. Οι Τούρκοι μου εσφαξαν γονείς και ένα αδέλφι οταν φευγαμε κυνηγημένοι απ´τ´ Αιβαλι. Ε, για μένα φάρος , κι απο αδελφός καλύτερα ,στάθηκε ο Στέλιος Καρδαρας. Έγινε το αδέλφι που έχασα το 22 με τη καταστροφή και τον ξεριζωμό....". Αυτα τα λόγια έβγαιναν απο το στόμα του μπάρμπα Μάκη ,- Ιωακειμ Μελετογλου** σαν να έψελνε το " Ω γλυκύ μου Εαρ" την Μεγάλη Παρακευη.
Στάθηκα ένα χειμωνιάτικο ,αλλα ζεστό μεσημέρι να ξαποστασω ,έπειτα απο εξαντλητική πεζοπορία, σε έναν καφενε στην Κοκκινιά , παλιακό, απ´ αυτούς που μυρίζουν ακόμα φτώχεια, φιλότιμο και μπέσα και που οι τοίχοι τους ειναι γεμάτοι αναμνήσεις. Άθελα μου, υπήρξα " κοριος" σε μια συζήτηση ιστορική διάλεξη, θα έλεγα καλύτερα. Ένας ενενηνταχρονος, διηγούνταν στη παρέα ,- όλοι τους σημερινοί σαρανταρηδες - την ιστορία του Στέλιου ΚΑΡΔΑΡΑ, ενός απο τους ηρωικότερους σαμποτερ της Εθνικής Αντίστασης . Έστησαν αυτί . Η περιέργεια με " σκότωνε ".
" Κι ήταν παλληκαρι μπάρμπα Μάκη ο Στέλιος? " ρώτησε ένας συνομήλικους μου.
" Μόνο παλληκαρι! Δύσκολα βρίσκονται τα λόγια για να περιγράψεις τέτοιους άντρες . Δεν ειναι που έπιανε τη πέτρα και την εστυβε! Ούτε που οι Γερμανοί και τα καθικια οι συνεργάτες τους τον έτρεμαν . Ειναι που τον αγαπούσε όλη η Κοκκινιά. Ήταν ο Θεός της φτωχολογιας.
" πες μας κι αλλα μπάρμπα Μάκη " ...
" Τι να σας πω μωρε? χίλιες φορές τάχετε ακούσει . Αλλα αφου κάνετε κέφι... Το λοιπόν , ο Στέλιος , ήτανε σάλταδορος με κότσια, με αρχιδια, που λέτε και εσείς σήμερα . Ανατιναζε αυτοκίνητα, αποθήκες , άρπαζε τρόφιμα και αλλα αγαθά απο τους Γερμανούς, και τα μοίραζε στο φτωχό κοσμάκη που πέθαινε της πείνας . Έσωσε πολυ κόσμο απ´ τη πείνα ο Στέλιος , καλη του ώρα . ..."
" Μπάρμπα Μάκη ήταν και στη μάχη της Κοκκινιας ο Στέλιος? "
" Αμε!..Ήταν Μαρτης του 44. Εγω σε άλλη διμοιρία, ο Στέλιος σε άλλη. τέσσερις μέρες σφυροκοπουσαν τα καθ´ άρματα τη πόλη. Κάθε πρωι Γερμανοί και Μπουρανταδες, έκαναν επιδρομές απο όλες τις εισόδους της Κοκκινιας. Την υπεράσπιση της πόλης είχε αναλάβει το 6ο Ανεξάρτητο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Απο κοντα το ΕΑΜ οι νεολαίοι , οι επονιτες δηλαδη και φυσικα η συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Κοκκινιας. Επι τρεις μέρες έφευγαν άπραγοι κι επέστρεφαν με περισσότερες ενισχύσεις πιο πολλα πυρομαχικά και βαθύτερο οπλισμό . ..τα αυτιά μου βουιζαν πολλές μέρες μετα τη μάχη!!"
" Για το Στέλιο πες μας .."
" Ναι ναι ο Στέλιος! Πολέμησε ηρωικά ,αντρικεια όπως ταιριάζει σε αληθινό Κοκκινιωτη . Τα έμαθα πολυ καιρο μετα . Ήταν 7 του Μαρτη . Αξημερωτα μπήκαν απο την πλευρά του Δημαρχείου οι γερμανοτσολιαδες. Τους αντιμετώπισαν μαχητές του 3 ου τάγματος με ένα όπλο πολυβόλο και πέντε χειροβομβίδες που έριξε ο Στέλιος και τους έστειλαν απο εκει πού´ρθαν τους ρουφιανους.....στις έντεκα η διμοιρία του Μπιζανη μαζι με το Στέλιο ΚΑΡΔΑΡΑ επιτίθεται απο την οδό Καραϊσκάκη . Τους έκαναν μεγάλη ζημιά. Τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν , αλλα η μάχη ήταν άνιση. Η Κοκκινιά ήταν περικυκλωμενη απο ναζηδες και Μπουρανταδες . Πάντως πόδι εδω δεν πάτησαν , μέχρι τον Αύγουστο που έκαναν μπλόκο κι εσφαξαν κόσμο και ντουνια ."
Παραγγελνω καραφακι ρακη και μεζέ . Η παρέα ζητεί συνεχώς απαντήσεις .
" Που λέτε ντερβισοπαιδα , πέρασε ο καιρός , τα καθημερινα , η μπομποτα, ένα πιάτο φαΐ και τα λοιπά, χαλαρώσουν τον κόσμο . Τον Στέλιο τον έπιασαν ταγματασφαλιτες, καλοκαίρι στα περιβόλια στο Ρεντη,. Είχε παει στη στερνα να πιει νερό και να πλυθει . Του την είχαν στημένη , μπορει και να τον είχαν προδώσει , ποιος το ξέρει! Τον πήγαν στον Αη Διονύση στη Δραπετσωνα και τον εκτέλεσαν . Απο το μίσος που του είχανε , του κοψανε και τα γεννητικα όργανα . Τέτοιοι ΜΠΑΤΣΟΥ ήταν ..."
" Τον έκαναν και τραγούδι έτσι δεν ειναι?"
" Γεια στο στόμα σου. Ο Γενιτσαρης . Ωραίο τραγούδι μαγκικο όπως ταιριάζει στο Στέλιο . Να φανταστείς πήγαν ανταρτες και ΕΑΜιτες και πήραν τον σχωρεμενο το Μιχάλη να το παίξει στην πλατεία της Κοκκινιας. ήμουν εκει ρε μάγκες . Οταν το τραγούδησε ο μακαρίτης ο Μιχάλης , όλος ο κόσμος έκλαιγε. Πέντε χιλιάδες ψυχές , ίσως και παρα πάνω . Ρε Μπαμπη πιάσει το τριχορδο σου να το παίξουμε κι εμείς εδω να θυμηθούμε τα παλια. Ο καφετζης έφερε το μπουζούκι του. Το κουρδισαν ΡΕ ΛΑ ΡΕ έπιασε το ταξίμι ένας απο τη παρέα , έκανε και την εισαγωγή κι άρχισαν το τραγούδι . " πενθοφορει η Αγιά Σοφιά , παλια και νέα Κοκκινιά " .... Το τραγούδι τελείωσε , πληρώθηκαν οι λογαριασμοί, - κανείς δε διανόηθηκε να πάρει λεφτα απο το μπάρμπα Μάκη .
" Άντε καλοπαιδα καληνύχτα και τώρα να μην ξεχνάτε. Πατέρας μας ο Πειραιάς και μάνα μας η Κοκκινιά . "
Έφυγα και γω ευχάριστα φτιαγμένος απο τη ρακη , το άσμα που για πρώτη φορα άκουγα και κυρίως για την ,έστω και έμμεση επαφη με έναν θρύλο της Εθνικής μας Αντίστασης .
** ο μπάρμπα Μάκης , Ιωακειμ Μελετογλου , θα μπορούσε να ειναι οποιοσδήποτε Κοκκινιωτης που κρατάει ακόμα και σήμερα , στους πονηρούς και έτους που ζούμε , ζωντανή τη μνήμη ηρώων σαν τον Στέλιο ΚΑΡΔΑΡΑ και ιστορικών γεγονότων όπως τη μάχη και το μπλόκο της Κοκκινιας.
Του Τάκη Σπετσιερη ( κυριακάτικη εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου