Μιά "κλήση" από τη Θεσσαλονίκη. (όχι τηλεφωνική)

Τον Οκτώβριο του 2005 βρέθηκα το τριήμερο της 28ης μαζί και με ένα φιλικό ζευγάρι στη Θεσσαλονίκη. Μείναμε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο ακριβώς στην είσοδο στα Λαδάδικα και ακριβώς μέσα από τον κεντρικό δρόμο είσοδο της πόλης προς την παραλιακή. Ιδανικό μέρος γιατί μπορούσαμε με μιά ανάσα περπατώντας να μπούμε στο κέντρο της πόλης από την παραλία αλλά και μέσα από τους πεζόδρομους των λαδάδικων.
Το αυτοκίνητό μου το άφηνα σχεδόν μπροστά από την είσοδο του ξενοδοχείου πάνω στην αρχή του πλακόστρωτου δρόμου που οδηγεί πιό βαθιά στα λαδάδικα.(φυσικά πάντα με το ειδικό σήμα στο παρπριζ και στα πλαγια μπροστινά παράθυρα ώστε να φάινεται η αναπηρική ταυτότητά του) Πραγματικά περάσαμε πολύ όμορφα τότε,και δεδομένου ότι είχα χρόνια να επισκεφτώ τη Θεσσαλονίκη. Πραγματικά γοητέυτικα !!

Πέρασαν τα χρόνια στο μεταξύ άλλαξα και το αυτοκίνητό μου και πέρσι τον Οκτώβρη ή Νοέμβρη (δεν θυμάμαι ακριβώς) πήρα από τον Δήμο της Θεσσαλονίκης μιά ειδοποίηση για ένα πρόστιμο που μου είχε επιβληθεί για παράνομη στάθμευση. Το ποσό της κλήσης ήταν 64 ευ.
Εδώ στην Αθήνα μέχρι τώρα τέτοιου είδους κλήσεις ειδικά Δήμοτικής Αστυνομίας πάντα τις παραγράφω μετά από προσκόμιση της κλήσης στο Δήμο και με την προσκόμιση των απαραίτητων εγγράφων που αποδεικνύουν ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου είναι ο Αμεα κλπ κλπ, Μετά από την σχετική αίτηση και αφού περάσει ένα εύλογο διάστημα δέχεσαι νέα ειδοποίηση ότι η κλήση σου παραγράφηκε.
Παρόλο το μακρινό της απόστασης το ίδιο είχα σκοπό να κάνω και σ'αυτή τη περίπτωση. Πήρα λοιπόν τηλ τον Δήμο και τους ανάφερα το γεγονός. Ευτυχώς που είχα κρατήσει και αντίγραφο της άδειας του παλιού μου αυτοκινήτου για να τους τη στείλω με φαξ ώστε να αποδειχθεί ότι ήταν αναπηρικό. Δεν ασχολήθηκα με τον τόπο της παράβασης γιατί από την ώρα που κόπηκε η κλήση φαίνεται ότι πρέπει να ήταν μπροστά από το ξενοδοχείο που μέναμε.
Μετά από αρκετές πάσες σε τηλέφωνα μέχρι να βρώ τον/την τελευταίο/α αρμόδιο/α, μιά κυρία μου είπε ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα γιατί από το καλόκαίρι και μετά (του 2008) βγήκε μιά απόφαση εισαγγελέα που απαγορεύει τέτοιου είδους επιοίκιες (για ΑμεΑ κλπ) για παράνομες σταθμεύσεις. Λες και αδιαφορορήσαμε για τις ειδικές θέσεις που υπάρχουν παντού στον Δήμο της Θεσσαλονίκης (αλλά και παντού στη χώρα) και σταθμεύσαμε όπου βρήκαμε!!
Μού έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι!! Δεν πίστευα αυτό που άκουγα και ένοιωσα μιά αηδία!! Προσπάθησα να κρατήσω τη ψυχραιμία μου και πολύ φυσιολογικά ρώτησα και ζήτησα να πάρω με φαξ την απόφαση αυτή, που λογικά πρέπει να είχαν στον Δήμο. Οπως και το όνομα του Εισαγγελέα. Μού είπε ότι τέτοιου είδους αποφάσεις δεν τις έχουν οι Δήμοι αλλά η Τροχαία (Αστυνομία) της Θεσσαλονίκης από τους οποίους παιρνουν τις σχετικές ειδοποιήσεις, και πως αν ήθελα θα έπρεπε να αποτανθώ προς αυτούς.
Φυσικά δεν πρόχώρησα παρά πέρα, έριξα από μέσα μου τα γ...σταυρίδια της ψυχής μου και τα μπ...λικια που τους αξίζουν. Από τέτοια απόσταση και μετά από τέτοια "αποστομωτική" απάντηση απλά θα γινόμουνα ένα μπαλάκι του πινγκ πονγκ και θα χάλαγα την ψυχική μου ισορροπία.
Κράτησα τις ευχάριστες αναμνήσεις από την παραμονή μου τότε στη Θεσσαλονίκη και πλήρωσα σαν καλός πολίτης το πρόστιμο εδώ στην Αθήνα.