Τον Ιανουάριο του 1919 δύο Ελληνικές μεραρχίες που είχαν σταλεί στην εκστρατεία της Κριμαίας στάθμευσαν στην Κωνσταντινούπολη.
Την εποχή εκείνη η Βασιλεύουσα βρισκόταν υπό ¨συμμαχική επικυριαρχία΄'. Ο πατήρ Λευτέρης Νουφράκης υπηρετούσε στη Β΄ Ελληνική μεραρχία. οπως εκμυστηρεύτηκε στους συντρόφους του ο κρητικός ιερέας από τις αλώνες Ρεθύμνου "το όνειρό του ήταν να ακουστεί και πάλι ο Λόγος του Θεού στην Αγία Σοφία", Την εποχή εκείνη η Εκκλησιά λειτουργούσε ως τζαμί και οι 4 άλλοι στρατιωτικοί, Φραντζής, Λιαρομάτης, Σταματιόυ και Νικολάου επισήμαναν στον ιερέα πως μιά Χριστιανικη λειτουργία θα προκαλούσε τους Τουρκους.
Μπρος στην επιμονή του παπαΛευτέρη οι τέσσερις άλλαξαν γνώμη. με τη βοήθεια ενός Ρωμιού βαρκάρη κατέβηκαν από το πλοίο που μετέφερε τη μεραρχία τους και βρέθηκαν στην εκκλησία. Στον χώρο που βρισκόταν η Αγιά Τράπεζα ο παπα Λευτέρης τοποθέτησε ένα μικρό τραπεζάκι. Βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει τη λειτουργία με ψάλτη τον ταγματάρχη Λιαρομάτη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ο υπολοχαγός Νικολάου.
Η εκκλησία σιγά σιγά γεμίζει από μουσουλμάνους που έχουν έλθει για τη δική τους προσευχή. Οπως εκμυστηρέυτηκαν στη συνέχεια ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές, "οι τουρκοι μας έβλεπαν χωρίς να ξέρουν πώς να αντιδράσουν αφού αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι περισσότερο απίστευτο για αυτούς".
Οι 4 αξιωματικοί κοινωνούν και γίνεται η απόλυση. Κάποιοι από τους τούρκους κινούνται εναντίον τους, αλλά τους σταματάει ένας Τούρκος αξιωματικός που ζητάει απ'τους μουσουλμάνους να μην πειράξουν τους Ελληνες διότι είναι μεγάλη αμαρτία αν χυθεί αίμα σε ιερό χώρο.
Οι Ελληνες τελικά κατάφεραν να διαφύγουν. Ακολούθησε έντονη διαμαρτυρία των Συμμάχων στον Ελευθέριο Βενιζέλο για το συμβάν, ο οποίος με τη σειρά του επέπληξε τους 4 Ελληνες αξιωματικούς.
Την εποχή εκείνη η Βασιλεύουσα βρισκόταν υπό ¨συμμαχική επικυριαρχία΄'. Ο πατήρ Λευτέρης Νουφράκης υπηρετούσε στη Β΄ Ελληνική μεραρχία. οπως εκμυστηρεύτηκε στους συντρόφους του ο κρητικός ιερέας από τις αλώνες Ρεθύμνου "το όνειρό του ήταν να ακουστεί και πάλι ο Λόγος του Θεού στην Αγία Σοφία", Την εποχή εκείνη η Εκκλησιά λειτουργούσε ως τζαμί και οι 4 άλλοι στρατιωτικοί, Φραντζής, Λιαρομάτης, Σταματιόυ και Νικολάου επισήμαναν στον ιερέα πως μιά Χριστιανικη λειτουργία θα προκαλούσε τους Τουρκους.
Μπρος στην επιμονή του παπαΛευτέρη οι τέσσερις άλλαξαν γνώμη. με τη βοήθεια ενός Ρωμιού βαρκάρη κατέβηκαν από το πλοίο που μετέφερε τη μεραρχία τους και βρέθηκαν στην εκκλησία. Στον χώρο που βρισκόταν η Αγιά Τράπεζα ο παπα Λευτέρης τοποθέτησε ένα μικρό τραπεζάκι. Βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει τη λειτουργία με ψάλτη τον ταγματάρχη Λιαρομάτη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ο υπολοχαγός Νικολάου.
Η εκκλησία σιγά σιγά γεμίζει από μουσουλμάνους που έχουν έλθει για τη δική τους προσευχή. Οπως εκμυστηρέυτηκαν στη συνέχεια ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές, "οι τουρκοι μας έβλεπαν χωρίς να ξέρουν πώς να αντιδράσουν αφού αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι περισσότερο απίστευτο για αυτούς".
Οι 4 αξιωματικοί κοινωνούν και γίνεται η απόλυση. Κάποιοι από τους τούρκους κινούνται εναντίον τους, αλλά τους σταματάει ένας Τούρκος αξιωματικός που ζητάει απ'τους μουσουλμάνους να μην πειράξουν τους Ελληνες διότι είναι μεγάλη αμαρτία αν χυθεί αίμα σε ιερό χώρο.
Οι Ελληνες τελικά κατάφεραν να διαφύγουν. Ακολούθησε έντονη διαμαρτυρία των Συμμάχων στον Ελευθέριο Βενιζέλο για το συμβάν, ο οποίος με τη σειρά του επέπληξε τους 4 Ελληνες αξιωματικούς.
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου