Ξημέρωμα Κυριακής.
Εδω και μέρες το νιώθω ότι κάτι υπάρχει στον αέρα.
Μια αδημονία ,ένας ηλεκτρισμός σε αυτα που λέει σε αυτα που νιώθει και σε αυτα που περιμένει ο κόσμος που συναναστρεφομαι μέσα απ τη δουλεια μου.
Ειναι σαν να περιμένουν κάτι, και το θέλουν πολυ !! Οι πιο πολλοί δεν ξέρουν αν ειναι να αλλάξει κάτι θα ειναι προς καλου ή προς κακού. Θέλουν όμως να γίνει!! Γιατι ειναι κουρασμένοι. Τους βρέθηκαν όλους και όλα!! Και πιο πολυ αυτο το αργό βασανιστήριο δυο χρόνια τώρα, το βασανιστήριο που αυτές τις μέρες τους ( μας) έχει βάλει με τη πλάτη στον τοίχο και που ου λέει , ή κάθεσαι εκει μόνιμα δεμένος σαν τον Προμηθεα που θα σου τρώνε το συκώτι ή κανείς ένα βήμα μπροστα και πεφτεις στο χάος, και τελειωνεις.
Κι εδω το ζήτημα ειναι ,, υπάρχει πραγματι χάος ή ένας φόβος που μας δημιούργησαν με σκοπο να καταβάλει την λογική και τη θέληση μας για να μην μπορούμε να δούμε καθαρά με τα ματια της λογικής?
Και αυτη τη στιγμη πρωι Κυριακής συνεφιασμενης και βροχερης όλα φαίνεται να κρατάνε την ανάσα τους , ηλεκτρισμός και πάγωμα τα μαζι. Όλα εκτός απο την ψιλή βροχή που πέφτει ,και που πιθανώς θα πέφτει πάνω στα πάνω και στις σημαίες το απόγευμα, και στα κεφαλιά των Ελλήνων μπροστα στη Βουλή που απελπισμένα αυτη τη φορα θα προσπαθήσουν αυτη τη φορα να ακουστούν στους μέσα....
Δεν ξέρω αν θα ακουστούν και κάτι κάποιος? μπορει να αλλάξει τίποτα πια, ή αν όλα έχουν προαποφασίσει σε ένα προδιαγεγραμμένο μελλοντικό μοτίβο.
Ας γίνει όμως κάτι επι τέλους για έστω ένα μικρο καλο αυτου του τόπου και των παιδιών του.
ΥΓ
Στη ζωη μου ειναι η δεύτερη φορα που νιώθω το ίδιο .. Η πρώτη ήταν λίγο πριν πέσει η Χουντα το 73-74 και αυτο με έκανε σήμερα συννεφιάσμενη Κυριακή να γράψω αυτές τις γραμμές.
Ο Θεός ας βάλει και λίγο το χέρι του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου