Μια διαφορετική αναφορά στη μνήμη του Αντώνη μας της Ελλάδας και ...της Καισαριανής

 .............................................................................................................

"-Καλημέρα Αντώνη μου τι κάνεις;

-Καλημέρα! Γεια σου και σένα! Ποια είσαι; έλα κοντά...

-Κάποια από αυτούς που σ' αγαπάνε πολύ. Να είσαι γερός Αντώνη μου πάντα. 

-Ε τώρα πια...χαχα τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια..Νά' σαι καλά, σ' ευχαριστώ, καλό δρόμο".

Συνάντηση έξω από το καφενείο που σύχναζε πριν λίγους μήνες. 

Μόνο που τον έβλεπες να κάθεται εκεί απέξω, στο τραπεζάκι του  και να κοιτάζει τι άραγε; Με τα μισόκλειστα  μάτια του καρφωμένα απέναντι, με τις μουσικές στ' αυτιά του και τις άπειρες εικόνες στο μυαλό του, μόνο που τον έβλεπες έτσι εκεί, ανατρίχιαζες. 

Ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τους Καισαριανιώτες η αναχωρησή του. ..............................................................................................................

Συνεχιστε ΕΔΩ 

ΜΙΝ ΛΙΑΝ .....η αρχή ( μιά ιστορία πού δεν τελείωσε ποτέ)

 

Δια μέσου των Αιώνων

Το 1247 εξελίχθηκε ένας πόλεμος ανάμεσα στο βασίλειο του Θιβέτ και την Κίνα. Ένας πόλεμος που άφησε πίσω του κατεστραμένες πόλεις, χιλιάδες νεκρούς πολεμιστές και αθώα θύματα. Όμως μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό, ξετυλίχθηκε το δράμα ενός έρωτα που βασανίζει τους πρωταγωνιστές του μέσα στους αιώνες. 

Ο Σανα Χι Σουί, ο μικρός πρίγκιπας του βασιλειου του Θιβέτ, ερωτεύτηκε τη μικρή Μιν Λιαν όταν αυτή βρισκόταν ακόμα στους κήπους του ανακτόρου κι έπαιζε ανέμελη με τις φίλες της....................................

.........................Ο Σάνα Χι Σουί είχε φύγει από κείνη τη μάχη επίσης τραυματισμένος, αλλά και απόλυτα δυστυχής όταν κατάλαβε ότι ο Μα Ξίου, δεν ήταν άλλος από την αγαπημένη του, που έτρεξαν οι δικοί της με αυτοθυσία να σηκώσουν τραυματισμένη και να απομακρύνουν από τον τόπο της σφαγής. 

Πέταξε το κράνος του και φώναξε με αγωνία το ονομά της, καθώς το κορίτσι μεταφέροταν με το κεφάλι κρεμασμένο προς τα πίσω και τον είδε με το χέρι του γεμάτο αίματα πάνω στο πλευρό του. 

Για το υπόλοπο αυτού του τρομερού δράματος απο την αρχή μέχρι το ΜΗ-τέλος διαβάστε ΕΔΩ

Ο Θρήνος του ΣΑΝΑ ΧΙ ΣΟΥΙ (μέρος 2ο)

 Ολα τελειωσαν

ο αχός της μάχης και η σκόνη σιγά σιγά καταλαγιάζουν .....στην απεραντη πεδιαδα υπαρχουν μόνο βαριά πληγωμένοι και νεκροί από τα φοβερά σπαθιά των πολεμιστών του !! 

Αυτοί στέκονται αμίλητοι πίσω του ...και είναι αυτός μπροστά τους ο ατρόμητος αρχηγός τους ...μόνος του .

Να τόν σκεπάζει το βαρύ πέπλο της μοίρας του, που όρισε από  το δικό του σπαθί να πέσει νεκρή στην αγκαλιά του αυτός ο αγγελος με τα φλογερά σαν τη φωτιά μαλλιά και με ορθάνοικτα δακρυσμένα μάτια να του τρυπά το βλέμμα .....

Η μήπως δεν τελείωσαν όλα ? 

Γιατί τίποτα δεν χάνεται ....γιατί η αγάπη ζει αιώνια !!!.......................

....................................

Μιν Λιαν! Ας ήτανε να γύριζε ο χρόνος πίσω

ορμητικέ μου σίφουνα, ποτάμι της ζωής

θα πέρναγες! κι ας ήτανε εγώ να μη δεήσω

να δω ξανά τη χώρα μου, ή τ’ άστρο της ευχής

που, μάρτυρά μας κάναμε στον ιερό μας όρκο

 

Και ποιά αξία Μιν Λιαν, ποιά ένδοξη μάνα μάχη

άξιζε τάχα πιο πολύ από τη μικρή στιγμή

που ένωσε γη και ουρανό παραδεισένια η αγάπη

και ζήλεψε τ’ αστέρι μας που έσβησε σαν κερί.

.....................................................

Για το πριν και το μετά ΕΔΩ 

because music needs the words to travel. Because the words, need music to be heard. 

Για αυτό την ώρα της απαγγελίας βάλτε τη γραμμή της μουσικής να παίζει 

Η Ιστορία της ΜΙΝ ΛΙΑΝ και του ΣΑΝΑ ΧΙ ΣΟΥΙ

Μιά ιστορία που μπορεί να επαναλαμβανεται εως την αιωνιότητα .... 

 Η Θυσία της βασίλισσας ΜΙΝ ΛΙΑΝ ............................................... .................................................. ................................................... 

 Στο μοναστήρι Γκουνγκ Τάι μαθαίνουν Τάι, οι μοναχές και οι πριγκίπισσες ξέρουν να πολεμάνε

 Όμως για τον Μάο Τα δεν ήταν αρκετό φυγάδευσε τις άλλες με τους χωρικούς

 κι έστειλε εμένα με το Τσινδουί γι’ ασφάλεια είπε μέχρι να με παραδώσουν και είχα υποσχεθεί στον Σάνα Χι Σουί ότι θα μείνω ζωντανή γι’ αυτόν και μόνο ως να τα βρούν οι χώρες μας μια λαμπερή αυγή και να μπορέσουμε άφοβα να ξαναγαπηθούμε.

 ......................................................... ............................................................. 

Για το πριν και το μετά ΕΔΩ

because music needs the words to travel. Because the words, need music to be heard. 

Για αυτό την ώρα της απαγγελίας βάλτε τη γραμμή της μουσικής να παίζει