“Ξέρεις κάτι;
Η Ελλάδα πεθαίνει.
Πεθαίνουμε σα λαός.
Κάναμε τον κύκλο μας.
Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια,
ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα…
και πεθαίνουμε!
Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα,
να πεθάνει γρήγορα.
Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ
και κάνει πολύ θόρυβο.
Μωρή φύση,
μόνη σου είσαι,
μόνος μου είμαι και γω...
πάρ' ένα μπισκότο"
Εις μνήμην δύο πολύ μεγάλων καλλιτεχνών που από το δικό τους πόστο έκαναν σχολή και έτυχε να συνεργαστούν στην πιό πάνω ταινία. Ο ένας σαν σκηνοθέτης και ο άλλος ηθοποιός.
Εφυγαν από κοντά μας με ένα χρόνο διαφορα΄.
Θανάσης Βέγγος
Θόδωρος Αγγελόπουλς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου