Ζουν ανάμεσά μας. Εύκολα τους διακρίνεις από το άσπρο μπαστουνάκι τους.
Σήμερα λέει είναι η μέρα τους, Η μέρα των τυφλών και των ατόμων με μειωμένη όραση γενικότερα. Οπως έχω ξαναγράψει δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μέρες μία φορά το χρόνο αλλά μέρες που να μας θυμίζουν τί πρέπει να κάνουμε ,και τί δεν πρέπει να ξεχνάμε τον υπόλοιπο χρόνο, ειδικά σε μία χώρα σαν την δική μας με μηδενικές υποδομές.
Και αν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες έχουν το πρόβλημα των ραμπών και των αδιάβατων πεζοδρομίων να αντιμετωπίσουν ,τότε τί έχουν να πούν οι συνάνθρωποί μας με την μειωμένη όραση που σκοντάφτουν εδώ και εκεί σε πλείστα εμπόδια....
Η μέρες τους για όλους αυτούς πρέπει να είναι και οι 365 του χρόνου.
Δεν χρειάζεται οίκτος. μόνο ζέση και κατανόηση.
Προσφέρετε με προθυμία και χαμόγελο προς όλα τα εμποδιζόμενα άτομα την βοήθειά σας απλά ρωτώντας τα ακριβώς τί πρέπει να κάμετε, χωρίς περιτές κουβέντες και ερωτήσειςς που θα τα φέρουν σε δύσκολη θέση.
Σήμερα λέει είναι η μέρα τους, Η μέρα των τυφλών και των ατόμων με μειωμένη όραση γενικότερα. Οπως έχω ξαναγράψει δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μέρες μία φορά το χρόνο αλλά μέρες που να μας θυμίζουν τί πρέπει να κάνουμε ,και τί δεν πρέπει να ξεχνάμε τον υπόλοιπο χρόνο, ειδικά σε μία χώρα σαν την δική μας με μηδενικές υποδομές.
Και αν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες έχουν το πρόβλημα των ραμπών και των αδιάβατων πεζοδρομίων να αντιμετωπίσουν ,τότε τί έχουν να πούν οι συνάνθρωποί μας με την μειωμένη όραση που σκοντάφτουν εδώ και εκεί σε πλείστα εμπόδια....
Η μέρες τους για όλους αυτούς πρέπει να είναι και οι 365 του χρόνου.
Δεν χρειάζεται οίκτος. μόνο ζέση και κατανόηση.
Προσφέρετε με προθυμία και χαμόγελο προς όλα τα εμποδιζόμενα άτομα την βοήθειά σας απλά ρωτώντας τα ακριβώς τί πρέπει να κάμετε, χωρίς περιτές κουβέντες και ερωτήσειςς που θα τα φέρουν σε δύσκολη θέση.
4 σχόλια:
Τα προβλήμα που αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ τα ένιωσα από πρώτο χέρι όταν βγήκα από το νοσοκομείο στο οποίο είχα κάτσει 3.5 μήνες.
Ήμουνα απίστυετα αδύναμος αλλά δεν έμοιαζα με ΑΜΕΑ οπότε δεν είχα ούτε τη λίγη συμπόνοια που δείχνουν οι συμπολίτες μας σε αυτούς.
Είναι τραγικό που η χώρα μας υστερεί σε υποδομές για ΑΜΕΑ.
Γειά σου Γιάννη
Σωστό αυτό που λές. Δυστυχώς το ένοιωσες σε μιά δύσκολη στιγμή της ζωής σου, που ευτυχώς ήταν και εύχομαι να είναι παρελθόν πιά.
Καλώς όρισες
Καλησπέρα Σάκη,
Οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης και άλλοι με κινησιακές ιδιαιτερότητες, δεν έχουν ανάγκη να εκλιπαρούν. Έχουν δικαιώματα με τα οι υπόλοιποι, υποτίθεται υγιείς, θα έπρεπε να ευαισθητοποιηθούν και να τα σέβονται.
Η σιωπή όταν παραβιάζονται οι χαραγμένες ευθείες στα πεζοδρόμια από καρέκλες καφενείων, οι σταθμεύσεις πάνω στις ράμπες ή σε ειδικές θέσεις αποτελούν συνενοχή στα όσα συμβαίνουν.
Μπράβο που ανέβασες αυτό το post!
museum
καλέ συνοδοιπόρε την καλημέρα μου. Σευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου