.............................................................................................................
"-Καλημέρα Αντώνη μου τι κάνεις;
-Καλημέρα! Γεια σου και σένα! Ποια είσαι; έλα κοντά...
-Κάποια από αυτούς που σ' αγαπάνε πολύ. Να είσαι γερός Αντώνη μου πάντα.
-Ε τώρα πια...χαχα τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια..Νά' σαι καλά, σ' ευχαριστώ, καλό δρόμο".
Συνάντηση έξω από το καφενείο που σύχναζε πριν λίγους μήνες.
Μόνο που τον έβλεπες να κάθεται εκεί απέξω, στο τραπεζάκι του και να κοιτάζει τι άραγε; Με τα μισόκλειστα μάτια του καρφωμένα απέναντι, με τις μουσικές στ' αυτιά του και τις άπειρες εικόνες στο μυαλό του, μόνο που τον έβλεπες έτσι εκεί, ανατρίχιαζες.
Ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τους Καισαριανιώτες η αναχωρησή του. ..............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου