Το πείραμα του κουτιού (Δρ Μάνος Δανέζης Αστροφυσικός)

 

Μάνος Δανέζης: «Επειδή τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας συνεχίζουν να εξελίσσονται κι ας είναι καλοκαίρι…

Ας θυμηθούμε κάτι που ίσως ξεχάσαμε, επειδή λέχτηκε και γράφτηκε στο fb μας στις 28 Ιουλίου 2020. Το αυτό κείμενο αρχικά, λόγω κάποιων ευρύτερων τότε Εθνικών αναγκών, είχε παρουσιαστεί τον Αύγουστο του 2015 στην ιστοσελίδα μου manosdanezis.gr.

Τα γεγονότα όμως δυστυχώς επαναλαμβάνονται

Το πείραμα του κουτιού

Δρ Μάνος Δανέζης

Αστροφυσικός

Πολλές φορές έχουμε την αίσθηση ότι γύρω μας, σε όλα τα επίπεδα, επικρατεί το χάος, αταξία και οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας είναι εκτός ελέγχου και λογικής. Η αίσθηση του τυχαίου μας δημιουργεί αισθήματα φόβου εφόσον τα γεγονότα φαίνονται να εξελίσσονται χωρίς κανόνες και η μελλοντική πρόβλεψή τους είναι αδύνατη.

Η αίσθηση αδυναμίας πρόβλεψης δημιουργεί υπέρμετρους φόβους εφόσον μας στερεί τη δυνατότητα προπαρασκευής για μελλοντικά δυσάρεστα γεγονότα

Αν αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι μέσα σε πολλές από τις προηγούμενες καταστάσεις ας θυμηθούμε το «πείραμα του κουτιού»

.....................

Έστω ότι βρισκόμαστε «μέσα» σε ένα κυβικό κουτί γεμάτο με ένα αέριο και επικρατεί μια «σταθερή θερμοκρασία» την οποία συντηρεί και ρυθμίζει ένας «εξωτερικός πειραματιστής».

Συγχρόνως ας θεωρήσουμε ότι έχουμε την υπερφυσική δυνατότητα να μπορούμε να βλέπουμε τα μόρια του αερίου που στροβιλίζονται γύρω μας.

Τότε παρατηρώντας τις κινήσεις των μορίων του αερίου έχουμε την εντύπωση ότι δεν υπακούουν κανένα νόμο και απλά κινούνται σαν μεθυσμένα, χωρίς κανένας να μπορεί να προβλέψει την μελλοντική τους κίνηση. Κατά την διάρκεια της κίνησής τους, συνεχώς συγκρούονται μεταξύ τους και μετά από κάθε μια από τις χιλιάδες συγκρούσεις τους αλλάζουν τυχαία κατεύθυνση κίνησης.

Γενικότερα έχουμε την αίσθηση ότι το τυχαίο αποτελεί τον βασικό κανόνα κίνησής τους.

Βγαίνοντας έξω από το κουτί

Ας βγούμε τώρα έξω από το κουτί και από εκεί ας μελετήσουμε την κίνηση των μορίων του ίδιου αερίου. Τότε, με μεγάλη ευκολία θα διαπιστώσουμε τρία βασικά γεγονότα τα οποία δεν ήταν δυνατόν να αντιληφθούμε όσο είμαστε μέσα στο κουτί:

α. Τελικά άσχετα αν το κάθε ένα από τα μόρια κάνει μια τρελή πορεία, κάθε στιγμή, την κάθε πλευρά του κυβικού κουτιού την χτυπάει ο ίδιος αριθμός μορίων.

Αυτό σημαίνει ότι «τα μόρια γνώριζαν πολύ καλά που πάνε και ότι η κίνησή τους προσδιοριζόταν από ένα φυσικό νόμο (ένα σχέδιο δηλαδή) που δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε όσο είμαστε μέσα στο κουτί».

β. «Όσο πιο πολύ αυξάνει τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του κουτιού ο «εξωτερικός παρατηρητής», τόσο πιο βίαιες γίνονται οι συγκρούσεις μεταξύ των μορίων» και όλο πιο πολύπλοκες οι τροχιές τους λόγω, της αύξησης τόσο του αριθμού όσο και της βιαιότητας των συγκρούσεων. «Αυτό σημαίνει ότι η βιαιότητα των συγκρούσεων των μορίων εξαρτάται από την βούληση του εξωτερικού πειραματιστή τον οποίο όμως, επειδή τώρα βρισκόμαστε έξω από το κουτί, μπορούμε να τον αντιληφθούμε» και κάποιες φορές να τιθασέψουμε την τάση του (για οποιουσδήποτε λόγους) να ανεβάζει όλο και περισσότερο την θερμοκρασία (αυξάνοντας την βιαιότητα των συγκρούσεων).

γ. Όσο πιο πυκνό είναι το αέριο, δηλαδή όσο πιο πολλά μόρια υπάρχουν στη μονάδα του χώρου, τόσο περισσότερες και πιο βίαιες είναι οι συγκρούσεις μεταξύ των μορίων.

Η εφαρμογή του φαινομένου του κουτιού στην κοινωνία των ανθρώπων

Επειδή, παρά περί του αντιθέτου αντίληψη του Δυτικού πολιτισμού, «η κοινωνία των ανθρώπων παρουσιάζει τα ίδια χαρακτηριστικά με μια συλλογή μορίων», μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αν θέλουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας, στη διάρκεια μιας περιόδου όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, θα πρέπει να βγούμε από το κουτί.

Τότε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε:

α. «Το σχέδιο το οποίο κατευθύνει τους ανθρώπους- μόρια προς έναν τελικό σκοπό»

β. «Τον πειραματιστή» που κατά το δοκούν ανεβάζει περισσότερο την θερμοκρασία του περιβάλλοντος των ανθρώπων –μορίων προκειμένου να κάνει όλο και πιο βίαιες τις συγκρούσεις μεταξύ τους».

γ. Το γεγονός ότι «οι συγκρούσεις γίνονται πιο βίαιες σε περιοχές μεγάλης πυκνότητας ανθρώπων – μορίων (πχ πυκνοκατοικημένες χώρες και πόλεις)»

Μετά όλα τα προηγούμενα και με στόχο να κατανοήσουμε το τι γίνεται γύρω μας και να προετοιμαστούμε για τα μελλούμενα, ας βγούμε έξω από το κουτί μιας πλαστής μικροτοπικότητας.

Και μην ξεχνάμε όμως ότι: «ακόμα και αν βγούμε έξω από το κουτί και αντιληφθούμε τι συμβαίνει μέσα του, κανένας δεν αποκλείει ότι ένα νέο αόρατο κουτί ίσως μας περιβάλλει, τους νόμους του οποίου πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς να καταλάβουμε και να ελέγξουμε»

ΠΗΓΗ σελίδα στο fb του καθηγητή