Ολα τελειωσαν
ο αχός της μάχης και η σκόνη σιγά σιγά καταλαγιάζουν .....στην απεραντη πεδιαδα υπαρχουν μόνο βαριά πληγωμένοι και νεκροί από τα φοβερά σπαθιά των πολεμιστών του !!
Αυτοί στέκονται αμίλητοι πίσω του ...και είναι αυτός μπροστά τους ο ατρόμητος αρχηγός τους ...μόνος του .
Να τόν σκεπάζει το βαρύ πέπλο της μοίρας του, που όρισε από το δικό του σπαθί να πέσει νεκρή στην αγκαλιά του αυτός ο αγγελος με τα φλογερά σαν τη φωτιά μαλλιά και με ορθάνοικτα δακρυσμένα μάτια να του τρυπά το βλέμμα .....
Η μήπως δεν τελείωσαν όλα ?
Γιατί τίποτα δεν χάνεται ....γιατί η αγάπη ζει αιώνια !!!.......................
....................................
Μιν Λιαν! Ας ήτανε να γύριζε ο χρόνος πίσω
ορμητικέ μου σίφουνα, ποτάμι της ζωής
θα πέρναγες! κι ας ήτανε εγώ να μη δεήσω
να δω ξανά τη χώρα μου, ή τ’ άστρο της ευχής
που, μάρτυρά μας κάναμε στον ιερό μας όρκο
Και ποιά αξία Μιν Λιαν, ποιά ένδοξη μάνα μάχη
άξιζε τάχα πιο πολύ από τη μικρή στιγμή
που ένωσε γη και ουρανό παραδεισένια η αγάπη
και ζήλεψε τ’ αστέρι μας που έσβησε σαν κερί.
.....................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου