Σώπα δάσκαλε!!.....

......μια μερα ήταν άνοιξη, χαρα Θεού , τα παράθυρα ήταν ανοικτά κι έμπαινε η μυρωδιά απο μιαν ανθισμένα μανταρινια στο αντικρινό σπιτι . Το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτο ανθισμένα μανταρινια και δεν μπορούσαμε να ακούμε για οξείες και περισπωμένες , Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σχολείου και κελαηδουσε. Τότε πια ενας μαθητής , χλωμος κοκκινομαλλης, πού´ χε έρθει εφέτο απο το χωριό , Νικολιό τον έλεγαν , δεν βασταξε, σήκωσε το δάχτυλο :
Σώπα δάσκαλε , φώναξε !
Σώπα δάσκαλε , να ακούσουμε το πουλί!!,

Ν. Καζαντζακης


Η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο
Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη