Είμαι σε μιά κατάσταση ατελείωτου τρεξίματος. Πραγματικά δεν ξέρω πως βρίσκω τον χρόνο να διαβάζω λίγο τους φίλους και γνωστούς και να ρίχνω και κανένα ποστάκι εδώ κι εκεί!!
17 Ιανουαρίου (Αγ. Αντωνιόυ, μεγάλη η χάρη του), δώσαμε μία στο Φαρμακειό και το ρίξαμε όλο κάτω, -ανακαίνιση το λένε!!
Τρεις βδομάδες μετά, λες και ξεφύτρωσε νέο κατάστημα στη θέση του παλιού!! Δεν το πίστευαν οι ίδιοι οι πελάτες μου. Αλλοι πάλι δεν γνώριζαν οτι υπήρχε φαρμακείο, και μου ευχόντουσαν καλή αρχή και τέτοια.
Γεγονός είναι ότι μόνον θετικά σχόλια εισπ΄ραξαμε εδώ και μία εβδομάδα που ανοίξαμε.
ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ δηλαδή ¨-)
Ακόμα δεν έχουμε τελειώσει βέβαια και όλα αυτά τα μικρά πραγματάκια που πρέπει να τελειοποιήσεις μετά το χοντρό μπάχαλο είναι που σου σπάνε τα νέυρα, αλλά δεν πειράζει, το χοντρό ζόρι πέρασε και τώρα σιγά σιγά γίνεται και αυτό. Εξ'άλλου αισθανόμαστε πολύ πιό ωραία στον νέο φωτεινό όμορφο χώρο και το ίδιο εισπ΄ρατει κι ο κόσμος που μπαίνει. Νάμαστε καλά και όλα θα πάνε καλύτερα.
Σήμερα από το πρωί παλέψανε δυό τεχνικοί και στήσανε το δίκτυο δύο υπολογιστών και συγχρονίσανε και το routerάκι για την ADSL γραμμή. Ετσι τέρμα και το σουρνάμενο DIAL UP που είχα μέχρι προχθές.
Καλό αυτό αφού με δύο υπολογιστές κάτι θα μπορώ να ξεκλέβω ώστε να επικοινωνώ και με την online κοινωνία.
Ομως!!
Ολα έχουν και το τίμημά τους.
Και το δικό μου αυτήν την εποχή είναι ότι έχω μείνει πολύ πίσω (κάπου ένα μήνα) στις προπονήσεις. Ο λόγος είναι ότι ο προπονητικός χώρος ήταν, και είναι στο πίσω μέρος του φαρμακείου, ο οποίος όπως είναι φυσικό παροπλίστηκε ουσιαστικά από τότε που σταματήσαμε με τον προπονητή μου για τις γιορτές,και κατόπιν για την ανακαίνιση. Μόνον κανα δύο φορές μπόρεσα και βρέθηκα με έναν φίλο και ανταλλάξαμε μερικές μπαλιές και παίξαμε μερικά σετάκια, έτσι για ξεμούδιασμα.
Εχει χαθεί πολύτιμος χρόνος δεδομένου ότι το Πανελλήνιο πρωτάθλημα (πινγκ πονγκ ΑμεΑ) ανακοινώθηκε για την 1η Μαρτίου (κλειστό Γυμναστήριο Ελευσίνας, για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν).
Ο χώρος πίσω αδειάζει και τα πράγματα μετακομίζουν στη θέση τους μπροστά. Ευελπιστώ να στηθεί το τραπέζι μέσα στο Σαβατοκύριακο και την Δευτέρα να ξεκινήσουμε πάλι.
Οι προπονήσεις θα γίνουν εξαντλητικές και τρίωρες, για να καλύψουμε τον χαμένο χρόνο, αλλά δεν προβλέπω να δουλέψουμε τόσο στη φυσική κατάσταση, όσο στην τακτική και την ακρίβεια χτυπημάτων, για να μην έχουμε μυικές ατυχίες και κανέναν σοβαρό τραυματισμό.
Προσωπικά δεν έχω άγχος όπως τις άλλες χρονιές που μου στοίχησαν πόντους και παιχνίδια, πρώτον γιατί έχω μακράν βελτιωθεί ως προς την τεχνική, και δεύτερον γιατί έστω και απροπόνητος κατεβαίνω και δεν έχω να χάσω τίποτα!!
Ούτως ή άλλως το Πανελλήνιο αυτό δεν έχει καμία σημασία για την συμμετοχή μου/μας στους Παραολυμπιακούς του Πεκίνου, γιατί η Ελλάδα δεν πρόκειται να συμμετάσχει με κανέναν απολύτως αθλητή, αφού κανένας μας δεν έχει συγκεντρώσει ικανούς βαθμούς στην διεθνή αξιολόγηση.
Αλλά για αυτό δεν ευθύνονται οι αθλητές ,αλλά αποκλειστικά και μόνον η Ομοσπονδία μας, για τις ΜΗΔΕΝ ευκαιρίες για αγώνες (στο εξωτερικό) ,και υποστήριξη που μας προσέφερε μέχρι τώρα και μετά την ΑΘΗΝΑ 2004
17 Ιανουαρίου (Αγ. Αντωνιόυ, μεγάλη η χάρη του), δώσαμε μία στο Φαρμακειό και το ρίξαμε όλο κάτω, -ανακαίνιση το λένε!!
Τρεις βδομάδες μετά, λες και ξεφύτρωσε νέο κατάστημα στη θέση του παλιού!! Δεν το πίστευαν οι ίδιοι οι πελάτες μου. Αλλοι πάλι δεν γνώριζαν οτι υπήρχε φαρμακείο, και μου ευχόντουσαν καλή αρχή και τέτοια.
Γεγονός είναι ότι μόνον θετικά σχόλια εισπ΄ραξαμε εδώ και μία εβδομάδα που ανοίξαμε.
ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ δηλαδή ¨-)
Ακόμα δεν έχουμε τελειώσει βέβαια και όλα αυτά τα μικρά πραγματάκια που πρέπει να τελειοποιήσεις μετά το χοντρό μπάχαλο είναι που σου σπάνε τα νέυρα, αλλά δεν πειράζει, το χοντρό ζόρι πέρασε και τώρα σιγά σιγά γίνεται και αυτό. Εξ'άλλου αισθανόμαστε πολύ πιό ωραία στον νέο φωτεινό όμορφο χώρο και το ίδιο εισπ΄ρατει κι ο κόσμος που μπαίνει. Νάμαστε καλά και όλα θα πάνε καλύτερα.
Σήμερα από το πρωί παλέψανε δυό τεχνικοί και στήσανε το δίκτυο δύο υπολογιστών και συγχρονίσανε και το routerάκι για την ADSL γραμμή. Ετσι τέρμα και το σουρνάμενο DIAL UP που είχα μέχρι προχθές.
Καλό αυτό αφού με δύο υπολογιστές κάτι θα μπορώ να ξεκλέβω ώστε να επικοινωνώ και με την online κοινωνία.
Ομως!!
Ολα έχουν και το τίμημά τους.
Και το δικό μου αυτήν την εποχή είναι ότι έχω μείνει πολύ πίσω (κάπου ένα μήνα) στις προπονήσεις. Ο λόγος είναι ότι ο προπονητικός χώρος ήταν, και είναι στο πίσω μέρος του φαρμακείου, ο οποίος όπως είναι φυσικό παροπλίστηκε ουσιαστικά από τότε που σταματήσαμε με τον προπονητή μου για τις γιορτές,και κατόπιν για την ανακαίνιση. Μόνον κανα δύο φορές μπόρεσα και βρέθηκα με έναν φίλο και ανταλλάξαμε μερικές μπαλιές και παίξαμε μερικά σετάκια, έτσι για ξεμούδιασμα.
Εχει χαθεί πολύτιμος χρόνος δεδομένου ότι το Πανελλήνιο πρωτάθλημα (πινγκ πονγκ ΑμεΑ) ανακοινώθηκε για την 1η Μαρτίου (κλειστό Γυμναστήριο Ελευσίνας, για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν).
Ο χώρος πίσω αδειάζει και τα πράγματα μετακομίζουν στη θέση τους μπροστά. Ευελπιστώ να στηθεί το τραπέζι μέσα στο Σαβατοκύριακο και την Δευτέρα να ξεκινήσουμε πάλι.
Οι προπονήσεις θα γίνουν εξαντλητικές και τρίωρες, για να καλύψουμε τον χαμένο χρόνο, αλλά δεν προβλέπω να δουλέψουμε τόσο στη φυσική κατάσταση, όσο στην τακτική και την ακρίβεια χτυπημάτων, για να μην έχουμε μυικές ατυχίες και κανέναν σοβαρό τραυματισμό.
Προσωπικά δεν έχω άγχος όπως τις άλλες χρονιές που μου στοίχησαν πόντους και παιχνίδια, πρώτον γιατί έχω μακράν βελτιωθεί ως προς την τεχνική, και δεύτερον γιατί έστω και απροπόνητος κατεβαίνω και δεν έχω να χάσω τίποτα!!
Ούτως ή άλλως το Πανελλήνιο αυτό δεν έχει καμία σημασία για την συμμετοχή μου/μας στους Παραολυμπιακούς του Πεκίνου, γιατί η Ελλάδα δεν πρόκειται να συμμετάσχει με κανέναν απολύτως αθλητή, αφού κανένας μας δεν έχει συγκεντρώσει ικανούς βαθμούς στην διεθνή αξιολόγηση.
Αλλά για αυτό δεν ευθύνονται οι αθλητές ,αλλά αποκλειστικά και μόνον η Ομοσπονδία μας, για τις ΜΗΔΕΝ ευκαιρίες για αγώνες (στο εξωτερικό) ,και υποστήριξη που μας προσέφερε μέχρι τώρα και μετά την ΑΘΗΝΑ 2004
3 σχόλια:
Όσο και «αδιάφορος» να κατέβεις στους αγώνες, την στιγμή που θα αγωνίζεσαι θα πωρωθείς.
Απ' αυτή την πόρωση κινδυνεύεις να τραυματιστείς, πάνω στον ενθουσιασμό και λιγότερο στην προπόνηση.
b.b.chris
σωστά η προπόνηση είναι ελεγχόμενη ενώ στον αγώνα είναι διαφορετικά.
Απλά θα σου πω μιά μικρή διαφορ'α.
επειδή στα ΑμεΑ η προπόνηση γίνεται με προπονητή όρθιο αρτιμελή γυμναστή/στρια
σχεδόν κατά κανόνα η προπονηση είναι πιό σκληρή όταν παίζουμε εξομοιώσεις αγώνων μεταξύ εμού και του προπονητή.
Οταν αντιμετωπίζουμε απέναντι στον αγώνα ΑμεΑ συναθλητή όλα είναι μιά ταχύτητα κάτω, ίσως και ακόμα πιό κάτω, ανάλογα σε ποιά κατηγορία αναπηρίας βρίσκεται ο αντίπαλος. Το πρόβλημα που σε κάνει και χάνεις είναι η ιδιαιτερότητα που έχει κάθε αντίπαλος ξεχωριστά απέναντί σου και έχει να κάνει με την ιδιαίτερη κίνηση και τρόπο που φέρνει την μπάλα μέσα συνθήκες που έχει επίτηδες καλιεργήσει ή έχει τροποποιήσει για να τον βολεύουν. Αυτό δυστυχώς δεν μπορέι να το εξομοιώσει ο προπονητής σου, όσο και αν προσπαθεί. Εκεί πρέπει να βρεις τον τρόπο εσύ. Τρόπο που τον αποκτάς μέσα από διαρκή παιχνίδια και εμπειρία αγώνων. Αυτά ακριβώς που δεν μας προσ΄φεριε η ομοσπονδία και που βάζουμε απο την τσέπη μας και τρέχουμε σε τουρνουά εξωτερικόυ όποτε μας επιτρ΄πει το πορτοφόλι.
Τώρα θα μου πεις τι χρειαζόμαστε την φυσική κατάσταση.
Απλά για την πόρωση που ανέφερες που είναι πολύ πιό έντονη σε αγώνες υψηλού επιπέδου έξω ,και στο αντεπεξέλθεις στους πολλούς αγώνες που μπορεί να δώσεις σε μιά μέρα.
Την καληνύχτα μου και συγ΄νωμη αν μακρυγόρησα, αλλά ήταν μιά καλή ευκαιρία να δώσω μιά εικόνα των συνθηκών
Αντε με γεια τα καινουργια!!
Αφου εγκατεστησες και το γρηγορο νετ ολα ακομη καλυτερα.Οσο για τις προπονησεις,ε εσυ νασαι καλα δεν χαθηκε ο κοσμος!Καλησπερα και φιλια Σακις.
Δημοσίευση σχολίου