTE ! HALTE ΐ LA TORTURE !
Partagez cette vidιo avec vos amis, elle risque dκtre bientτt enlevιe de youtube !
Angelique
http://www.youtube. com/watch? v=gCc7xc8hxDQ&NR=1



σίγουρα τα καημένα τα παιδιά, θα έχουν πρόβλημα ακοής μετά από τόσα σκαμπίλια, και ποιός ξέρει τι άλλο που δεν είδαμε.
Αλλά του ασφαλίτη, με το μαγικό ραβδάκι, και το βαρύ χέρι, τί τιμωρία του αξίζει. ?
Περιμένω σχόλια και ιδέες για τη τιμωρία του.....

Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ

που βλέπω όλο και πιό πολλές μικρές ελίτσες να φυτεύονται μέσα στην Αθήνα. Από διακοσμητικές ζαρντινιέρες σε πεζοδρόμια και πλατείες, μέχρι μικρά μπαλκονάκια και μεγάλους ταρατσόκηπους. Ευλογημένο δέντρο της αρχαίας Αθήνας και της Θεάς Αθηνάς. Μην το ξεχνάμε.

Natalia said...

Μου αρέσει που είδα αρκετούς και τάιζαν τα αδέσποτα ζώα....
Κάποιες πολυκατοικίες καινούριες που είχαν πολλά χρώματα.....

Η διεθνής έκθεση αυτοκινήτου στο παλιό Ανατολικό αεροδρόμιο. Καιρό είχα να επισκεφτώ μιά τόσο οργανωμένη έκθεση και με τεράστιο πάρκινγκ μέσα στην παλιά πίστα. Πολύς ο κόσμος αλλά πολύς και ο χώρος, οπότε κανένα πρόβλημα. Επισκεφθήτε την και με τα παιδιά σας, γιατί όχι . Δύο καφετέριες ένα restaurant κλπ αν χρειαστείτε. Ασε που μπριζώθηκα και φτιάχτηκα με τα υβριδικά της Toyota (Prius) kai της HONDA (Civic Hybrid). Λές? Μπορεί !!¨-)

...ναι τελικά όπως είπαμε, μπόρεσε και μπόρεσα να το κάνω, και τώρα μου αρέσει που απολαμβάνω το καινούργιο μου του -του, σαν μικρό παιδί το νέο του παιχνίδι.
Καλό καλοκάιρι να έχουμε και καλές και χαρούμενες αποδράσεις σε όλους...:-)


στείλτε μου και εσείς τι σας αρέσει να τα μαζέψουμε όλα εδώ, δεν έχει πόσο ασήμαντο μπορεί να είναι γιά κάποιους, αρκεί να είναι σημαντικό για εσάς.

Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007

Το Θέμα βίζα εληξε!!!

Ευτυχώς που η πρεσβεία της Τουρκίας με την πολωνική είναι 100 μ σχεδόν απόσταση η μία από την άλλη , έτσι σήμερα η αετίνα μου από το πρωί στο τρέξιμο και κατάφερε και τα δύο:
Και να ανανεώσει για τρια χρόνια ακόμα το διαβατήριό της , και να πάρει αυθημερόν την βίζα από το πολωνικό προξενείο!!!!

Οχι παίζουμε. Αμ πώς!! ¨-)

Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007

Τρέξιμο για τη Βίζα που ΔΕΝ έχει λήξει!!!

Πλησιάζει το τουρνουά Πολωνίας 27-6/01-07,- που είχα εκδηλώσει το ενδιαφέρον αν θυμάστε και που προέκυψε Εθνική αποστολή με 9 άτομα- και σήμερα επισκεφτήκαμε το Πολωνικό προξενείο για να πάρουμε τη βίζα για την αετίνα μου.
Ολα καλά...αλλά το διαβατήριο έχει λήξει λέει γιατί έχουν περάσει 2 εβδομάδες μετά τους τρεις μήνες πριν τη λήξη του.
Τι ατυχία!!!!!

Τώρα πώς λήγει ένα διαβατήριο πριν την προκαθορισμένη ημερομηνία λήξης του.... μόνο οι γραφειοκράτες γνωρίζουν.
Ετσι για να σου χαλάνε την μέρα και να σε κάνουν να τρέχεις

Δευτέρα, Ιουνίου 11, 2007

Χαμένο νειάτο!!

Εδώ και κάποιο μικρό διάστημα χρόνων έμπαινε τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα, ...ένα παλληκάρι ψηλό όμορφο, και ζητούσε με πολύ φυσικό τρόπο μία δύο σύριγγες ινσουλίνης και μία αμπούλα νερό.
Είπα από μέσα μου, όπως και με τόσους άλλους στο παρελθόν, "όχι ρε γαμώτο, γιατί?...είναι κρίμα!!.Ναξερε ότι δεν υπάρχει πισωγύρισμα!!? Νάξερε ότι είναι σαν να μπαίνεις στην γειτονιά μιάς μαύρης τρύπας και που αργά ή γρήγορα θα σε καταπιεί,"
...έτσι έμπαινε, και ζήταγε τα εργαλεία του ολέθρου, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, ακριβώς σαν να παραγγέλνεις καφέ στο καφενείο.
Ανετος πάντα προσεγμένος στο ντύσιμό του, που έδειχνε οικογένεια με σχετική οικονομική άνεση. Ηλικία κάπου λιγότερο από τριάντα. Στα πιό ζωντανά και δημιουργικά χρόνια. Να πιάσει τη ζωή και να την καταπιεί. Αλλά αυτός διάλεξε το σκοτεινό μονοπάτι!!
Αλλες φορές ερχόταν κάποιος άλλος που του έμοιαζε πολύ. Ιδια εμφάνιση και αυτός, αν και λίγο πιό σκοτεινή φυσιογνωμία. Μάλλον αδέλφια, ή ξαδέλφια, δεν ξέρω. Δεν συνηθίζω ποτέ να ρωτάω σε τέτοιες περιπτώσεις γιατί αυτόματα δημιουργείς ένα επικίνδυνο βαθμό οικειότητας μαζί τους, την οποίαν θα χρησιμοποιήσουν εις βάρος σου-αυτό είναι σίγουρο- όταν θα έλθουν τα δύσκολα!! -που δεν αργούν δυστυχώς!!
Προτιμάω λοιπόν να τους εξυπηρετώ τελείως διακριτικά και με τις λιγότερο δυνατές κουβέντες. Πράγμα αρκετά δύσκολο. Θέλεις να μιλήσεις, να τους αποτρέψεις, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις το να κάνεις τον καλό Σαμαρείτη μάλλον είναι ψυχοφθόρο για σένα και σε βάζει σε μπελάδες.

Ετσι λοιπόν παρέμεινα να τους παρακολουθώ και τους δύο κυρίως τον πρώτο (δεν έμαθα ποτέ και πως τους λέγαν), και να βλέπω τις αργές αλλά αμείλικτες αλλαγές πάνω τους.
Χάσιμο βάρους, περίεργη ανησυχία και ιδρώματα, μαύροι κύκλοι στα μάτια, εμφάνιση το πρωί πρωί στο φαρμακείο σε αυτήν την κατάσταση λες και σε περίμεναν με αγωνία να ανοίξεις.
Ετσι απλά και αμετάκλητα λοιπόν τελειώνει το άνετο!... και η ψευδαίσθηση του ..."Εγώ!! το ελέγχω , ότι ώρα θέλω!!", - και μπαίνει, και μπήκαν στην δίνη της μαύρης τρύπας, της τρύπας στο μπράτσο.
Μαθαίνω τελείως συμπτωματικά ότι ο πρώτος ήταν γιός μιάς πού καλής και συμπαθούς οικογένειας πελατών μου, όταν έφθασαν από την μητέρα οι πρώτες ειδικές συνταγές (με μεγάλη αξιοπρέπεια μη δημοσιοποιώντας έστω και σαν συμβουλευτική κουβέντα το αγκάθι στην οικογένεια), αγχολυτικών υπνωτικών και παυσίπονων, σαν πρώτη οικογενειακή προσπάθεια να σώσουν το παιδί τους από τον χαμό. Η γνωστή πεπατημένη....

...Χάθηκαν για ένα διάστημα σχετικά μεγάλο. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή, ώσπου μιά μέρα πρωί, τον βλέπω με πατερίτσες μασχάλης να πλησιάζει και να προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα.
σκέφτομαι:
"Μαστουρωμένος, κάπου θα στουκάρισε οδηγώντας ή με κάποια μηχανή ή με το αυτοκίνητό του. "
για δέκατα του δευτ.
γιάτι αμέσως μετά το βλέμμα μου πηγαίνει προς τα κάτω και βλέπω ότι το ένα του πόδι είναι κομένο από την ρίζα σχεδόν, και στην θέση του υπάρχει πλεόν ένα διπλωμένο μπατζάκι φόρμας!....

Αυτό αμέσως εξηγεί τα πάντα στο μυαλό μου:
Τρυπήματα στα πόδια, γιατί δεν μπορεί να βαράει στνέχεια στα χέρια, ...μιά μόλυνση που δεν την πρόσεξε, και ένας θρόμβος που του δημιούργησε γάγγραινα από ψηλά, και δεν θέλει πολύ να χάσεις το πόδι σου.
Τον κοιτάω, τουλάχιστον τον βλέπω λίγο καλύτερα, και σίγουρα κρύβω το σοκ που δέχτηκα. Συμπεριφέρομαι όσο πιό φυσικά μπορώ και του δίνω οδηγίες για την αντιβίωση που του έχουν γράψει από το νοσοκομείο.
Δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει τι του έχει συμβεί-πιστεύω ότι ο ακρωτηριασμένος έχει μιά περίεργη ψυχολογία- επειδή ισως για κάποιο διάστημα αισθάνεται το χαμένο του μέλος- διατηρεί μία ψευδή άισθηση ότι το έχει ακόμα-δεν ξέρω....παρακαλάω πάντως να του έχει γίνει ένα μάθημα σοκ και να τον έχει ταρακουνήσει γιά τα καλά.

περνάνε κάποιες μέρες. Σταματάει ένα καινούργιο αυτοκίνητο απ'έξω , κατεβαίνει ο δέυτερος. στον συνοδηγό κάθεται ο πρώτος. Ο δεύτερος μπαίνει μέσα και ζητάει σύριγγες....
"Οχι πάλι ρε γαμώτο!!! Ελεος!! καλά κανείς απο τους δύο δεν πήρε κάποιο μήνυμα!!! ?

Το αυτοκίνητο ξεπαρκάρει ανυπόμονα και φασαριόζικα εξαφανίζεται, με τα δύο παιδιά , που δεν τα έχω ξαναδεί από τότε.

Ελπίζω ναναι καλά ................ελπίζω!!!

Κυριακή, Ιουνίου 10, 2007

φεστιβάλ ΕΜΟΤΙΟΝ PICTURES (Νέο Μουσείο Μπενάκη, 16-18 Ιουνίου 2007)

Κάτι πολύ ενδιαφέρον στο θεματικό ντοκυμαντερ γίνεται το ερχόμενο τριήμερο ΠΣΚ
Μεταφέρω από το site της Αναπηρίας Τώρα

Με αφορμή το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με θέμα την Αναπηρία ΕΜΟΤΙΟΝ PICTURES, η Θεματική Βραδιά παρουσιάζει αξιοθαύμαστους ανθρώπους στο στούντιο, αλλά και δυο εξαιρετικά ενδιαφέροντα ντοκυμαντέρ, που δείχνουν ότι πραγματικά, όταν υπάρχει θέληση, η αναπηρία δεν αποτελεί εμπόδιο για τίποτα…
Πολλά τέτοια ντοκυμαντέρ θα προβληθούν στο φεστιβάλ ΕΜΟΤΙΟΝ PICTURES, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο Νέο Μουσείο Μπενάκη, 16-18 Ιουνίου 2007. Το Φεστιβάλ είναι μη κερδοσκοπικό και διοργανώνεται από τη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας - Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Το EMOTION PICTURES θα πραγματοποιηθεί παράλληλα με το 2ο Διεθνές Συνέδριο «Άτομα με Αναπηρία και Μ.Μ.Ε.».

Στο πλαίσιο της εκπομπής θα προβληθεί το ντοκυμαντέρ:
«Έλεν Κέλερ: Μια Λαμπερή Ψυχή» («Shining Soul: Helen Keller’s Spiritual Life and Legacy » της Penny Price, 2006, Διάρκεια: 57’)

Έτος 1880…χρονολογία ενταγμένη σε μια εποχή όπου οι παρωχημένες αντιλήψεις του κόσμου, οι επιστήμες και η διδασκαλία παραμένουν υποβαθμισμένες. Οι συνθήκες αυτές συνεπάγονται τη διαμόρφωση ενός πλαισίου κατά κανόνα ακατάλληλου να κατανοήσει, να εντάξει και να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρία. Αντιθέτως, αυτό που «επιτυγχάνει» είναι να τα φέρει αντιμέτωπα με ποικίλες δυσκολίες, αδιαφορία και τελικά απομόνωση.

Το χρόνο αυτό γεννήθηκε και η Έλεν Κέλερ (1880-1968). Ένα κορίτσι, που πριν τα δύο της χρόνια προσβλήθηκε από μια ασθένεια που την άφησε τυφλή και κωφάλαλη. Ένα κορίτσι που κατάφερε να φτάσει, παρά τις αντίξοες συνθήκες, σε ένα επίπεδο εξέλιξης που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Η «ηρωίδα των τυφλών», όπως έχει μείνει γνωστή, ανέτρεψε την προδιαγεγραμμένη πορεία της ζωής της, αλλά και έβγαλε τις παρωπίδες αυτών που θεωρούσαν ότι η δύναμη της ψυχής δεν μπορεί να ξεπεράσει τις σωματικές δυσκολίες.

Στο φακό του Shining Soul, ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Jean Houston, καταθέτει ότι «Αυτή η λαμπερή γυναίκα, αυτή η προσωπικότητα με τον τόσο έντονο συναισθηματισμό και ενδιαφέρον για τους πάντες και τα πάντα, ήταν μάλλον ο πιο ολοκληρωτικά ζωντανός άνθρωπος που έχω γνωρίσει». Δεν είναι τυχαίο και ότι το περιοδικό “Time” την κατατάσσει μεταξύ των 100 σημαντικότερων προσωπικοτήτων του 20ου αιώνα.

Αυτό το ντοκιμαντέρ της Penny Price αναδεικνύει την πνευματικότητα της Έλεν Κέλερ, τα χαρίσματα της, την αστείρευτη δύναμη της και την προσφορά της στους συνανθρώπους της. Παρουσιάζει τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής της και τα άτομα που την βοήθησαν να φτάσει ως εκεί που έφτασε.

Η Ανν Σάλιβαν Μέισι, είναι η δασκάλα που έμαθε την Έλεν να ψηλαφεί τα αντικείμενα και να τα συνδέει με λέξεις, τις οποίες έπειτα σχημάτιζε στην παλάμη. Αυτός ο κώδικας επικοινωνίας που της δίδαξε η Ανν Σάλιβαν, άνοιξε στην Έλεν την πρώτη πόρτα επικοινωνίας με τους γύρω της. Μέχρι το 1890, είχε καταφέρει και να μιλήσει, χάρη στη δασκάλα Σάρα Φούλερ. Μετά και την αποφοίτηση της από το κολέγιο Radcliffe, η Έλεν άρχισε να γράφει βιβλία για την αναπηρία και να αγωνίζεται για την κοινωνική στήριξη των ατόμων με αναπηρία. Δεν περιορίστηκε όμως μόνο σε αυτά. Ο μεγάλος ζήλος της για τη ζωή, οδήγησε στην ενασχόληση της με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής της, τα οποία συχνά ανέφερε στις διαλέξεις και τα ταξίδια της. Η αγάπη της για τα άτομα με αναπηρία και τον άνθρωπο γενικότερα, προσέδωσε τόση δύναμη στο λόγο της, ώστε η απήχηση του δεν έφτανε μόνο σε αυτούς για τους οποίους αγωνιζόταν, αλλά μέχρι και σε Προέδρους και πολιτικούς των ΗΠΑ αλλά και πολιτικούς άλλων κρατών.

Το Shining Soul, αποθεώνει τη νίκη της ανθρώπινης ψυχής, όταν η τελευταία υπερβαίνει τις σωματικές δυσκολίες. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις εξεχουσων προσωπικοτήτων και μαρτυριών, όπως του Erik Welhenmeyer, του πρώτου τυφλού άντρα που ανέβηκε το Έβερεστ και της Heather Whitestone, της πρώτης κωφής αμερικανίδας νικήτριας του διαγωνισμού ομορφιάς.

Αμέσως μετά τις ειδήσεις των έντεκα, θα προβληθεί το ντοκυμαντέρ:

«Αιγαίου Κύματα» του Αντώνη Ρέλλα
(Παραγωγή: Αντώνης Ρέλλας, Γιώργος Κουρμούζας, Οργάνωση Παραγωγής: Στέλιος Χατζόπουλος, Ειδικός σύμβουλος: Αντώνης Σκορδίλης, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Νίκος Παναγόπουλος, Νίκος Κονιτσιώτης, Μιχάλης Καρβούνης, Υποβρύχιες Λήψεις: Στέλιος Παπάζογλου, Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικηφόρος Θεοχάρης, Ήχος: Κιάρα Καλουντζή, Φωτογράφος: Γιώργος Βεντούρης, Πρωτότυπη Μουσική: Κωνσταντίνος Β, 2005, Διάρκεια: 70’)

«Αιγαίου Κύματα» σημαίνει πάλη με τα κύματα της ζωής, πάλη με τις αντιξοότητες της αναπηρίας, προσπάθεια, προσπάθεια ξανά και ξανά, πείσμα, ψυχή, αισιοδοξία, όραμα, αξιοπρέπεια, και τελικά ουσιαστική νίκη σε έναν αγώνα που αντίπαλος είναι η δική μας προκατάληψη, η αντίληψη των αρτιμελών σε σώμα και νου, ότι τα άτομα με αναπηρία δεν είναι πλασμένα για μεγάλα κατορθώματα…

Έναυσμα για τη δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ, του σκηνοθέτη, παραγωγού και σεναριογράφου Αντώνη Ρέλλα, ήταν η καταγραφή μιας προσπάθειας πέντε παραολυμπιακών αθλητών, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του κοινού για τα άτομα με αναπηρία, εν΄ όψη των Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Το εγχείρημα αυτό, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της 20ης και 25ης Σεπτέμβρη του 2003, πήρε τη μορφή του κολυμβητικού διάπλου Σουνίου – Μήλου, μιας απόστασης περίπου 150 χιλιομέτρων!!

Οι πέντε «Αιγαιαθλητές» όμως – πρωταγωνιστές του θαλάσσιου μαραθωνίου που ονομάστηκε «Αιγαίαθλον», έκαναν, εν αγνοία τους, τον Αντώνη Ρέλλα να συνειδητοποιήσει ότι αυτοί οι πέντε είχαν παραπάνω πράγματα να δείξουν… Έτσι η πορεία μαζί τους δεν τελείωσε στις θάλασσες της Μήλου. Ο Αντώνης τους ακολούθησε μέχρι την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, καταγράφοντας τις πεισματικές τους προσπάθειες, τις καθημερινές τους προπονήσεις. Όπως τονίζει ο ίδιος –επίσης άτομο με αναπηρία:

«Όταν έμαθα για το εγχείρημα πίστεψα ότι αυτή ήταν μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία, για να ανατραπεί ο μύθος περί αναπηρικής δυστυχίας, ο οποίος υπάρχει στη χώρα μας, και γενικότερα υπάρχει σε όλο τον δυτικό πολιτισμό, που θέλει τους ανθρώπους με αναπηρία a priori δυστυχισμένους, καταραμένους, κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν το ντοκιμαντέρ αυτό ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσω με αποδείξεις, με ντοκουμέντα, για τους ανθρώπους με αναπηρία κυρίως αλλά και για τους αθλητές με αναπηρία, και για τους αθλητές με αναπηρία γιατί ουσιαστικά δεν διαφέρουν από τους αρτιμελείς αθλητές, αφού αγωνίζονται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, προπονούνται με τον ίδιο τρόπο».

Το ντοκιμαντέρ αυτό, καταρρίπτει πολλούς μύθους για άπραγους αναπήρους και επιδεικνύει μια αξιοπρεπή προσέγγιση των ιδίων, των κατορθωμάτων τους, της εντυπωσιακής προσωπικής ιστορίας και ζωής του καθενός. Γιατί, όπως τονίζεται σε ένα σημείο του ντοκιμαντέρ:
«έρωτας είναι η ζωή, ποτέ δεν ματαιώνεται, και είναι όμορφη όπως και να ‘ναι».
Η ταινία έχει διακριθεί στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ανεξάρτητων Δημιουργών (Οκτώβριος 2005). Στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (2005), κέρδισε το βραβείο καλύτερης Μεσογειακής ταινίας. Επιπλέον, στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Παραολυμπιακών Ταινιών στη Βουδαπέστη - Budapest bridge (2006), απέσπασε το βραβείο καλύτερης φωτογραφίας (Best Picture).

http://thematikivradia.ert.gr